اسکار یا همان جای زخم های به جا مانده از جراحی یا آسیب دیدگی های ناشی از حوادث، معمولاً برای همیشه باقیمانده و باعث خجالت بسیار زیاد فرد می شوند، به طوری که برخی افراد وقت و انرژی زیادی را برای مخفی کردن آنها صرف می کنند. البته جای نگرانی نیست زیرا ما در کلینیک زیبایی دکتر جعفری پور درمان هایی را ارائه می دهیم که می توانند ظاهر اسکارها را به طور قابل توجهی بهبود بدهند.
اطلاعات به دست آمده در زمینه التیام زخم ها، و همچنین بهبود کیفیت مواد و تکنیک های مورد استفاده، باعث شده بیمارانی که اسکارهایی با ظاهری ناخوشایند دارند، گزینه های درمانی زیادی را در اختیار داشته باشند.
متخصصین ما در کلینیک زیبایی دکتر جعفری پور در درمان جای زخم و ترمیم جای بخیه از روشه ای مختلف بدون جراحی برای ترمیم جای زخمهای کوچک وهمچنین ازجراحی های مختلف ترمیم اسکار برای از بین بردن جای اسکارهای عمیق استفاده می کند. اینکه کدام روش مناسب شما است بستگی به عوامل مختلفی از جمله عمق جای زخم،سن شما و تشخیص دکتر دارد. در جلسه مشاوره قبل از ترمیم جای زخم، متخصصین ما در کلینیک زیبایی دکتر جعفری پور با شما درباره روش های مختلف و روش مناسب براساس انتظارات شما و تشخیص خود صحبت خواهدکرد. در این مقاله ما به بررسی تمام روش های موجود برای ترمیم و از بین بردن جای زخم جهت افزایش آگاهی بیماران می پردازیم.
در صورت نیاز به پرسیدن هرگونه سوال،دریافت مشاوره وگرفتن نوبت می توانید با شماره 03136266851 با دستیاران دکترجعفری پوردر تماس باشید.
فرایند التیام زخم سه مرحله دارد.
در مرحله التهاب، که در آن آزاد شدن واسطه های التهابی منجر به مهاجرت فیبروبلاست ها به زخم می شود.
در مرحله تکثیر، یک ماتریس فوق سلولی متشکل از پروتئوگلیکان ها، فیبرونکتین، اسید هیالورونیک و کلاژن ترشح شده توسط فیبروبلاست ها ایجاد می شود. رگ زایی و ایجاد مجدد بافت پوششی نیز در طول همین مرحله رخ می دهد.
در مراحل بازسازی کلاژن و ماتریس فوق سلولی به بلوغ رسیده و زخم منقبض می شود. استحکام زخم، ظرف سه هفته به 20% استحکام پوست پیش از آسیب دیدگی می رسد. استحکام کششی زخم در نهایت 70 تا 80% استحکام کششی پوست سالم خواهد بود.
اسکارها چه انواعی دارند؟
اسکارها چندین نوع مختلف دارند، از جمله:
اسکارهای کلوئید
این اسکارها حاصل یک فرایند التیام بیش از حد تهاجمی هستند. اسکارهای کلوئید به صورت تدریجی تشکیل شده، از مرزهای زخم اولیه فراتر می روند، و بر قابلیت حرکت فرد تأثیر منفی می گذارند. درمان های موجود برای این اسکارها عبارتند از برداشتن با جراحی و تزریق استروئیدها. کلوئیدهای کوچکتر را می توان با کرایوتراپی (درمان از طریق انجماد با نیتروژن مایع) درمان کرد.
اسکارهای هیپرتروفیک
اسکارهای قرمز و برآمده ای هستند که شبیه به کلوئیدها بوده اما از مرزهای زخم اولیه فراتر نمی روند. تزریق استروئیدها باعث کاهش التهاب این زخمها می شود.
