مردان مبتلا به سندرم دات، پریشانی جسمی و عاطفی مرتبط با از دست دادن مایع منی و/یا ترس از دست رفتن مایع منی را تجربه می کنند. در مجله روانپزشکی هند، محققی به نام ام پراکاش ، سندرم دات را به عنوان پریشانی روانی مرتبط با «از دست دادن مایع منی» توصیف می کند.

مایع منی نرمال در فرهنگ های مختلف

در برخی از فرهنگ ها، مایع منی ماده ای بسیار ارزشمند در نظر گرفته می شود. در این فرهنگ ها، افراد بر این باورند که از دست دادن مایع منی منجر به بیماری های جسمی و روانی و مشکلات جنسی می شود. در برخی از خرده فرهنگ های ما نیز مایع منی را معادل آب کمر می دانند و برخی بر این باورند که با انزال و از دست رفتن مایع منی، واقعا آب از کمرشان کم می شود و بدین ترتیب توان بدنی شان کم می شود و به همین دلیل احساس ضعف مفرط می کنند و یا حتی در مقابل تقاضای همسرشان برای رابطه جنسی، آن را به تعویق می اندازند یا به زمان دیگری موکول می کنند.

علائم سندرم دات

• در سندرم دات، مردان در مورد از دست رفتن مایع منی مضطرب می شوند. آن ها ممکن است نگران این نکته باشند که مایع منی از طریق ادرارشان خارج می شود، یا اینکه منی را طی انزال شبانه از دست می دهند (رویاهای خیس یا اصطلاحا Wet dream ).
• سایر علائم سندرم دات می تواند شامل: خستگی، افسردگی، فراموشی، مشکلات تمرکز، احساس شرم یا گناه، و اختلال عملکرد جنسی (مانند اختلال نعوظ، انزال زودرس ، و میل جنسی کم ) باشد.
• برای برخی از مردان مبتلا به سندرم دات، این علائم چند ماه طول می کشد. سایر مردان ممکن است علائم را برای سالها تجربه کنند.

درمان سندرم دات

• درمان اغلب شامل داروها (مانند داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد اضطراب)
• آموزش جنسی و مشاوره ی متناسب با فرهنگ و درمان شناختی-رفتاری است.
• برخی از مردان از شفادهنده های بومی و طب سنتی کمک می گیرند، که ممکن است برخی گیاهان دارویی یا تغییرات رژیم غذایی را توصیه کنند که معمولا چندان اثری ندارند و اثرشان در کاهش اضطراب فرد، حداکثر به اندازه دارونماست.

سندرم دات و زبان سانسکریت

کلمه Dhat از زبان سانسکریت (مادر زبان های هندوآریایی) و کلمه dhatu به معنای فلز، اکسیر یا اجزای تشکیل دهنده بدن گرفته شده است که به عنوان «غلیظ ترین، کامل ترین بخش» در نظر گرفته می شودو اشاره به این باور دارد که مایع منی، ماده قوی بدن است و حفظ آن، ضامن سلامتی و طول عمر است.» اختلال مربوط به این دیاتو، یعنی منی، در رساله باستانی «سوسروتا سامهیتا» به عنوان شوکرامها (شوکرا = نطفه؛ + ماه = دفع ادرار) ذکر شده است.

افسانه مایع منی

یک افسانه رایج در شبه قاره هند، سلسله مراتبی از مواد بدن را توصیف می کند که در آن، منی در بالای لیست قرار دارد. طبق این افسانه 40 روز طول می کشد تا 40 قطره غذا به یک قطره خون تبدیل شود و 40 قطره خون به یک قطره مغز استخوان و 40 قطره مغز استخوان به یک قطره تبدیل شود. در برخی از فرهنگ ها، حفظ مایع منی، منجر به سلامتی وعمر طولانی می شود. در نتیجه، حتی فکر از دست دادن مایع منی، می تواند برای فرد استرس زا باشد.

البته واضح است که این هم یکی از افسانه های جنسی است که از نسل ها ی گذشته منتقل شده . محققان گزارش می دهند که مردان مبتلا به سندرم دات، معمولاً جوان هستند و در مناطق روستایی زندگی می کنند ودیدگاه محافظه کارانه تری نسبت به رابطه جنسی دارند. به گفته پژوهشگران، مردان مبتلا به سندرم دات نسبت به سایر مردان دارای سطح تحصیلات پایین تر و وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین تری هستند.

اگر خود یا همسرتان چنین علائمی را دارید، می توانید با یک سکس تراپیست و روانشناس که در این زمینه مهارت دارد مشورت کنید و کمک بگیرید.

می توانید سوالات و تجربه هایتان در این مورد را زیر همین مطلب بنویسید.

نسخه اصلی مطلب سندرم دات یا ترس از دست رفتن مایع منی چیست؟ را در سایت دکتر میترا مولائی نژاد بخوانید.

---