انواع فیشر مقعد به دو دسته فیشر حاد (شقاق حاد) و فیشر مزمن (شقااق مزمن) شناخته می شود. انواع فیشر مقعد روش های درمانی منحصر به خود را می طلبد و بسته به تشخیص پزشک متخصص جراحی عمومی روش دارو درمانی یا جراحی برای درمان انواع فیشر در نظر گرفته می شود. شقاق مقعد به انگلیسی آنال فیشر (Anal Fissure ) می شود. و با نام اسکین تگ نیز شناخته می شود. فیشر که زیر دوازده هفته طول کشیده باشد، فیشر حاد در نظر گرفته می شود. این نوع فیشر می تواند به اسپاسم اسفنکتر داخلی مقعد منجر شود که این مسئله به نوبه خود باعث گسترش پارگی و درد شدید و کاهش خونرسانی به آنودرم می شود. این چرخه درد، اسپاسم و کاهش خونرسانی (ایسکمی) سبب عدم بهبودی زخم شده و بنابرابن فیشر مزمن ایجاد می شود.
۱-فیشر حاد: وقتی است كه برای اولین بار، فیشر ایجاد شده و درد شدید پس از اجابت مزاج سفت داشته در معاینه زخم تازه مشاهده می شود
۲-فیشر مزمن: زمانی است كه فیشر حاد درمان مناسب انجام نشده و یا بیمار رعایت نكات درمانی را نكرده باشد، ایجاد شده و با تكرار متناوب علایم موجب مزمن شدن زخم ناحیه مقعد می شود كه در این شرایط اقدامات جراحی نیز ضروری می باشد.

فیشر یا شقاق ترک و یا زخمی است که در ناحیه ابتدای مقعد رخ می دهد که بسیار دردناک بوده و گاهاً با خون ریزی مختصر موقع اجابت مزاج همراه است. علل ایجاد انواع فیشرمتفاوت است ولیکن در اکثر بیماران با تغییر اجابت مزاج از قبیل یبوست و یا اسهال شدید همراه است.
از نظر فیزیولوژیک مشکلات کاهش خون رسانی در قسمت پشتی مقعد را مطرح کرده اند و بعضی از محققان افزایش فشار داخل کانال آنال (مقعدی) را از علل فیزیولوژیک آن می دانند. شایع ترین محل این زخم در قسمت خلفی است و از نظر بروز فیشر در بین زنان و مردان هر دو به یک اندازه شایع است به خصوص در افراد بالغ جوان شایع تر مشاهده می شود ولیکن این بیماری از نوزادان تا افراد مسن را گرفتار می کند.

شقاق در قسمت خلفی شایع تر از بخش قدامی می باشد زیرا خونرسانی این بخش ضعیف تر است.

انواع فیشر های اولیه یا فیشر های حاد در ظاهر یک شقاق ( زخم و یا شکاف ) ساده هستند که در قسمت آندرم یعنی قسمت پوشش سلولی مقعد به وجود می آیند، در حالی که تعریف و شناخت شقاق های ( فیشر ها ) مزمن بیش تر بر اساس ورم ها ( ادما ) و تصلب بافت هایی ( فیبروسیز ) است که بعد از گذشت بیش از ۸ الی ۱۲ هفته در بیمار مبتلا به شقاق مشخص و پدیدار می شوند.در فرم حاد بيماري درمانهاي حمايتي به صورت رژيم غذايي پر فيبر، استفاده از ملين ها و بي حس كننده هاي موضعي مي باشد كه در بيش از ۹۵% موارد موثر است. در صورت تداوم علايم باليني و وجود علايم آنوسكوپيك از قبيل Hypertrophide papilla sentinel pile و فيبروز بستر زخم تحت عنوان فيشر مزمن تلقي مي شود كه با درمان جراحي (بريدن قسمتي از عضه داخلي مقعد) و شكست سيكل معيوب بيماري درمان مي شود. با توجه به تهاجمي بودن اين روش و عوارض متعدد آن استفاده از روش هاي غير تهاجمي از قبيل اسفنگتروتومي شيميايي با عوامل شيميايي مانند پماد نيتروگليسيرين۲/۰%Glycery۱ (GTN) Trinitrate تزريق سم بوتولينيوم و پماد ديلتيازم بيشتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف اين مطالعه آينده نگر تجويز سم بوتولينيوم در بيماران داراي شقاق مزمن مقعدي و بررسي نتايج و عوارض باليني آن مي باشد. انتخاب بيماران براساس تشخيص باليني ابتلا به شقاق مزمن مقعدي و تمايل بيمار به استفاده از اين روش درماني پس از توضيحات لازم صورت گرفته است، تزريق سم بوتولينيوم از نوع تجاري Dysport در ۴۰ بيمار انجام شد و ۸ هفته پس از تزريق علايم بيماري و نتايج آن بررسي شد كه درد در ۷۰% بيماران از بين رفته و زخم در ۵/۷۷% بيماران كاملا ترميم يافت، بدون آنكه عارضه اي از تزريق سم بوتولينيوم چه به صورت سيستميك و چه به صورت موضعي بروز نمايد. با توجه به نتايج بدست آمده از اين مطالعه و ساير مطالعات تزريق سم بوتولينيوم يك روش بي خطر و بدون عارضه جدي مي باشد و مي تواند به عنوان يك روش درماني به خصوص در افراد با ريسك بالاي عمل جراحي مثل IBD و زنان چندزا مورد استفاده قرار گيرد.

