تشخيص آلرژيها اغلب با يك آزمايش سابقه بيماري يا آزمايش جسمي صورت ميگيرد. فرد ممكن است در مورد بروز علايم پس از تماس با عوامل آلرژيزا مانند تماس با گربه گزارش دهد. برخي افراد ممكن است اين علائم را در فصلهاي خاص داشته باشند.
براي افرادي كه با علائم پيشرو مانند خشكي بيني مواجه ميشوند آزمايشهاي ديگري نيز تجويز ميشود. آزمايش آلرژي معمولا براي تشخيص فاكتورهاي ويژه كه باعث بروز علائم به طور منحصرا در افراد ميشود صورت ميگيرد. در خصوص تاثيرات بلندمدت اين حالت بايد خاطرنشان كرد كه اين تاثيرات اغلب در افرادي بروز ميكند كه در دورههاي طولاني و پي در پي از بيماري آلرژي رنج ميبرند.
بروز حالت آلرژيك در درازمدت احتمال ابتلا به آسم را تا 4 برابر افزايش ميدهد. افرادي كه مبتلا به آلرژيهاي مزمن هستند، مانند افراد حساس به گرد و غبار، نيز بيشتر در معرض علائم مزمن و بلند مدت اين بيماري قرار دارند. هم چنين ابتدا به آلرژي براي دورههاي طولاني مثلا از ابتداي فصل بهار تا آخر فصل پاييز دچار علائم مزمن و بلند مدت اين بيماري ميشوند.
اين علائم مزمن شامل سرفههاي مزمن، گرفتگي شديد و دائمي بيني، كاهش ضمانت موكوس ( مايع مخاطي) بيني، درد در صورت، خستگي، فقدان حس بويايي، سردردهاي سينوسي و در حالتهاي شديد عفونتهاي سينوسي و آسم ميباشد. بهترين و مهمترين راه درمان جلوگيري از مواجهه با عوامل آلرژيك وحساسيتزا است. در موارد كوتاه مدت اغلب مصرف آنتي هيستامين به طور خوراكي توصيه ميشود. در موارد شديدتر تجويز دارو بر عهده پزشك خواهد بود. همچنين هر نشان جديد يا شديدتر حتما بايد با درمانگر در ميان گذاشته شود.