کسانی که عاشق دویدن هستند و این کار را مدت هاست به طور مرتب انجام می دهند احتمالاً با نام این سندرم تا حدی آشنایی دارند. معمولاً ورزشکاران حرفه ای زمانی که یک روز پر مشغله و پر کار دارند در پاهای خود احساس درد را تجربه می کنند که مسئله چندان مهمی نیست. ولی متاسفانه این تنها دردی نیست که دونده ها باید انتظارش را بکشند. دویدن آسیب های بلند مدتی را هم به بدن تحمیل می کند که یکی از آنها سندرم باند ایلیوتیبیال (به صورت مخفف به آن ITBS می گویند) است.

معمولاً کسانی متوجه می شوند که دچار سندرم باند ایلیوتیبیال هستند که علائم نسبتاً شدیدی از آن را تجربه کرده اند. مثل درد شدید، التهاب، تیر کشیدن و تورم در طرفین زانو. این علائم معمولاً در دویدن در مسافتهای ۱۰ تا ۲۰ کیلومتر بروز پیدا می کند. این سندرم با انجام اقداماتی مثل کشش، نرمش، ورزش، استراحت و استفاده از زانو بند های طبی بهبود پیدا می کند. ممکن است شما جزو افرادی که به این بیماری دچار هستند نباشید ولی علاقه زیادی به دویدن داشته باشید که در این صورت باز هم بهتر است اقدامات لازم برای پیش گیری از بروز آسیب را انجام دهید.

سندرم باند ایلیوتیبیال معمولاً به علت ضعف عضلات گلوتئال (باسن) و عضلات تثبیت کننده زانو اتفاق می افتد. به همین دلیل انجام ورزش برای زانو درد و استقامت دهنده عضلات مربوط به این بخش از پا و باسن اهمیت زیادی دارد. در ادامه برخی از این روش ها را معرفی می کنیم.

ورزش های کششی برای کاهش درد و افزایش آمادگی

کشش به کمک دیوار

برای انجام این حرکت رو به روی دیوار بایستید. حدود نیم تا یک متر از دیوار فاصله بگیرید. یکی از پا ها را عقب تر بگذارید. پای عقب را صاف و پایی که جلوتر است را از زانو کمی خم کنید.
دست ها را روی دیوار بگذارید و به سمت دیوار متمایل شوید.
پاشنه ها همچنان باید روی زمین بمانند. این موقعیت را ۱۰ تا ۲۰ ثانیه حفظ کنید و بعد پاها را عوض کنید.
این حرکت را ۳ بار در روز انجام دهید.

کشش باند ایلیوتیبیال با کمک فرد دیگر

روی زمین به پشت دراز بکشید و پا ها را کاملاً صاف و دراز کنید.
از یک نفر بخواهید پای چپ تان را بلند کند و بالا بیاورد تا جایی که احساس کنید عضلات کنار ران کشیده می شوند. بعد پا را به حالت اول بر گردانید و همین کار را با پای دیگر انجام دهید.این حرکت را ۲ بار در روز انجام دهید.

کشش به صورت ایستاده

صاف بایستید و پای راست را پشت پای چپ ببرید. به سمت جلو و پای چپ متمایل شوید تا جایی که احساس کشش در عضلات ران پا را احساس کنید. حالا پاها را عوض کنید و این کار را تکرار کنید. اگر حفظ تعادل برایتان سخت است می توانید از یک صندلی کمک بگیرید یا می توانید این کار را کنار دیوار انجام دهید.این کار را ۳ بار در روز انجام دهید.

ورزش های تقویتی عضلات

بلند کردن پا از پهلو

روی زمین به پهلوی چپ دراز بکشید طوری که لگن و کمر و گردن در یک راستا قرار بگیرد و بدن صاف باشد.پایی که بالا قرار گرفته است را بلند کنید و آن را به مدت ۲ ثانیه نگه دارید. بعد آرام پایین بیاورید و در حالت اولیه خود قرار دهید.
این کار را چند بار برای پای چپ و چند بار برای پای راست تکرار کنید (یعنی به پهلوی چپ و راست دراز بکشید)

بلند کردن یک طرفه لگن

روی پای چپ بر روی پله یا جای دیگری که کمی از زمین ارتفاع دارد بایستید.
قسمت راست لگن و باسن را به سمت بالا بکشید.
این حالت را به مدت ۱ تا ۲ ثانیه حفظ کنید. بعد به حالت اولیه بر گردید. این کار را تا ۶۰ ثانیه به هر تعداد که می توانید تکرار کنید.حالا همین کار را برای طرف دیگر لگن (با پای دیگر) تکرار کنید.

حرکت صدف

به پهلو بر روی زمین دراز بکشید طوری که زانو ها کمی خم باشند ولی پاها کاملاً به هم چسبیده باشند.حالا پایی که بالاتر قرار دارد را در حالی که همچنان از مچ و قوزک به پای دیگر چسبیده است بلند کنید. یعنی در واقع زانوی پای بالاتر را بلند کنید. پا را تا جایی بالا بیاورید که با لگن موازی شود.این کار را ۱۵ بار برای هر سمت انجام دهید.
برای سخت تر کردن این حرکت، می توانید از کش یا باند استقامتی استفاده کنید

برای اینکه به طور کامل از مشکل سندرم باند ایلیوتیبیال خلاص شوید باید ورزش های ذکر شده را به طور روزانه و مرتب انجام دهید. علاوه بر ورزش های قدرتی و کشش، می توانید به طور محدود و کنترل شده بدوید تا زودتر بهبود پیدا کنید. استفاده از زانو بند های طبی مخصوص هم کمک زیادی به بهبود سریع تر شما می کند. زانوبند از عضلات و بافت های اطراف زانو حمایت می کند و در نتیجه احتمال آسیب دیدگی مجدد کاهش پیدا می کند.

نسخه اصلی مطلب درمان سندرم باند ایلیوتیبیال را در سایت دکتر علی نقره کار بخوانید.

---