نمونه التهاب هايي که در انواع بيماري شقاق مزمن ( کرونيک فيشر ) ظاهر مي شوند عبارتند از

يک توده محافظ (سنتينال ) ، يا علائم پوستي در اطراف ناحيه ديستال شقاق و يک زائده با ساختار بافت مقعدي که بيش از حد بزرگ شده (هيپرتروفيد ) و در ابتداي شقاق در کانال مقعدي شکل گرفته است.
باور بر اين است که يک عامل شايع در شکل گيري اين شقاق ها ( فيشر) ضربه و آسيبي (تروما ) مي باشد که بر اثر عبور مدفوع سفت و خشک از کانال خروجي مقعد به وجود مي آيد.
در هر حال ، تحقيقات بين المللي در زمينه شقاق نشان از اين دارد که بيش تر بيماران گزارش دادند بر اثر ابتلا به اسهال علائم شقاق ( فيشر) در آن ها بروز کرده است.
علائم باليني براي بيماري شقاق مقعدي ( آنال فيشر ) به وجود آمدن درد و ناراحتي خاص در ناحيه مقعد است که پس از خروج مدفوع آغاز مي گردد.

در شقاق هاي مقعدي حاد درد ممکن است خيلي کوتاه و کم باشد، اما ، پس از گذشت چند ساعت و يا گذشت تمام روز مي تواند تبديل به شقاق مزمن مقعدي شود.

اغلب بيماران حالت درد شقاق را مانند درد ناشي از حرکت تيغ ريش تراشي و يا حرکت خورده شيشه در ناحيه مقعد توصيف مي کنند.
بيشتر بيماران مبتلا به شقاق مقعدي ( آنال فيشر ) از حرکت کردن مدفوع در ناحيه مقعد و دفع آن ترس دارند. و به همين دليل خون ريزي از مقعد اگر چه غير معمول نيست، در مورد شقاق معمولا در حد مقدار کمي خون قرمز روشن است که روي دستمال توالت ديده مي شود.

شقاق (فيشر ) ممکن است به عنوان بيماري هموروئيد تشخيص داده شود و غالبا اين اشتباه توسط ارائه دهندگان مراقبت هاي اوليه صورت مي گيرد.

انواع بیماری فیشر

زخم مقعد (شقاق ) دو نوع حاد و مزمن دارد . در نوع شقاق حاد ، زخم سطحی است و با درمان دارویی بهبود حاصل می شود . افراد مبتلا به انواع شقاق مزمن سابقه چندین مرتبه درد های مشابه دارند و زخم آن ها عمقی است و با برجستگی در مجاور مقعد همراه است. درمان این گروه افراد مشکل تر است و به جراحی شقاق نیاز پیدا می کنند. البته جراحی با لیزر پیشنهاد می شود.

شقاق طی ۱۲ هفته اولی که ایجاد می شود از نوع حاد محسوب می گردد.

شقاق حاد سبب اسپاسم اسفنکتر داخلی مقعد می گردد که خود منجر به افزایش درد، گسترش پارگی و کاهش خونرسانی به آنودرم می شود.