اسکارهای انقباضی
زمانی که پوست دچار سوختگی می شود، روی آن یک اسکار انقباضی به وجود می آید که باعث کشیده و سفت شدن پوست می شود که این می تواند قابلیت حرکت فرد را محدود کند؛ به علاوه، گاهی اوقات این نوع اسکار عمق بیشتری را درگیر کرده و بر عضلات و اعصاب تأثیر منفی می گذارد.
اسکارهای آکنه
معمولاً اگر آکنه شدید باشد، از خود اسکارهای آکنهبه جا می گذارد. اسکارهای آکنه انواع مختلفی دارند که از فرورفتگی های عمیق تا اسکارهایی با ظاهر موج دار یا زاویه دار را شامل می شوند. درمان های موجود برای این اسکارها عبارتند از درمارولر، لایه بردارهای شیمیایی، تزریق ژل و لیزر.
ترک های پوستی
این اسکارها حاصل کشیده شدن سریع پوست (برای مثال در طول جهش رشد نوجوانی یا بارداری) هستند. درمان های موجود برای آنها عبارتند از درمارولر و لایه بردارهای شیمیایی.
روش های مختلف درمان اثر زخم (اسکار) وبخیه در کلینیک زیبایی دکتر جعفری
تزریق کورتیکواستروئید
سالها است که از تزریق کورتیکواستروئیدها برای کاهش اسکارهای هیپرتروفیک و کلوئیدها استفاده می شود. محلولهایی که معمولاً برای این کار استفاده می شوند عبارتند از تریامسینولون استوناید (کنالوگ) و تریامسینولون دیاستات (آریستوکورت). استروئیدها تکثیر فیبروبلاست را کاهش داده، میزان تشکیل رگ های خونی را کم کرده و با مهار بیان ژنیِ پروتئین ماتریس فوق سلولی (که ژن کلاژن پروآلفا 1 را کاهش میدهد) فیبروز را مختل می کند. با کاهش تولید کلاژن، اندازه اسکار به وجود آمده نیز کوچکتر خواهد بود.
فیلرهای بافت نرم
اسکارهای آتروفیک و فرورفته را میتوان با تزریق ژل و جبران حجم از دست رفتهی ناحیه آسیب دیده پوست درمان کرد. متداولترین مواد مورد استفاده برای این کار عبارتند از کلاژن گاوی (زیدرم، زیپلاست)، هیدروکسی آپاتیت (رادیس)، کلاژن انسانی (سیمترا یا آلودرم قابل تزریق، کازمودرم، کازموپلاست)، اسید هیالورونیک (هیلافرم، رستیلان)، و همچنین تزریق مواد به دست آمده از لایه درم پوست و یا چربی خود بیمار.
تزریق چربی
در روش تز ریق چربی از تزریق چربی فرآوری شده بدن خود بیمار برای بالا آوردن سطح فرورفته اسکارها استفاده می شود. به این عمل انتقال چربی اتولوگ یا میکرو لیپو اینجکشن نیز گفته می شود. سلول های چربی با روش لیپوساکشن و با استفاده از سوزن های کوچک متصل به یک سرنگ از ناحیه اهدا کننده که معمولاً اطراف ناف، رانها یا باسن است برداشته می شوند. بعد از آن، سلول های چربی تمیز و فرآوری شده و سپس با استفاده از یک سوزن (که نوک آن تیز نیست) و یک سرنگ به ناحیه اسکار تزریق می شوند. از آنجا که نرخ بازجذب سلول های چربی توسط بدن نسبتاً بالا است، پزشک ما معمولاً کمی بیش از حد نیاز چربی به ناحیه مورد درمان تزریق می کند.
