فیبرومیالژیا بیماری مزمنی است که حدود 5 میلیون آمریکایی مبتلا به آن هستند، پزشکان فیبرومیالژیا را براساس علائم بالینی و معاینه فیزیکی تشخیص میدهند. بیماران اغلب از درد و سفتی عضلات شکایت دارند، اما تستهای آزمایشگاهی و رادیولوژی، طبیعی هستند. با اینکه فیبرومیالژیا موجب تخریب مفاصل یا ارگان خاصی نمیشود اما به دلیل درد و خستگی عضلات تاثیر منفی زیادی بر کیفیت زندگی فرد مبتلا می گذارد.
علامت اصلی فیبرومیالژیا درد عضلانی در سرتاسر بدن است اما این درد عضلانی اکثرا همراه با علائمی است همچون:
1. خستگی
2. اختلالات خواب
3. اضطراب یا افسردگی
4. نقاط دردناک مخصوصی که فشار بر روی آنها موجب درد شدیدی در آن نواحی می شود.
یکی از تظاهرات مهم فیبرومیالژیا نقاط دردناک در قسمت های خاصی از بدن می باشد، در فرد بیمار وقتی به این نقاط فشاری وارد می شود بیمار احساس درد شدیدی می کند در صورتی که افراد سالم، فقط احساس فشار در این ناحیه دارند. در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا 18 نقطه حساس به فشار در نقاط مختلف بدن وجود دارد.
درد ناشی از فیبرومیالژیا می تواند شدید باشد، چون بطور معمول نتایج آزمایشگاهی یا رادیولوژی افراد نرمال است، بیماران این درد ها را به جنبه های ذهنی و روانی خود نسبت می دهند. اما پزشکی امروز بر این اعتقاد که درد ناشی از فیبرومیالژیا دردی واقعی است و منشا ذهنی یا روانی ندارد.
این بیماری، بیشتر در زنان بین 25 تا 60 سال رخ می دهد. شیوع این بیماری در زنان 10 برابر مردان است. برخی از دانشمندان معتقدند فیبرومیالژیا می تواند منشا ژنتیکی داشته باشد اما تاکنون ژن خاصی در این مورد پیدا نشده است.
بعد از درد، شایع ترین علامت فیبرومیالژیا، خستگی است. احساس خستگی در این بیماران با احساس خستگی در افراد سالم بدنبال یک روز پرمشغله و کار زیاد متفاوت است. ممکن است بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا در ابتدای صبح احساس خستگی کنند، حتی اگر ساعت ها در تختخواب استراحت کرده باشند. ممکن است شدت خستگی از روزی به روز دیگر متفاوت باشد و فعالیت های روزمره فرد را دچار اختلال کنند.
تئوری های مختلفی برای توضیح علل فیبرومیالژیا وجود دارد اما هنوز یک دلیل کاملا مشخصی برای آن پیدا نشده است. ولی علل مستعد کننده ای که مطرح می شوند شامل : اختلال تعادلی هورمونی یا شیمیایی در مسیر سیگنال های عصبی درد، استرس های مکانیکی و مزمن. در نهایت باید گفت که فیبرومیالژیا نتیجه مجموعه ای از فاکتورهاست و نه فقط یک عامل.
خستگی و دردهای آزاردهنده در طول روز می تواند فرد را دچار تحریک پذیری، اضطراب و افسردگی کند. فرد بیمار ممکن است برای انجام کارهای روزمره خود از جمله نگهداری از بچه و کار منزل دچار مشکل شود. ممکن است بیمار به دلیل درد و احساس خستگی از انجام حرکات ورزشی و کارهای سبک، پرهیز کند. خستگی و تحریک پذیری ممکن است موجب شود بیمار از دوستان و آشنایان دوری گزیند و به اصطلاح کمتر با دیگران رفت و آمد داشته باشد. خوشبختانه درمان های موثری وجود دارد که به بسیاری از بیماران جهت بازگشت به فعالیت های لذتبخش زندگی کمک می کند.
معمولا پزشک این بیماری را بعد از شنیدن مشکلاتتان و با انجام معاینات خاصی تشخیص می دهد. ممکن است پزشک آزمایش های خونی کاملی جهت رد علل دیگر درخواست کند. برای تشخیص بهتر، جزییات درد های خود، از جمله و محل آن را به پزشک کاملا توضیح دهید. همچنین در مورد علائم دیگر، شامل خستگی، اضطراب و اختلالات خواب به پزشک خود شرح حال کاملی ارائه دهید.
در گذشته درمان فیبرومیالژیا فقط توسط پزشکان روماتولوژیست انجام میشد، اما امروزه بدلیل چند طیفی بودن درمان آن، پزشکان از رشته های دیگر از جمله متخصصین درد ، فیزیوتراپ ها و طب ورزشی هم در درمان این بیماری نقش مهمی دارند.
قدم مهم در تشخیص فیبرومیالژیا این است که مشخص کنیم چه محرک هایی موجب بدتر شدن علائم می شود. محرک های شایع شامل : هوای سرد یا مرطوب، فعالیت فیزیکی خیلی کم یا عدم فعالیت فیزیکی، استرس و کم خوابی.
