پروستات غده ای است که در زیر مثانه، جلوی راست روده قرار دارد. نقش مهمی در بخشی از دستگاه تناسلی مردان که مایعات حامل اسپرم را تولید می کند، ایفا می کند.جراحی برای برداشتن جزئی یا کامل پروستات پروستاتکتومی نامیده می شود. شایع ترین علل جراحی پروستات سرطان پروستات و بزرگ شدن پروستات یا هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) است.

هدف از جراحی شما این است که:
درمان حال کنونی خود

• حفظ کنترل ادرار
• حفظ توانایی نعوظ
• به حداقل رساندن عوارض جانبی
• کاهش درد قبل، حین و بعد از جراحی

انواع جراحی پروستات:

هدف از جراحی پروستات نیز به شرایط شما بستگی دارد. به عنوان مثال، هدف از جراحی سرطان پروستات ، برداشتن بافت سرطانی است. هدف از جراحی BPH برداشتن بافت پروستات و بازگرداندن جریان طبیعی ادرار است.

پروستاتکتومی باز:

پروستاتکتومی باز به عنوان جراحی باز سنتی یا روش باز نیز شناخته می شود. جراح شما برشی را در پوست شما ایجاد می کند تا پروستات و بافت های مجاور را خارج کند.

همانطور که در اینجا توضیح می دهیم دو رویکرد اصلی در این روش وجود دارد:

1. رادیکال رتروپوبیک: جراح شما برشی را از شکم تا استخوان شرمگاهی شما ایجاد می کند. در بیشتر موارد، جراح فقط پروستات را برمی دارد. اما اگر مشکوک به گسترش سرطان باشد، برخی از غدد لنفاوی را برای آزمایش برمی دارد. اگر جراح متوجه شود که سرطان گسترش یافته است، ممکن است جراحی را ادامه ندهد.
2. رویکرد پرینه رادیکال: جراح شما برشی را در فضای بین رکتوم و کیسه بیضه ایجاد می کند. این اغلب زمانی انجام می شود که شما شرایط پزشکی دیگری دارید که جراحی رتروپوبیک را پیچیده می کند. در این وضعیت، جراح شما نمی تواند غدد لنفاوی را بردارد. این جراحی نسبت به جراحی رتروپوبیک زمان کمتری می برد اما خطر ابتلا به اختلال نعوظ بیشتر است.

برای هر دو روش، می توانید تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی نخاعی یا اپیدورال قرار بگیرید.

روش لاپاراسکوپی:

جراحی لاپاراسکوپی یک روش کم تهاجمی برای جراحی پروستات است. دو رویکرد اصلی برای این نوع روش نیز وجود دارد:

1. پروستاتکتومی رادیکال لاپاراسکوپی: این جراحی به چندین برش ریز نیاز دارد تا جراح بتواند ابزارهای کوچک جراحی را وارد کند. جراح شما از یک لوله نازک همراه با دوربین برای دیدن آن ناحیه استفاده می کند.
2. پروستاتکتومی رادیکال لاپاراسکوپی با کمک رباتیک: برخی از جراحی ها شامل رابط رباتیک هستند. در این نوع جراحی، جراح در اتاق عمل می نشیند و در حین مشاهده مانیتور کامپیوتر، بازوی رباتیک را هدایت می کند. یک بازوی رباتیک ممکن است مانور و دقت بیشتری نسبت به سایر روش ها ارائه دهد.

جراحی پروستات با لیزر:

جراحی لیزر پروستات در درجه اول هیپرپلازی خوش خیم پروستات را بدون ایجاد بریدگی در خارج از بدن شما درمان می کند. در عوض، پزشک شما یک فیبر نوری را از طریق نوک آلت تناسلی و داخل مجرای ادرار شما وارد می کند. سپس پزشک بافت پروستات را که جریان ادرار را مسدود می کند، برمی دارد. جراحی لیزر ممکن است آنقدر موثر نباشد.

جراحی آندوسکوپی:

همانند جراحی لیزر، جراحی آندوسکوپی هیچ برشی ایجاد نمی کند. پزشک شما از یک لوله بلند و انعطاف پذیر با نور و لنز برای برداشتن قسمت هایی از غده پروستات استفاده می کند. این لوله از نوک آلت تناسلی عبور می کند و کمتر تهاجمی در نظر گرفته می شود.

