این روش درمانی حتما باید بهوسیله متخصصان پوست انجام شود زیرا لایهبرداری یا همان پیلینگ شیمیایی، وقتی موفق خواهد بود و پزشک و بیمار هر دو از بهبود وضعیت پوست رضایت خواهندداشت که همه نکتههای علمی مو به مو اجرا شود. پیلینگ اگر در فصل مناسب نباشد، اگر بیمار درست انتخاب نشود و اگر پس از پایان لایهبرداری دوره 2 هفتهای مراقبت از پوست را جدی نگیرید، نهتنها این لایهبرداری عمقی برای درمان جای جوش و لک موثر نخواهد بود بلکه امکان دارد پوست دچار لک شود.
وقتی میگوییم لایهبرداری حتما باید زیرنظر متخصص باشد تا نوع مناسب آن انتخاب شود، بسیاری از خانمها تعجب میکنند چون نمیدانند پیلینگ یا لایهبرداری پوست انواع مختلفی دارد. سه نوع لایهبرداری شیمیایی، مکانیکی و لایهبرداری با لیزر داریم. حتی باتوجهبه شدت، پیلینگ شیمیایی هم به انواع سطحی، عمقی و بسیار عمیق تقسیمبندی میشود.
در لایهبرداری سطحی، دارو فقط به اپیدرم یا لایه سطحی پوست میرسد اما در پیلینگهای عمقیتر، عمق نفوذ دارو بیشتر میشود و براساس شدت نفوذ، کاربردهای هرکدام از این پیلینگها هم متفاوت است. از آنجا که پیلینگ با تحریک پوست باعث بهبود ساخت کلاژن میشود، کاربرد آن در جوانسازی اثبات شده و در مورد لایهبرداری با لیزر، پزشک از خواص و انواع لیزرها در درمان برخی بیماریهای پوستی مثل جوشگاه، ککومک، لکهای قهوهای که در صورت و دست بیشتر افراد مسن دیده میشود و جوانسازی پوست استفاده میکند.
معمولا تکرار این پیلینگها برای دریافت نتیجه بهتر لازم است و با یک جلسه، نتیجه خاصی مشاهده نمیشود. پیلینگ زیرنظر متخصص، عارضه ندارد اما اگر بیمار درست انتخاب نشود بروز جوشگاه، تغییرات رنگدانهای از جمله تیره یا روشن شدن پوست بهخصوص در افراد با پوست تیرهتر، از عوارضی است که در این نوع لایهبرداریها مشاهده میشود.
اگر پوست پس از پیلینگ مراقبت نشود هم احتمال گرفتن نتیجه مطلوب کمتر میشود. در صورتی که لایهبرداری عمیقتر باشد، بیمار باید 5-3 روز تا بازسازی کامل لایه سطحی پوست، از مواد پوشاننده مانند کرم مرطوبکننده یا آنتیبیوتیکی استفاده کند و تا 6 هفته پس از پیلینگ هم باید از مواجهه شدید با نور خورشید خودداری كند.
نقل از هفته نامه سلامت شماره 458 مصاحبه با دکتر نیلفروش زاده