بسیاری از خانم ها در اوایل شیردهی دچار زخم نوک پستان می گردند. برای اکثریت درد خفیفی است که خود به خود از بین می رود، اما باید قبل از آن که درد، شدید شود و یا زخم، تبدیل به ترک یا شقاق نوک سینه گردد آن را کنترل نمایید.
علل زخم یا ترک نوک پستان
دلیل اصلی زخم نوک سینه می تواند جویده شدن آن توسط لثه های نوزاد باشد. در صورتی که هاله در دهان نوزاد به طور کامل گذاشته نشود نوزاد شروع به جویدن نوک پستان می کند. هم چنین شیردهی اشتباه، مکیدن نوک پستان پس از خالی شدن سینه، جدا کردن نادرست نوزاد از پستان، شستن نوک پستان با صابون می تواند علل دیگری برای این مشکل باشد.
توصیه هایی جهت پیشگیری
وضعیت شیردهی خود را بررسی کنید. تمام قسمت نوک سینه و آرئول باید در دهان نوزاد قرار گیرد.
سعی کنید با هر بار شیردهی وضعیت نوزاد را تغییر دهید.
دفعات شیردهی را افزایش و زمان هر بار را کوتاه تر کنید، تا از گرسنگی نوزاد که باعث مک زدن شدید می گردد جلوگیری شود.
قبل از شروع شیردهی کمی شیر با دست از سینه خارج سازید. این اقدام به جاری شدن شیر کمک می کند.
از مصرف مواد شیمیایی محرک یا صابون ها بر روی نوک سینه خودداری کنید.
بعد از پایان شیردهی اجازه دهید سینه با جریان هوا خشک شود و نوک سینه های خود را پاک نکنید.
در صورتی که از لایه هایی برای جذب شیر چکه شده از سینه های تان استفاده می کنید به محض مرطوب شدن آن را عوض نمایید.
چندین بار در روز نوک سینه ها را کمپرس گرم (نه داغ) و خشک (نه مرطوب) نمایید. یک بطری آب ولرم می تواند برای این کار مناسب باشد.
نوک سینه را در معرض هوا قرار دهید، تا پوست آن سفت گردد و از تماس و سایش آن با لباس ها جلوگیری نمایید.
توصیه هایی جهت درمان
از سینه ای که زخم شده شیر بدهید، حتی برای چند دقیقه، تا نوک سینه به شیردهی عادت کند، بهتر است ابتدا با نوک سینه ای که کمتر زخم است شروع کنید، زیرا در این زمان مکیدن نوزاد قوی تر است. اگر اجازه دهید نوک سینه به طور کامل بهبود یابد با شروع شیردهی، مجددا زخم می گردد.
روی نوک های زخم شده را با ویتامین E، روغن زیتون یا لانولین ماساژ دهید و سپس در معرض هوا گذاشته تا خشک شود.