اغلب بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا از اختلالات خواب شامل اشکال در به خواب رفتن و بیدار شدن های مکرر در طی شب رنج می برند. برخی از بیماران خواب سطحی و سبک را تجربه می کنند و هیچ گاه خواب عمیق و آرامش بخشی ندارند. بنابراین بدن از فرصت ترمیم و بازسازی خود محروم شده و این موجب یک چرخه معیوب می شود. بطوریکه خواب بد موجب بدتر شدن درد و درد بیشتر می تواند موجب خواب نامطلوب تر شود.
نزدیک به یک سوم بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا در هنگام تشخیص، دچار افسردگی اساسی هستند. هنوز ارتباط بین این دو بیماری ناشناخته است اما شاید افسردگی به دلیل خستگی و درد مداوم در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا باشد یا به دلیل تغییرات شیمیایی و هورمونی داخل مغز که باعث افسردگی و افزایش حساسیت به درد در این افراد می شود. اختلال در تمرکز، نا امیدی و از دست دادن علاقه نسبت به فعالیت های مورد علاقه می تواند از علائم افسردگی در بیماران باشد.
هدف از درمان فیبرومیالژیا کاهش درد، اختلال خواب و اختلالات خلقی است. برای این منظور پزشکان داروهایی مانند آمی تریپتیلین برای کاهش علائم تجویز می کنند. داروهای دیگری که برای درمان فیبرومیالژیا به کار می روند شامل : سیمبالتا (دولوکستین) ، لیریکا ( پره گابالین ) ، ساولا (میل ناسیپران) .
ورزش می تواند علائم فیبرومیالژیا را بهبود بخشد. نشان داده شده است که فعالیت های فیزیکی و ورزش فقط برای سه بار در هفته موجب کاهش درد و خستگی شده ، روحیه فرد را بهتر می کند و موجب کاهش افسردگی می شود. ورزش کنترل شده و با برنامه ریزی، مفید است، اما ورزش بیش از حد ممکن است مضر باشد. پیاده روی، ورزش های کششی و ورزش های هوازی در آب برای شروع، جزو بهترین ورزش ها در بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا می باشند.
در بعضی از بیماران عادات تغذیه ای در بهبود علائم نقش دارند. کافئین (موجود در قهوه و نسکافه) ، گوجه فرنگی و نوشابه رژیمی (بدلیل وجود آسپاراتام) ، طعم دهنده های غذایی (MSG)در ادویه های مخلوط ، سوپ آماده، سس سالاد ، کنسروها و مواد غذایی یخ زده فروشگاهی موجب بدتر شدن علائم می شوند.
بیست دقیقه ماساژ در روز ممکن است در کاهش درد در بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا موثر باشد. در حین ماساژ، تکنیک مهم نیست. مهم آن است که برای انجام آن فشار متوسطی وارد شده و از فشار شدید در هنگام ماساژ پرهیز شود.
طب سوزنی در بعضی از بیماران مفید است. در این روش متداول چینی، سوزن های خاصی در نقاط مختلفی از بدن کار گذاشته می شود. طب فشاری که شامل فشار بر روی همین نقاط خاص است، جایگزین خوبی برای طب سوزنی، در بیمارانی که از درد سوزن وحشت دارند، می باشد.
بسیاری از بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا مشکل تمرکز دارند. برای کاهش مشکل در تمرکز، درمان درد و بی خوابی کمک کننده است. برای بهبود تمرکزتان همیشه مواردی را که ممکن است فراموش شود، یادداشت کنید و ذهنتان را با مطالعه و حل جدول فعال نگاه دارید.
استرس یکی از مهم ترین محرک های درد های عضلانی در بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا است. اگر چه حذف استرس ها از زندگیتان غیر ممکن است اما با تمرین، برنامه ریزی و تفکر می شود استرس های غیر ضروری را کاهش داد. در ابتدا مواردی را که در محیط کار یا خانه موجب استرس شما می شود را کشف کرده و سپس راه هایی که موجب می شود این موقعیت ها برایتان کمتر استرس آور باشد پیدا کنید. تمرینات یوگا، مدیتیشن، تکنیک های آرامش بخشی دیگر بسیار کمک کننده هستند. سعی کنید فعالیت های غیر ضروری، که موجب استرس تان می شود، انجام ندهید.
بسیاری از بیماران در سرتاسر دنیا بر این بیماری با برنامه ریزی، تغییر روش زندگی و ورزش فائق آمده اند. با این حال باید بدانید که فیبرومیالژیا بیماری مزمنی است خوشبختانه هیچ آسیبی در عضلات و مفاصل و ارگان های داخلی وجود ندارد و تمام ارگان های بدن فرد سالم هستند.
در صورتی که به تشخیص پزشک برای رفع تنگی کانال نخاعی ، مجبور به انجام عمل جراحی هستید، بهتر است در صورت امکان اقدام به جراحی باز ننموده و کلینیک جراحی دیسک کمری را بیابید که از روشهای کمتر تهاجمی برای این کار استفاده می کنند. کمتر تهاجمی بودن جراحی لیزری برای رفع فشار از روی دیسک باعث می شود؛ دوره بازیابی و ریکاوری پس از عمل جراحی به میزان قابل ملاحظه ای کمتر شود و همچنین خطرات و عوارض پس از انجام عمل جراحی هم کاهش پیدا کند.