بیماری های منتقله از طریق تماس جنسی- 3

دکتر سهیلا طاهری [ متخصص پوست و مو ]آدرس وب سایت : www.doctorsoheila.ir
آدرس مطب : اصفهان، خیابان بزرگمهر اول هشت بهشت غربی، مجتمع فدک، واحد 401 تلفن مطب : 32665291 - 031

شانکروئید :
بیماری ناشی از یک باکتری بی هوازی می باشد که منجر به زخم های ناحیه ی تناسلی و بزرگی غدد لنفاوی ناحیه ی کشاله ران می شود. در کشور های توسعه یافته بیماری نادری محسوب می شود اما در آفریقا و آسیای جنوب شرقی شایع است. ارتباط نزدیکی با بی بندوباری جنسی دارد و روسپی ها در واقع مخزن بیماری محسوب می شوند. در مردان ده برابر بیشتر از زنان دیده می شود. در بسیاری از کشورهای فقیر شایع ترین علت زخم ناحیه ی تناسلی است و از تب خال ناحیه ی تناسلی هم شایعتر است.

دوره کمون کوتاه مدت 72-24ساعته دارد. روش ابتلا، تقریبا همیشه تماس جنسی با زنان دچار زخم ناحیه ی تناسلی است. مشخصه ی ویژه ی زخم های شانکروئید، درد شدید و بوی بد آن است که به تشخیص کمک می کند. ارتباط نزدیکی با عفونت HIV دارد به ویژه در مردان هم جنس باز در واقع زخم شانکروئید، هم راه ورود ویروس HIV در افراد غیر مبتلا و هم راه خروج ویروس در افراد بیمار است و به انتقال HIVکمک زیادی می کند.

درمان :
آزیترومایسین ، سفتریاکسون و سیپروفلوکساسین . با شروع درمان زخم ها خوب می شوند و باکتری مدت طولانی در بدن فرد نمی ماند.
گنوره یا سوزاک :
شایع ترین عفونت منتقله از طریق تماس جنسی در کشور های با درآمد بالا محسوب می شود. توسط باکتری ایجاد می شود که مخاط ناحیه ی تناسلی را الوده می کند و گاهی وارد خون می شود و منجر به علائمی مثل تب و درد مفاصل می شود. کلا شیوع آن طی دو دهه گذشته کاهش یافته و فقط در اروپای شرقی به دلیل سیاست های جدیددر مورد بی بندوباری جنسی و آزادی های داده شده به روسپی ها، در دو دهه گذشته افزایش شیوع این عفونت دیده شده است. انتقال آن عمدتا از طریق تماس جنسی است. به ندرت در دخترهای قبل از سن بلوغ در اثر استفاده از وسایل شخصی آلوده دیگران مواردی دیده شده است. انتقال از مادر به جنین در زمان زایمان اتفاق می افتد و می تواند منجر به عفونت چشم و ریه یا حتی عفونت ناحیه تناسلی کودک شود.
علائم :
در زن و مرد متفاوت است.
در مردان :
حدود 5-2 روز بعد از تماس ، سوزش و تکرر ادرار ایجاد می شود و می تواند به عفونت پروستات و احساس درد و پری در ناحیه تناسلی منجر شود.
در زنان :
در 80 -70% افراد آلوده میکروب در مجرای ادرار یا گردن رحم وجود دارد بدون اینکه فرد علامتی داشته باشد. گاهی احساس تکرر ادرار یا ترشح از واژن و به ندرت عفونت لوله های رحمی و رحم ( که منجر به درد شکم، تب ، تهوع و استفراغ می شود ) دیده می شود. عفونت منتشر به صورت تب ، درد مفاصل و ضایعات پوستی تظاهر می کند.1-2 %افراد مبتلا عفونت منتشر پیدا می کنند که در زنان شایع تر است. به ندرت ممکن است عفونت پرده های مغز یا حتی قلب هم اتفاق بیفتد.
درمان :
متاسفانه باکتری عامل گنونوره به پنی سیلین و تتراسایکلین مقاوم است و اخیرا به دلیل گزارش موارد زیاد مقاومت سیپروفلوکساسین هم از رژیم درمانی حذف شده است. درمان موثر سفتریاکسون و سفیکسیم می باشد.