گشاد شدن مجرای ادرار:

این روش شامل دو رویکرد است:

1. برداشتن پروستات از طریق مجرای ادرار(TURP): روش استاندارد برای هیپرپلازی خوش خیم پروستات است. متخصص اورولوژی تکه هایی از بافت پروستات بزرگ شده شما را با یک حلقه سیمی برش می دهد. تکه های بافت به داخل مثانه رفته و در پایان عمل خارج می شوند.
2. برش پروستات از طریق مجرای ادرار (TUIP): این روش جراحی شامل چند برش کوچک در پروستات و گردن مثانه برای گشاد شدن مجرای ادرار است. برخی از متخصصان اورولوژی معتقدند که TUIP نسبت به TURP عوارض جانبی کمتری دارد.

عوارض جراحی پروستات:

تمام روش های جراحی با خطراتی همراه هستند، از جمله:

• واکنش به بیهوشی
• خونریزی
• عفونت در محل جراحی
• آسیب به اندام ها
• لخته شدن خون

علائمی که نشان می دهد ممکن است عفونت داشته باشید عبارتند از:

• تب
• لرز
• تورم
• تخلیه از محل برش

سایر عوارض جانبی خاص تر در رابطه با جراحی پروستات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات ادراری: این شامل ادرار دردناک، مشکل در ادرار کردن و بی اختیاری ادرار یا مشکلات کنترل ادرار است. این مشکلات معمولا چند ماه پس از جراحی از بین می روند. بی اختیاری مداوم یا از دست دادن توانایی کنترل ادرار از موارد نادر است.
• اختلال نعوظ (ED): طبیعی است که 8 تا 12 هفته پس از جراحی نعوظ نداشته باشید. اگر اعصاب شما آسیب ببیند، احتمال ED طولانی مدت افزایش می یابد. برخی از مردان به دلیل کوتاه شدن مجرای ادرار متوجه کاهش اندکی در طول آلت تناسلی شدند.
• اختلال عملکرد جنسی: ممکن است تغییراتی در ارگاسم و از دست دادن باروری داشته باشید. این به این دلیل است که پزشک غدد مایع منی را در طول عمل برمی دارد. اگر این موضوع برای شما نگران کننده است، با پزشک خود صحبت کنید.
• سایر عوارض: احتمال تجمع مایع در غدد لنفاوی (ادم لنفاوی) در ناحیه تناسلی یا پاها یا ایجاد فتق کشاله ران نیز امکان پذیر است. این می تواند باعث درد و تورم شود اما هر دو را می توان با درمان بهبود بخشید.

اقدامات بعد از عمل جراحی پروستات:

به خود فرصت استراحت بدهید، زیرا ممکن است بعد از جراحی احساس خستگی بیشتری کنید. زمان بهبودی شما به نوع و طول عمل جراحی، سلامت کلی شما و اینکه آیا از دستورالعمل های پزشک خود پیروی می کنید، بستگی دارد. دستورالعمل های پزشکی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تمیز نگه داشتن زخم جراحی
• رعایت یک هفتگی ممنوعیت رانندگی
• عدم فعالیت پر انرژی به مدت شش هفته
• عدم استفاده بیش از حد لازم از پله
• اجتناب از وان، استخر و وان آب گرم
• اجتناب از یک وضعیت نشستن برای بیش از 45 دقیقه
• مصرف داروهای تجویز شده برای کمک به درد

در حالی که می توانید همه کارها را به تنهایی انجام دهید، ممکن است ایده خوبی باشد که کسی به شما برای مدت زمانی که کاتتر را دارید، کمک کند. همچنین مهم است که در طی یک یا دو روز اجابت مزاج داشته باشید. برای کمک به یبوست، مایعات بنوشید، فیبر را به رژیم غذایی خود اضافه کنید و ورزش کنید. همچنین اگر این گزینه ها مؤثر نبودند، می توانید از پزشک خود در مورد ملین ها سوال کنید.
اگر کیسه بیضه شما بعد از جراحی شروع به متورم شدن کرد، می توانید با یک حوله غلتان، یک بند برای کاهش تورم ایجاد کنید. در حالی که دراز کشیده اید یا نشسته اید رول حوله را زیر کیسه بیضه خود قرار دهید و انتهای آن را روی پاهای خود حلقه کنید تا حمایت شود. اگر تورم بعد از یک هفته کاهش نیافت، با پزشک خود تماس بگیرید.

نسخه اصلی مطلب عوارض جانبی بعد از عمل پروستات چیست؟ را در سایت دکتر امیر بهنام فر بخوانید.

---