کلیه عضو لوبیای شکل دوقلویی است که وظایف حیاتی زیر رابه عهده دارد:
کلیه خون از طریق سرخرگی که از قلب می آید وارد کلیه می شود و با عبور از درون سلول ها صافی خون ( نفرون ها ) که واحدهای کاری کلیه هستند، تصفیه می شود. مواد پالایش شده وارد لوله های حالب شده و سپس مثانه را از ادرار پر می کند. پس از پر شدن مثانه ادرار توسط پیشاب راه از بدن خارج می شود و خون تصفیه شده به جریان شاهرگی باز می گرداند.
بیماری کلیوی زمانی روی می دهد که کلیه ها دچار نقص می شوند. هر کلیه حاوی حدود یک میلیون رگ خونی بسیار ریز است که نفرون نام دارند. بیماری کلیوی به واسطه آسیب این رگهای خونی بروز می کند. این آسیب می تواند باعث شود خون از این رگها خارج شود، یا در برخی موارد، باعث توقف کارکرد این رگها و در نتیجه عملکرد ضعیف کلیه ها شود. بیماری کلیوی می تواند عارضه ای بسیار جدی باشد، به همین دلیل تشخیص هر چه سریعتر آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هر فردی ممکن است، به این بیماری دچار شود، اما شیوع آن نزد افراد مبتلا به دیابت، افراد دارای فشار خون بالا و افراد سیاه پوست و از نژاد آسیای جنوبی بیشتر است. آسیب ناشی از دیابت به کلیه ها نفروپاتی دیابتیک نام دارد.
همچنین بخوانید : پیشگیری از کیست کلیه، علائم کلیه پلی کیستیک
بیماری های کلیه عبارتند از:
وقتی بیماری کلیوی تازه ظهور می کند، شما هیچ علائمی تجربه نخواهید کرد، به همین دلیل معاینه سالانه بسیار اهمیت دارد. اولین نشانه ای که ممکن است پدیدار شود، ورم است، خصوصاً در پاها و قوزک ها زیرا بیماری کلیوی باعث می شود تا فشار خون و تعادل مایعات بدن به هم بخورد. از آنجا که بیماری کلیوی در این مراحل اولیه تشخیص داده شده و درمان می شود، بسیاری از علائم ظاهر نخواهند شد. اگر اختلال در عملکرد کلیه شناسایی نشود، علائم دیگری ممکن است، بروز کنند از جمله: بیشتر یا کمتر شدن مقدار ادرار، خستگی،خارش پوست، حالت تهوع و استفراغ.
برای آشنایی با عوامل افزایش دهنده خطر بروز سنگ کلیه ، روی لینک کلیک کنید.