در رادیوگرافی از اشعه ایکس ، که همانند نور، نوعی از تشعشعات می باشد استفاده می شود . بخش های مختلف بدن در مواجهه با اشعه ایکس طیفی از سفید تا سیاه را تشکیل می دهند . به این صورت که بافت های متراکم مانند استخوان ها در تصاویر به رنگ سفید هستند . بافت هایی که تراکم کمتری دارند مانند عضلات و اندام ها در تصاویر همانند سایه های خاکستری به نظر می رسند و قسمت هایی که اشعه ایکس از هوا عبور می کند مانند ریه ها ، در تصاویر به رنگ سیاه دیده می شود.

چگونگی انجام رادیوگرافی مهره های کمری

رادیوگرافی مهره های کمر توسط تکنسین رادیولوژی انجام می شود . تصاویر رادیولوژی توسط رادیولوژیست مورد بررسی قرار می گیرد . در حین تصویر برداری لازم است هرگونه طلا و جواهرات که در مسیر اشعه ایکس قرار می گیرد را از بدن خود خارج کنید . بسته به ناحیه ای که تصویر برداری از آن انجام می شود ، ممکن است لازم باشد بخشی از لباستان را در بیاورید . معمولا ۳ تا ۵ تصویر از بدن گرفته می شود . در حین تصویر برداری باید بی حرکت دراز بکشید ، درغیر این صورت تصویر مات می شود .

لازم به ذکر است که شما هیچ گونه درد یا ناراحتی در حین رادیوگرافی احساس نمی کنید ، اما ممکن است میز اشعه ایکس سخت و اتاق کمی سرد باشد و در صورت وجود جراحت و بیماری احتمال احساس درد یا ناراحتی بیشتر است .

عوارض رادیوگرافی مهره های کمری

به دلیل اینکه کودکان و نوجوانان توانایی فیزیکی پایینی دارند و در سن رشد قرار دارند ، ممکن است انجام رادیوگرافی کمر برای آن ها خطرناک باشد . به همین دلیل رادیولوژیست برای جلوگیری از خطرات حین انجام رادیوگرافی بر روی مهره های کمری کودک یا نوجوان ، از پوششی از جنس سرب برای پوشاندن نقاط دیگر بدن که نیازی نیست پرتو به آن ها تابیده شود استفاده می کند .
در صورتی که باردار هستید یا اینکه احتمال می دهید باردار باشید ، برای انجام رادیوگرافی کمر حتما با پزشک هماهنگ کنید ، زیرا تابش اشعه ممکن است برای جنین خطرناک باشد .

در ارتباط با سالمندان می توان گفت که هیچ خطری آنها را تهدید نمی کند . البته لازم به ذکر است این بی خطر بودن در صورتی است که شخص به مراکز استانداردی مراجعه کند که وسایل و تجهیزات متناسب با سن فرد را داشته باشند . درصورتی که مرکزی که به آن مراجعه می کنید فاقد تجهیزات لازم باشد انجام رادیولوژی می تواند خطرناک باشد.

بیماری های شایع در ناحیه مهره های کمری

در این بخش به معرفی انواع مختلف بیماری و اختلالات کارکردی مهره های کمری می پردازیم. بسیاری از این بیماری ها با کمک ابزاری به نام رادیوگرافی قابل تشخیص می باشند، همانطور که می دانید پزشک با تشخیصی صحیح و به هنگام می تواند درمان را آغاز کرده و بهبودی کامل را برای بیماران رقم بخورد. پس فرآیند تشخیص بیماری بسیار حائز اهمیت است و نباید به سادگی از کنار آن گذشت. در پاره ای از موارد هم متخصصین به نام و متبحر به طور همزمان از چندین روش تشخیصی استفاده می کنند.

