قارچها ریز جان دارانی هستند که در محیط زیست ما زیست می نمایند و ممکن است آنها را در هوا، خاک، آب، گیاهان و حتی انسان ها نیز یافت. بله، بدن شما در درون خود نوع خاصی از قارچ ها را جای داده است که معمولاً بی خطر هستند. با این وجود زمانی که بنا به دلایلی خاص رشد نماید و به نحوی بیش از حد خود را در سیستم بدن ما تکثیر نماید میتواند منجر به بروز عفونت قارچی گردد.
قارچ هایی که منجر به بروز عفونت های پوستی در بدن ما میگردند از پروتئینی به نام کراتین در بدن ما تغذیه می نمایند. این نوع پروتئین در لایه بیرونی پوست بدن و همین طور به خوبی در ناخن ها و مو نیز موجود هستند. انواع مختلفی از قارچ ها وجود دارند که مسئول عفونت های مختلف پوستی میشوند، معمولترین آنها عبارت هستند از کاندیدا آلبیکانها و درماتوفیتها. عفونت های پوستی میتوانند در هر نقطه ای از بدن ما پدید آیند، از جمله نواحی ای مانند پاها، ناخنها، پوست سر و ناحیه ی کشاله ی ران. اکثر این عفونت ها با تجویز داروهای موضعی و دهانی قابل کنترل هستند. با این وجود آنها میتوانند موجب بروز برخی از بیماری های حاد در برخی از نقاط بدن شوند، به خصوص زمانی که سیستم ایمنی بدن ضعیف باشد.
عفونت های قارچی پوست
با وجود این که اصطلاح "عفونت قارچی" در زبان انگلیسی واژه ی "کرم" را در خود جای می دهد اما این نوع از عفونت نه به وسیله ی کرم بلکه توسط گروهی از قارچ ها به نام درماتوفیت ها ایجاد میگردد. این ریز جان داران در سطح رویی پوست زیست میکنند که کراتین را در خود جای داده است. اصطلاح پزشکی به کار گرفته شده برای عفونت قارچی تینآ است. بر مبنای مکان ایجاد شدن تینآ، واژگان مختلفی در جهت تعریف عفونت پدید آمده به وسیله ی این قارچ ها مورد استفاده قرار می گیرند.
برخی از عفونت های قارچی شایع عبارت هستند از :
- تینآ کورپوریس (عفونت قارچی بدن )
- تینآ کاپیتیس (عفونت قارچی پوست سر )
- تینآ پدیس (عفونت قارچی پا، که به نام پای قهرمان نیز شناخته میشود )
- تینآ کروریس (عفونت قارچی ناحیه ی میانی پا، که به نام خارش ورزشکار نیز شناخته میشود )
- تینآ اونگوئیوم (عفونت قارچی ناخنها، و یا عفونت قارچی ناخن )
تینآ کورپوریس ( عفونت قارچی بدن )
تینآ کورپوریس به وسیله ی تشکیل شدن یک کهیر حلقه مانند دایره ای شکل بر روی لایه ی بالای پوست پدید میآید. جداره ی بیرونی کهیر به رنگ قرمز ظاهر می گردد در حالی که محدوده ی درون این جداره به نظر عادی می آید.
علائم ممکن است شامل این موارد شوند :
سرخی و ورم در اطراف لبه های کهیر
احساس خارش در اطراف لخته ها
پوسته پوسته شدن پوست در اطراف کهیر
موارد حاد می توانند شامل علائمی اضافی مانند تب و خشکی شوند.
عفونت با یک جوش کوچک و یا نقاطی سرخ رنگ و برجسته در محل شروع می شود و سپس به آرامی تبدیل به یک لخته ی دایره ای شکل بزرگتر میشود. شایعترین مکان های تحت تأثیر قرار گرفته عبارت هستند از صورت، دستها و پاها.
روش های درمان
پوست های تراشیده شده ای که از سطح ناحیه ی عفونت کرده جمع آوری شده اند در زیر یک میکروسکوپ قرار داده میشوند تا امکان وجود قارچ مورد بررسی قرار گیرد. این آزمایش به عنوان آزمایش هیدروکسید پتاسیم (KOH) شناخته میشود. پس از این که علت عفونت مربوط به قارچ اعلام گردید، بسته به شرایط ممکن است روش های درمانی زیر مورد لحاظ قرار گیرند .
درمان های بی نسخه ( OTC ) :
برای موارد خفیف تینآ کورپوریس امکان دارد استفاده کردن از داروهای بی نسخه مانند - محلول های ضد قارچ موضعی، پمادها و یا کرم ها کفایت کند. به کار بردن هر یک از این موارد یک یا دو بار در هر روز به مدت 2 هفته (یا بیشتر) کمک خواهد نمود.
داروهای تجویز شده :
در صورتی که داروهای بی نسخه مؤثر واقع نگردیدند امکان دارد که دکتر داروهایی خاص را تجویز نماید که ممکن است شامل ترکیبی از داروهای موضعی و دهانی باشند.
* نکته :
ممکن است پس از مصرف داروهای ضد قارچ دهانی عوارض جانبی مشاهده شود. هم چنین ممکن است آنها تأثیر داروهایی خاص را (مانند وارفارین) که برای برخی مسائل پزشکی مورد مصرف قرار میگیرند تغییر دهند. لطفاً در این موارد پیش از اتخاذ هر گونه برنامه ی درمانی با یک دکتر پزشک مورد اعتماد تماس حاصل نمایید.درمورد سایر عفونتهای قارچی پوست در مقالات بعدی توضیحات کافی داده خواهد شد.