این چرخه درد، اسپاسم و ایسکمی سبب عدم بهبودی زخم شده و شقاق مزمن بوجود می آید.

علت بیماری فیشر و فیشر مزمن

علت بیماری شقاق، ایجاد خراشیدگی در پوست مقعد به دنبال اسهال طولانی مدت یا یبوست است . این خراشیدگی باعث انقباض عضله داخلی مقعد می شود و این انقباض باعث ایجاد درد شدید می گردد. علت اصلی بیماری شقاقیبوست مزاج است. یعنی عبور مدفوع سفت و خشک، در مواقع اجابت مزاج و طولانی شدن فاصله اجابت مزاج ها است.
یبوست، بیماری کرون، زایمان، معاینه داخلی مقعد،جسم خارجی،نخوردن مایعات کافی؛نداشتن ورزش و پیاده روی؛ بارداری؛ بیماری های قابل انتقال از راه تماس جنسی ؛ غذا های آماده و فست فود از علل بیماری شقاق یا فیشر هستند.

تشخیص شقاق

راه های تشخیص شقاق و انواع فیشر: شقاق های معمولی عموما در پایین یا بالای سوراخ مقعد بوده و اگر شقاق در جای دیگری دیده شود، باید به فکر علل غیر معمول مانند بیماری کرون بود.

برای رد سایر علل خون ریزی مقعدی، مقعد و راست روده با وسایل مخصوص (آندوسکوپ، سیگموییدوسکوپ) بررسی میشوند. با دیدن زخم در مقعد شقاق تشخیص داده می شود . برای رد علل دیگرخون ریزی می توان معاینه داخلی انجام داد. اگر بیمار درد شدید مقعد دارد معاینه داخلی مقعد باید تا بهبودی به تعویق بیفتد. اگر شخص شقاق های متعدد دارد یا در محل غیر معمول مثلا چپ یا راست زخم دارد باید احتمال بیماری های دیگر بررسی شود از قبیل بیماری های التهابی روده ـ سیفلیس ـ نقض سیستم ایمنی ـ سل ـ ایدز ـ کانسر مفعد

درمان فیشر انواع فیشر

بهترین و پیشگیرانه ترین روش جهت درمان شقاق و انواع فیشر رفع یبوست و پیشگیری از یبوست است که با رژیم و عادات غذایی مناسب قابل کنترل است. معمولا در سنین پایین با رفع یبوست و شل شدن مدفوع علایم شقاق از بین خواهد رفت.

و اما زمانی که شقاق رخ داد- در صورتی که از شروع علایم ۶-۳ هفته گذشته باشد به آن شقاق حاد می گوییم.

انواع شقاق حاد در ۹۵٪ موارد به درمان دارویی جواب می دهد.
اگر بیش از ۶ هفته از شروع علایم گذشته باشد شقاق مزمن اطلاق می شود و ۹۵٪ به درمان دارویی جواب نمی دهد. شقاق مرمناکثرا حاشیه برجسته داشته فیبروتیک شده و زایده پوستی در انتهای آن دیده می شود.
اگر که شقاق مزمن در نواحی غیر از خط وسط دیده شود می تواند نشانه بیماری های دیگری همچون کرون - ایدز سیفلیس سل و یا لوسمی باشد.

اصول درمانی انواع فیشر

درمان یبوست با رژیم پر فیبر و مایعات و گاهی ملین،کنترل درد،گرم کردن موضع.بی حس کننده های موضعی همراه با کورتیکوستروییدها برای کنترل درد استفاده می شود. اسپاسم اسفنکتر داخلی معمولا با نیتروگلیسیرین و دیلتیازم ۲٪ کاهش می یابد. در مواردی که پماد نیتروگلیسیرین موجب سردرد می شود پماد دیلتیازم بهتر است. پماد با انگشت یا اپلیکاتور وارد می شود؛اگر با انگشت وارد شود بهتر است پماد بمدت ۳۰-۲۰ ثانیه روی اسفنکتر ماساژ داده شود. اگر از اپلیکاتور استفاده می شود دو مزیت دارد که هم پماد عمیق تر وارد شده و هم باعث باز شدن اسفنکتر مقعد می شود.