استفاده از نوارهای سیلیکونی، رطوبت دهی و فشرده سازی
استفاده از سیلیکون برای کنترل اسکارهای هیپرتروفیک با موفقیت نسبی همراه بوده است، هر چند که هنوز مکانیزم اثرگذاری آن به طور دقیق شناخته شده نیست. در ابتدا اینگونه تصور می شد که سیلیکون از طریق وارد کردن فشار به بافت اسکار عمل می کند، اما بعدها تأثیر آن در قالب بانداژهای غیر فشاری نیز مشاهده شد. به هر حال، به نظر می رسد که رطوبت دهی، و شاید، توانایی سیلیکون برای جلوگیری از خشک شدن زخم در این میان نقش مهمی داشته باشد. به علاوه، رطوبت دهی مانع از تولید کلاژن و گلیکوزآمینوگلیکانها توسط فیبروبلاستها می شود. از نوارهای سیلیکون میتوان روزانه به مدت 12 تا 24 ساعت استفاده کرد، هر چند که استفاده از آنها تا حدودی طاقتفرسا است. به جای نوارهای سیلیکون میتوان از ژل سیلیکون نیز برای اسکارها استفاده کرد. تحقیقات نشان داده که هم ژل و هم نوارهای سیلیکون نقش مثبتی در کاهش اندازه و التهاب اسکارها دارند.
درمابریژن
با سایش سطح پوست نیز میتوان اسکارهای برآمده، فرورفته یا هیپرپیگمانته را درمان کرد. در این روش بافت، رنگ و عمق اسکارها تغییر داده می شود که این باعث میشود آنها در بافت اطرافشان محو می شوند. در اینجا تکنیک پاکسازی به نوع ضایعه پوستی بستگی دارد. هدف این روش، هم سطح کردن هرگونه پستی و بلندی پوست با بافت اطراف آن است. عمق درمابریژن به عمق اسکار بستگی دارد. البته، درمابریژن نباید از درم شبکه ای فراتر برود زیرا در غیر این صورت اسکار یا هیپوپیگمنتاسیون بزرگتری ایجاد می شود.
لیزر رنگی پالسی
لیزر رنگی پالسی با طول موج 585 نانومتر می تواند از طریق کاهش نئوواسکولاریزاسیون، التهاب اسکارها را کم کند. معمولاً برای دستیابی به نتیجه به چند جلسه درمان با یک جریان کم تا متوسط بدون همپوشانی نیاز است. این نوع درمان می تواند با کاهش تعداد و فعالیت فیبروبلاستها اسکارهای هیپرتروفیک را نیز کوچک کند.
پاکسازی با لیزر
امروزه، در بسیاری از مراکز درمانی پاکسازی با لیزرجایگزین روش مکانیکی درم ابریژن شده است. یکی از مزایای پاکسازی پوست با لیزر نسبت به درم ابریژن راحت تر بودن کنترل عمق نفوذ لیزر است. مزیت دیگر لیزر این است که ذرات بسیار ریز پوست و خون را در هوا پخش نمی کند، که همین احتمال سرایت بیماری های ویروسی را کاهش میدهد. متداول ترین لیزرهای مورد استفاده برای پاکسازی پوست لیزر دی اکسید کربن پالسی با انرژی بالا (که جراحت های نوری حرارتی ایجاد می کند) و لیزر یاگ- اربیوم (که جراحت های نوری شیمیایی در پوست ایجاد می کند) هستند. ترکیب مدالیته های لیزری مختلف با یکدیگر، مانند لیزرهای رنگی پالسی و دی اکسید کربن، باعث افزایش تأثیر درمان در بهبود اسکارها می شود.
برداشتن اسکار با جراحی
از این تکنیک برای تغییر وضعیت یا اندازه اسکار استفاده می شود. تکنیک های مورد استفاده ما عبارتند از:
برش و بستن مستقیم پوست، که در آن اسکار جدا می شود و سپس پوست اطراف آن به طرف هم نزدیک شده و بخیه زده می شود تا بعد از بهبودی یک اسکار جدید اما کوچکتر ایجاد شود.
برش و تغییر وضعیت، که در آن اسکار بریده شده و جهت برش ایجاد شده تغییر داده می شود تا در امتداد خطوط کشش طبیعی پوست قرار بگیرد.
برش و پیوند پوست، که در آن اسکار برید شده و قطعه ای از پوست سالم بدن به جای آن پیوند زده میشود. پوست های پیوند خورده (گرافتها) می توانند دارای ضخامت کامل یا نسبی باشند.