محققان دریافنند که تجویز خوراکی دوزهای بالای تیامین (ویتامین B1) میتواند بروز مراحل اولیه نارسایی کلیه را به تعویق بیندازد.
نارسایی کلیه در دیابت (نفروپاتی دیابتی) تدریجا در بیمارانی که مبتلا به دیابت نوع 2 هستند پیشرفت میکند.مراحل اولیه بیماری با دفع بالای پروتئین (آلبومین) از ادرار شناسایی میشود که به این وضعیت میکروآلبومینوری گفته میشود .دریافت بالای تیامین به طور چشمگیری از دفع آلبومین از ادرار میکاهد.
در این مطالعه که در ژورنال Diabetologia به چاپ رسیده است تیم محققان به این نتیجه رسیده اند که دریافت 300 میلیگرم تیامین خوراکی در روز به مدت 3 ماه ،میزان دفع آلبومین را در بیماران دیابتی نوع 2 به مقدار 41% کاهش میدهد.نتایج همچنین حاکی از آن بود که 35% بیمارانی که میکروآلبومینوری داشتند با دریافت تیامین به وضعیت نرمال رسیدند.
احتمالا در افراد دیابتی کمبود تیامین وجود دارد که این وضعیت باعث بوجود آمدن مشکلات عروقی در این بیماران میشود.
لازم به ذکر است که تیامین از جمله ویتامینهای گروه B است که نقش کلیدی در متابولیسم کربوهیدراتها دارد. این ویتامین با دخالت در متابولیسم کربوهیدراتها،مستقیما در متابولیسم انرژی نقش دارد.مطالعات نشان میدهد که افزایش دریافت کربوهیدرات ،نیاز بدن به تیامین را افزایش میدهد و افزایش دریافت چربی و پروتئین،نیاز به تیامین را کاهش می دهد.تیامین همچنین در کاتابولیسم پروتئین و عملکرد اعصاب و قلب نیز تاثیر میگذارد.