از تزریق بوتاکس نیز در درمان شقاق استفاده می شود. اما این روش دردناک است و درمان قطعی شقاق نمی باشد. نشستن در لگن آب گرم به مدت ۵-۳ دقیقه و ۳ بار در روز به کاهش اسپاسم اسفنکتر و درد کمک می کند

اسفنکتروتومی عرضی داخلی برای درمان انواع فیشر

جراحی اسفنکتروتومی داخلی برای درمان شقاق مقعدی و انواع فیشر توسط ایزنهامر در اوائل سال ۱۹۵۰ معرفی شد.
مدیریت پزشکی
شل کننده های اسفنکتر
اسفنکتروتومی شیمیایی
هدف از انجام این کار کاهش میانگین حداکثر فشار مقعد در حال استراحت است بدون آسیب رسیدن دائمی به ماهیچه های دریچه مقعدی ( اسفنکترها )

مقدمات لازم برای اسفنکتروتومی انواع فیشر

استفاده از فرمولاسیون های مختلف نیترات
از جمله پماد نیتروگلسیرین ( ان تی جی)
گریسریل تری نیترات (جی تی ان)
و ایزوزوربید دی نیترات ( آی اس دی ان)
مهار کننده های خوراکی و موضعی کلسیوم
من جمله نیفدیپین و دیلتیازم ( دی تی زد) و سم بوتولینوم (بی تی)
سم بوتولینوم یک سم تولید شده بوسیله باکتری کلستریدیوم بوتولینوم می باشد.
سم بوتولینوم میتواند به سادگی تزریق شود در بیماران سرپایی و به خوبی قابل تحمل است.
سم بوتولینوم که به صورت تجاری در دسترس قرار دارد بر اساس بررسی نتایج و کارآیی تعدادی آزمایش بلند مدت برای درمان شقاق های مقعدی تقاضا و تولید شده است

درمان دارویی انواع فیشر
_برای درد خفیف، از دارو هایی مثل استامینوفن یا بیحس کننده های موضعی استفاده کنید.
_ مالیدن پماد زینک اکسید یا وازلین به ناحیه شاید باعث جلوگیری از احساس سوزش شود. _ نرم کننده های مدفوع نیز ممکن است به جلوگیری از بروز درد به هنگام اجابت مزاج کمک کنند.
_امکان دارد پماد لیدوکائین توصیه شود.
ــ پماد نیتروگلیسرین برای شقاق حاد مناسب است که باعث خونرسانی به ناحیه مقعد می شود در نتیجه زخم سریع تر بهبود می یابد.
_ پسیلیوم و سلولز حاوی فیبر فراوان هستند که با جذب آب باعث نرم کردن مدفوع می شوند.
کرم‏ ها، کف‏ ها، پماد ها یا شیاف‏ ها ممکن است در کاهش درد مفید باشند و منطقه گرفتار را لغزنده کنند. خیلی از این محصولات بدون نسخه قابل دسترس هستند یا پزشک تان ممکن است داروی قوی‏ تری تجویز کند.
برای مطالب بیشتر در مورد پماد شقاق کلیک کنید

درمان گیاهی انواع فیشر

مالیدن لعاب بهدانه به پوست برای تسکین و التیام شقاق مفید است.

برای درمان شقاق میتوان عسل را به موضع مالیده و به صورت آرام ماساژ داد.

قبل از اجابت مزاج و دفع مدفوع، دهانه مقعد را با روغن برگ مورد چرب کنید. این امر سبب میشود هنگامی که برای شستشو دست به دهانه مقعد میکشید زخم مقعد دچار کشش و پارگی مجدد نشود..

بعد از ناهار و شام، ۲ قاشق غذا خوری اسفرزه را در یک لیوان آب شیرین شده ریخته و بعد از لعاب دادن، آن را میل کرده و حتما بعد آن یک لیوان پر از آب بنوشید.

بعد از غذا، یک قاشق سبوس گندم را با یک قاشق جوانه گندم مخلوط کرده و در یک کاسه ماست ریخته و میل کنید و حتما بعد از آن یک لیوان آب بنوشید.

هندوانه و انگور و سبزیجات و گلابی و پرتقال زیاد مصرف کنید.

به هیچ وجه موز و کیوی و سیب مصرف نکنید.

