مهمترین نکته در نسخه نویسی تمرینات ورزشی سازمان یافته در نظر گرفتن شرایط فیزیولوژیک، آمادگی های جسمانی و میزان فعالیت های جسمانی در افراد است.
هر حركت بدنی كه در نتیجه انقباض عضلات اسكلتی ایجاد شود و با افزایش قابل ملاحظه مصرف انرژی همراه است، فعالیت جسمانی نام دارد. فعالیت جسمانی می تواند شامل باغبانی، شستشوی اتومبیل یا نظافت خانه باشد، ولی باید به حداقل مصرف انرژی روزانه بیش از 150 كیلوكالری در روز برسد.
نوعی از فعالیت جسمانی به صورت حركات بدنی برنامه ریزی شده، سازمان یافته و مكرر است كه برای بهبود یا حفظ یک یا چند جزء آمادگی جسمانی انجام می شود.
یک مفهوم چند بعدی است و در واقع مجموعه ای از خصوصیات ذاتی یا اكتسابی افراد در ارتباط با توانایی انجام فعالیت جسمانی را در بر می گیرد و متشكل از اجزاء وابسته به مهارت، وابسته به سلامت و فیزیولوژیک می باشد. اجزاء وابسته به مهارت شامل چابكی، تعادل، هماهنگی، سرعت، توان و زمان عكس العمل هستند و اغلب با رشته های ورزشی و اجرای مهارت های حركتی ارتباط دارند. آمادگی جسمانی وابسته به سلامت با توانایی انجام شدید فعالیت های روزمره و برخورداری از صفات و قابلیت های همراه با كاهش خطر پیدایش زودرس بیماری های ناشی از كم تحركی توام است.
همچنین بخوانید : فواید شگفت انگیز پیاده روی صبحگاهی
شامل استقامت قلبی عروقی، قدرت و استقامت عضلانی، انعطاف پذیری و تركیب بدنی هستند. آمادگی فیزیولوژیک از آن جهت با آمادگی وابسته به سلامت متفاوت است كه اجزاء غیرعملكردی مرتبط با سیستهای بیولوژیک را كه تحت اثر فعالیت عادتی قرار می گیرند، شامل می شود. آمادگی فیزیولوژیک متشكل از آمادگی متابولیک (وضعیت سیستمهای متابولیک و متغیرهای پیش بینی كننده خطر بروز دیابت و بیماری قلبی عروقی)، آمادگی مورفولوژیک (وضعیت عوامل تركیب بدنی نظیر محیط بدن، محتوای چربی بدن و توزیع موضع چربی در بدن) و سلامت استخوانی (وضعیت تراكم مواد معدنی استخوان) است.
معیارهای آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و فیزیولوژیک ارتباط تنگاتنگی با ارتقاء سلامت و پیشگیری از بیماری دارند و با انجام فعالیت جسمانی و ورزش منظم بهبود پیدا می كنند. در این مقاله منظور از ورزش بدون ذكر نوع آن، اصطلاح جامع و فراگیر ورزش است كه شامل فعالیت فیزیكی، تمرین ورزشی و ورزش سازمان یافته می باشد.