همانطو که می دانیم سلولیت به دلیل تجمع بیش از حد چربی ها در بافت هیپودرم رخ می دهد حال می خواهیم بدانیم در درون بافتی که تجمع بیش از حد چربیها موجب فشار به عروق اطراف می شود چه اتفاقاتی رخ می دهد که آن بافت دچار سلولیت می شود:
قبل از شروع مبحث نحوه شکل گیری سلولیت، بد نیست بدانید که در بدن دو نوع عروق وجود دارد عروق خونی، که خون در آنها در جریان است، و عروق لنفی، که مایع لنفی در آنها در جریان است. مایع لنف همان مایع بین سلولهاست که بین رگهای لنفی و فضای بین سلولی در گردش است.
روند کلی شکل گیری سلولیت به ترتیب زیر است:
با انباشته شدن چربی ها و بزرگ شدن حفرات در بافت هیپودرم، فشار بر روی عروق لنفی و مویرگ های اطراف افزایش یافته و منجر به اختلال جریان لنف و خون در موضع می گردد تا جاییکه در بعضی نقاط جریان خون و به طور کامل قطع می شود.به دنبال آن مواد زائد حاصل از سوخت و ساز بدن، از موضع تخلیه نشده و با جمع شدن در ناحیه انباشتگی چربیها،ضمن تغییر شیمیایی محیط، در دیواره های عروق لنفی و مویرگهای خونی رسوب می کنند.
پس از آن، بدلیل توقف جریان خون، منافذ دیواره عروق گشاد شده و موجب تراوش آب، پلاسما و پروتئین ها به فضای بین سلولها می شود و آن نیز یه تورم موضع و غلیظ شدن فزاینده مایع لنفی می انجامد.عوامل فوق باعث می شوند سوخت و ساز بافتی وتبادل مواد حیاتی در ناحیه درگیر به شدت کاهش یابد و تغذیه بافت های فیبری، یا همان بافت همبند دیواره حفرات هیپودرم به درستی انجام نشود و موجب چروکیدگی یا جمع شدگی آنها شود.
باد کردن حفرات (به دلیل انباشتگی چربیها و رسوب مواد زائد) و چروکیدگی بافت همبند دیواره آنها (به دلیل عدم تغذیه مناسب)، ظاهر پوست را به شکل پوست پرتقال در می آورد. اگر این حالت ادامه یابد سفتی، تورم و حالت پوست پرتقالی تشدید می شود بطوریکه کشیدن، نیشگون گرفتن و صاف کردن چین های پوست، درد آور و غیر قابل تحمل می شود.
پس بطور خلاصه روند شکل گیری سلولیت یعنی
انباشته شدن چربی در حفرات هیپودرم کاهش و توقف جریان لنف و خون در موضع تخلیه نشدن و رسوب مواد زائد و سمی حاصل از سوخت وساز در موضع کاهش سوخت و ساز و تبادلات حیاتی و تغذیه نامناسب بافت همبند افزایش تورم بافتی و جمع شدن و چروکیدگی بافت همبند ایجاد ظاهر پوست پرتقالی در سطح پوست ناحیه مبتلا نتیجه اتفاقات فوق، دسترسی بدن (جریان خون) به بافت سلولیت را غیر ممکن کرده و رژیم های لاغری و ورزش را نیز در برداشت چربی از بافت سلولیت ناموفق می کند.
درجه بندی سلولیت از خفیف تا شدید
میزان ابتلا به سلولیت درجات مختلفی دارد ممکن است فردی در مراحل اول و خفیف سلولیت ( یعنی فشار آوردن چربیهای انباشته به عروق) و فردی دیگر در مراحل آخر و شدید آن (یعنی بافت سفت و متورم با ظاهر پوست پرتقالی) باشد. بدون شک، برنامه درمانی این دو نفر متفاون از همدیگر خواهد بود. به همین دلیل، پزشکان سلولیت خفیف تا شدید را در پنج درجه ( صفر تا چهار) طبقه بندی می کنند تا برنامه درمانی بیمار را متناسب با درجه ابتلا وی تنظیم کنند این درجات به شرح زیرند:
درجه صفر:
علائمی از چاقی در نواحی پهلو، ران و باسن وجود دارد لیکن هیچ گونه تغییری در سطح پوست ایجاد نشده است.
درجه یک:
پوست در نواحی فوق، در حالت ایستاده و خوابیده صاف است ولی در نیشگون گرفتن و پیچاندن پوست و انقباض عضلات، دارای ناصافی است.
درجه دو:
ظاهر پوست پرتقالی در نواحی مبتلا، در حالت ایستاده قابل مشاهده است.
درجه سه:
ظاهر پوست پرتقالی در حالت ایستاده، به همراه نواحی فرورفته و برآمده با توده های کوچک گره مانند، در نواحی مبتلا، قابل مشاهده و لمس است.
درجه چهار:
ظاهر پوست با بیشترین میزان فرورفتگی و سفتی،مانند سطح تشک شده است و توده های بزرگ، سفت و متعدد، که ممکن است دردناک نیز باشند، در زیر پوست نمایانند.