روش درمان فیشرحاد (شقاق حاد)

برای درمان شقاق حاد چند روش وجود درد که بطور هم زمان استفاده می شوند و تا تاثیر کامل، به حدود ده روز زمان نیاز است .
الف) استفاده از موادی که حجم مدفوع را زیاد می کنند و باعث نرم شدن مدفوع می شوند :

با رعایت رژیم غذایی حاوی مواد غذایی فیبردار مانند کلم ، کاهو ، خیار، سیب همراه پوست آن ، میوه جات ، خاکشیر محلول در آب ، اسفرزه محلول در آب ، انجیر خشک که آب انداخته شده است و یا دارو هایی مثل پسیلیوم ، شربت لاکتولوز یا شربت منیزیم می توان به این هدف دست یافت.
ب) نشستن در لگن آب گرم حاوی چند قطره بتادین روزانه سه تا پنج مرتبه و هر بار به مدت حدود بیست دقیقه.
پ) استفاده از دارو های کاهش دهنده درد که شامل پماد بی حسی لیدوکائین بطور موضعی یا دارو های مسکن خوراکی است
ت) استفاده از دارو هایی که باعث افزایش خون رسانی به این ناحیه می شوند مانند پماد نیترو گلیسیرین. این پماد با اتساع عروق خونی ناحیه مقعد باعث افزایش خون رسانی به آن می شود و در نتیجه به ترمیم زخم سرعت می بخشد. البته استفاده از این دارو در بعضی افراد باعث سوزش در محل استفاده یا سر درد می گردد. روش استفاده از آن بطور موضعی روی زخم مقعد دو الی سه مرتبه در روز است .
درمان های فوق تقریبا” همیشه باعث بهبود فیشر حاد می شوند ولی در فیشر مزمن فقط در نیمی ا ز موارد باعث رفع علائم می شود و بقیه افراد نیاز به جراحی دارند.

درمان فیشرمزمن (شقاق مزمن)

انواع فیشر یا شقاق مزمن که به به درمان دارویی جواب ندهند باید تحت جراحی قرار گیرند . روش جراحی به این صورت است که قسمتی از عضله داخلی مقعد که دچار انقباض شده است برش زده می شود. این امر باعث می گردد که انقباض رفع شود و درد بیمار از بین برود . پس از رفع درد ، زخم مقعد تدریجا” بهبود خواهد یافت. پس از عمل درد مربوط به شقاق مزمن از بین می رود ولی درد مربوط به برش و انجام جراحی تا چند روز تداوم دارد که با مسکن قابل کنترل است و مشکلی برای بیمار ایجاد نمی کند.
اگر که شقاق مزمن در نواحی غیر از خط وسط دیده شود می تواند نشانه بیماری های دیگری همچون کرون - ایدز سیفلیس سل و یا لوسمی باشد.

فیشر در بچه ها

بیماری های مقعد در بچه ها به دو گروه اکتسابی و مادرزادی تقسیم میشوند که در بیماریهای مادرزادی مقعد بسته می شود اما با اینکه یک مورد در هر سه هزار نوزاد دیده می شود، این بیماری جزء شایعترین بیماریهای مقعد نوزادان محسوب می شود.
شقاق در بچه ها با دارو درمان پذیر است در بیماری های اکتسابی نیز شقاق یا زخم مقعد از دیگر اختلالات شایع اکتسابی است.
نکته مهم در بیماری شقاق، زخم موجود در قسمت خلفی انتهای روده (رکتوم) است که علامت شایع آن در هنگام اجابت مزاج و خونریزی است.
که این علامت ممکن است با نشانههای دیگر بیماریها اشتباه شوند که روشن بودن خون و اختلاط آن با مدفوع نشانه مهم از این بیماری است.
شقاق می تواند عوارضی به دنبال داشته باشد که این عوارض خود منجر به بیماری دیگر در فرد می شود، یبوست از جمله این عوارض است و به این دلیل که بچه ها برای جلوگیری از درد و خونریزی هنگام دفع به صورت ارادی مدفوع را نگه می دارد و از دفع آن خودداری میکند باعث انباشته شدن مدفوع و جذب آب آن و سفتتر شدن و در نتیجه دفع بعدی دردناک تر و خونریزی در آن بیشتر می شود که در این موارد در بررسی
علل یبوست کودک، حتما باید مقعد وی مورد معاینه قرار گیرد. شقاق اغلب در بچه ها با دارو درمان پذیر است و در موارد کمی نیاز به جراحی پیدا میکند که داروهای تجویزی نیز اغلب داروهای بی حس کننده مانند لیدوکائین و یک آنتی بیوتیک است ضمن اینکه قرار گرفتن برای دو تا سه بار در آب گرم به بهبود زخم کمک میکند

اما درمان اساسی آن توجه و درمان یبوست است که مصرف غذاهای فیبردار می تواند کمک شایانی در این امر کند.

