سلولیت به ناهمواری های سطح بدن در قسمت هایی از بدن مانند کشاله های ران، شکم و باسن اطلاق می شود. سلولیت بیشتر در میان زنان نوجوان و بزرگسال رایج است.
سلولیت یک بیماری محسوب نمی شود و عوارض بدی برای بدن ایجاد نمی کند اما می تواند ظاهری نا زیبا ایجاد کند.
بیشتر تبلیغات مربوط به درمان سلولیت شامل ماساژ یا کرم های ضد سلولیت موثر نیستند و تدبیر به سزایی در درمان سلولیت ندارند. محققان در پی یافتن راه هایی برای درمان سلولیت می باشند. شما می توانید با به کار بستن راهکارهایی ظاهر سلولیت را کمی بهبود بخشید.
نشانه ها
سلولیت در واقع همان ناهمواری های موجود بر سطح پوست است که گاهی ظاهر بافت مبتلا به سلولیت را به بافت حفره دار پنیری یا پوست پرتقالی نسبت می دهند.
سلولیت خفیف تنها زمانی قابل مشاهده است که پوست قسمتی از بدن از اطراف فشار داده شود. سلولیت های شدیدتر باعث می شود پوست به صورت ناصاف و دارای فرورفتگی و برآمدگی دیده شود. سلولیت معمولاً نواحی ران و باسن را در گیر می کند اما ممکن است در سینه ها، شکم و بازوها هم ایجاد شود.
علت
سلولیت در اثر اختلال در رشته های اتصال دهنده ای که بین بافت چربی قرار گرفته اند و پوست را به ماهیچه های زیرین اتصال می دهند رخ می دهد. در واقع زمانی که سلولهای چربی بزرگ و انباشته می شوند پوست را به خارج هل می دهند، در حالی که رشته های محکم اتصال دهنده، پوست را به داخل می کشند و این حالت باعث به وجود آمدن برآمدگی و فرورفتگی در پوست می شود.
عوامل خطر
سلولیت در بین زنان شایع تر از مردان است. در واقع اغلب زنان تا حدی مبتلا به سلولیت می باشند زیرا تجمع چربی در نواحی مستعد سلولیت در زنان بیشتر است. همچنین با افزایش سن، که خاصیت الاستیسیته پوست کم می شود، احتمال بروز سلولیت افزایش می یابد. افزایش وزن می تواند موجب مشهودتر شدن سلولیت شود. البته افراد لاغر هم ممکن است سلولیت داشته باشند.
معمولاً سلولیت ریشه وراثتی دارد. وراثت مهمترین نقش را در استعداد ابتلاء به سلولیت ایفا می کند. سبک زندگی غیرفعال و بی تحرک و همچنین بارداری، احتمال بروز سلولیت را افزایش می دهد