برخی از بیماری های شایع مهره های کمری که با رادیوگرافی تشخیص داده می شوند، دیسک کمر، شکستگی های مهره های کمری و مفاصل مرتبط با آن، عفونت ها، تومور ها، در رفتگی های مهره ها، روماتیسم ستون فقرات، اسکولیوز را شامل می شود. از مهم ترین وسایل تشخیصی در بیماری های ستون فقرات و مهره های آن شناخته شده است، در بسیاری از موارد پزشک برای معالج بیمار پس از انجام معاینات فیزیکی انجام رادیوگرافی را تجویز می کند تا با نتایج آن بتوان تشخیصی دقیق در مورد نوع و چگونگی وضعیت بیماری به فرد ارائه دهد.

البته که روش های تصویر برداری دیگری مانند: ام آر آی، سی تی اسکن و اسکن رادیوایزوتوپ برای بررسی و ارزیابی انواع بیماری های مهره های کمری کاربرد دارند اما در اغلب موارد اولین گزینه تجویز رادیوگرافی است و بعد در مراحل بعدی و پیشرفته تر بیماری پزشک انجام هر کدام از روش های تشخیصی بالا را توصیه می کند.

رادیوگرافی مهره های کمری در چند بخش انجام می شود؟

این رادیوگرافی در چند بخش انجام می شود که عبارت اند از:

1. رادیوگرافی ساکروم: درد این بخش تصویری دقیق از استخوان های به هم پیوند خورده 4و 5 مهره نمایش داده می شود که در انتهای ستون فقرات قرار دارند.
2. رادیوگرافی ستون فقرات توراسیک: در این آزمایش هم تصاویری از استخوان 12 قفسه سینه که توراسیک نام دارد گرفته می شود.
3. رادیوگرافی ستون فقرات گردنی: در این مرحله از رادیوگرافی تصاویری مربوط به استخوان های مهره هفتم گردن ارائه می شود.
4. رادیوگرافی ستون فقرات کمری خارجی: از این مرحله از رادیوگرافی تصاویری از استخوان مره 5 انتهای کمر و ساکروم برداشته می شود.

آمادگی های لازم پیش از انجام رادیوگرافی مهره های کمری

اغلب برای انجام هر کاری مانند دریافت خدمات درمانی نیاز به آمادگی های قبل از آن است تا نتایج حاصله از آن موفقیت امیز باشد. اقدامات پیش از انجام رادیوگرافی مهره های کمری عبارت اند از:

• شب پیش از انجام رادیوگرافی غذاهای نرم و آبکی مانند سوپ مصرف کنید و حتما 30 دقیقه بعد از صرف سوپ روغن کرچک یا زیتون میل کنید.
• 24 ساعت قبل از انجام آن از مایعات ولرم مصرف کنید.
• هنگام انجام رادیوگرافی ناشتا باشید، این بدین معنا است که از 8-12 ساعت قبل چیزی میل نکرده باشید.
• مصرف هر نوع دارو های تجویزی با مشورت پزشک بلامانع است.
• خانم های که در دوران بارداری به سر می برند نمی توانند از این خدمات بهرهمند شوند.
• رادیوگرافی مهره های کمری تحت هیچ شرایطی بدون تجویز پزشک انجام نمی گیرد.
• قبل از انجام رادیوگرافی لازم است روده را به طور کامل تخلیه و پاکسازی کنید.
• در برخی مراکز رادیوگرافی حداکثر 2 ساعت زمان صرف می شود تا بعد از پذیرش و آمادگی های لازمه، رادیوگرافی مهره های کمریتان را انجام دهید، پس در این مدت صبر و شکیبایی به خرج دهید تا مراحل ثبت و پذیرش به خوبی طی شوند.

برای در پیش گرفتن روش درمانی متناسب با بیماری خود رادیوگرافی مهره های کمری را انجام می دهید و هم اکنون با مطالعه مطالب فوق آگاهی های تان در خصوص این روش تشخیصی افزایش یافت.

نسخه اصلی مطلب گرافی مهره های کمری چگونه انجام میشود؟ را در سایت دکتر غلامرضا سیف بخوانید.

---