شقاق یا زخم مقعد از بیماریهای اکتسابی مقعد است، یبوست مهمترین علل ایجاد شقاق محسوب میشود.

علت واقعی ابتلا به فیشر آنال بطور کامل شناخته نشده و ممکن است این علت در بزرگسالان با بچه ها متفاوت باشد. در بچه ها معمولا به دلیل یبوست همراه با درد موقع دفع مدفوع دیده می شود. در هر صورت وجود فیشر سبب امتناع بچه ها از دفع می شود که خود آن یبوست ثانویه ایجاد کرده، باعث دفع مدفوع سفت با کالیبر (قطر) بیشتر شده و از ترمیم زخم یا ترک مقعد جلوگیری می کند. ترس و تجربه دفع دردناک نیز سبب تشدید چرخه زخم و یبوست می شود.

درمان جراحی شقاق در بچه ها

درمان جراحی شامل برداشتن زخم فیشر، دیلاتاسیون (متسع کردن ناحیه) در زیر بیهوشی و اسفنکتروتومی داخلی (بریدن اسفنکتر داخلی) است. اسفنکتروتومی داخلی به نظر می رسد که موثرترین روش درمان جراحی باشد. برداشتن زخم فیشر همراه با تجویز ملین، ۸۰ درصد شانس بهبودی دارد. دیلاتاسیون یا اتساع آنال به دلیل عدم امکان ارزیابی میزان آسیب اسفنکتر توصیه نمی شود. در هر صورت درمان فیشر مزمن در صورت مقاوم بودن به روش های درمانی و تزریق سم بوتولینیوم، جراحی است. عمل جراحی توصیه شده در این بیماران اسفنکتروتومی داخلی و کناری آنال همراه با بیوپسی برای رد یا تایید بیماری کرون است.

درمان و جراحی شقاق

در مواردی که شقاق به درمان دارویی جواب ندهد یا بعد از درمان مجددا عود کند توصیه به عمل جراحی بخصوص جراحی شقاق با لیزر می شود.

عمل جراحی شقاق

عمل ترجیحی، قطع نسبی اسفنکتر داخلی می باشد که در نتیجه آن فشار استراحت اسفنکتر کاهش یافته و زخم ترمیم می شود. در ۸٪ موارد بعد از این عمل بی اختیاری در دفع گاز یا مدفوع پیش می آید که این درصد در افرادی که به روش های دیگر مثلا دارودرمان می شوند مشابه است.

لیزر شقاق مقعد _کاربرد لیزر در درمان انواع فیشر مقعد

در شقاق حاد می توان از لیزر های کم توان برای درمان استفاده کرد. لیزر هفته ای ۳-۲ جلسه و کلا تا ۱۲ جلسه می تواند ادامه یابد. در این روش لیزر به ترمیم زخم و کاهش درد کمک می کند.
در شقاق مزمن که به درمان های محافظه کارانه جواب نداده است می توان از لیزر های پر توان استفاده کرد. با این نوع لیزر زخم شقاق و زایده پوستی آن برداشته شده و عمل اسفنکتروتومی انجام می شود.

مقایسه جراحی با لیزر و کوتر انواع فیشر

لیزر هنگام عمل به بافت اطراف صدمه نمی زند و مانند کوتر باعث نکروز نمی شود همچنین مانند کوتر تماس مستقیم با نسج را ندارد و عروق را مانند کوتر نمی سوزاند به همین علت درد بعد از عمل کاهش داشته و به اسفنکتر مقعد آسیبی وارد نمی شود. این مزیت لیزر باعث کاهش عارضه بی اختیاری مقعد می شود. لیزر دوره نقاهت کوتاه و کوتر دوره نقاهت طولانی و دردناکی دارد البته درد بعد از جراحی شقاق با لیزر بسیار خفیف است و با مسکن ساده قابل کنترل است

فواید لیزر در درمان شقاقو چرا استفاده از لیزر به جراحی باز شقاق ارجح است

لیزر در هنگام برش و برداشتن تگ پوستی انتهای عصب بریده شده را ترمیم می کند و در نتیجه بیمار بعد از عمل درد نداشته یا درد بسیار کمی دارد.

لیزر عروق کوچک بریده شده در هنگام عمل شقاق را ترمیم می کند و در نتیجه خون ریزی هنگام عمل کاهش می یابد.
عمل لیزر شقاق بطور سرپایی و بدون بیهوشی قابل انجام است.

بیمار فقط شب اول استراحت می کند و نیاز به استراحت بیش تر ندارد.

بیمار بازگشت سریع تر به محیط کار و زندگی طبیعی خود را دارد.

با این نوع لیزر می توان تمام انواع هموروئید، شقاق و فیستول را همزمان درمان نمود.

لیزر محیط عمل را استریل کرده و باعث کاهش عفونت محل عمل می شود. قابل ذکر است به همین علت انتقال بیماری های ویروسی از جمله هپاتیت و ایدز به صفر می رسد.

لیزر هنگام عمل به بافت اطراف صدمه نمی زند و مانند کوتر باعث نکروز نمی شود به همین علت درد بعد از عمل کاهش داشته و به اسفنکتر مقعد آسیبی وارد نمی شود. این مزیت لیزر باعث کاهش عارضه بی اختیاری مقعد می شود. در صورتی که شخص مبتلا به همورویید نیز باشد این امکان وجود دارد که شقاق و همورویید همزمان جراحی شود.

چرا زخم شقاق به راحتی ترمیم نمی شود ؟

۱-کانال مقعد همیشه مملو از میکروب های مختلف بوده و مستعد عفونت است

۲- عبور مدفوع سخت در طی عمل دفع از ترمیم زخم جلوگیری می کند

مراقبت های بعد از عمل شقاق

شما ممکن است درد خفیفی تا یک هفته بعد از جراحی شقاق تجربه کنید. اگر درد داشته باشید ممکن است از عبور مدفوع جلوگیری کنید که منجر به یبوست شدید تر می شود. نرم نگه داشتن مدفوع به حرکت راحت تر مدفوع در دستگاه گوارش کمک می کند. همچنین برخی از مسکن ها نیز ممکن است یبوست را تشدید کنند. دکتر شما نیز ممکن است مسهل و یا نرم کننده های مدفوع بعد از عمل جراحی تجویز کند.
پس از یک رژیم غذایی پرفیبر مدفوع را ججیم و جذب آب به مدفوع را توسط روده افزایش می دهد. غذاهای با فیبر بالا مانند میوه ها و سبزیجات و هم چنین غلات کامل است. برای جلوگیری از یبوست خوردن چهار وعده میوه و سبزی در روز و چهار پیمانه غلات و سایر غلات سبوس دار پیشنهاد می شود. گذاشتن ماسک میوه و سبزی برای بدن فیبر اضافی فراهم می کند. فیبر گندم و جو نسبت به میوه جات برای جلوگیری از یبوست موثرتر است میوه ها و سبزیجات با پوست فیبر بیش تری را برای بدن فراهم می کنند. در صورتی که خانم هستید، روزانه حداقل ۲۰ گرم فیبر و اگر آقا هستید روزانه حداقل ۳۰ تا ۳۵ گرم فیبر مصرف کنید.

عوارض عمل جراحی انواع فیشر مقعد

انجام جراحی در بعضی افراد باعث بی اختیاری مختصری در دفع گاز می شود که تدریجا پس از چند ماه مرتفع خواهد شد. در بعضی افراد خون ریزی تداوم خواهد داشت که پس از دو هفته رفع می شود و بعضی افراد پس از عمل احتباس ادرار پیدا می کنند که پس از ۲۴ ساعت رفع می شود. در واقع عوارضی که برای عمل جراحی انواع شقاق عنوان شد پایدار نیستند و طی مدت زمان کوتاهی رفع خواهند شد و جایی برای نگرانی نیست.

---