تشخیص آلوپسی معمولاً بر اساس شرح حال کامل و معاینه فیزیکی متمرکز است. در بعضی از بیماران ، انجام آزمایشات آزمایشگاهی یا بیوپسی پانچ ممکن است لازم باشد. ماینوکسیدیل که به صورت موضعی تجویز می شود ، برای درمان آلوپسی آندروژنتیک در زنان برچسب گذاری شده است. کورتیکواستروئیدها و سایر عوامل به طور معمول در زنان مبتلا به آلوپسی آره آتا استفاده می شوند. تلوژن افلوویوم اغلب یک اختلال خود محدود است. از آنجا که آلوپسی می تواند برای زنان مخرب باشد ، مدیریت باید شامل ارزیابی اثرات روانشناختی باشد.

اگرچه آلوپسی می تواند در هر نقطه از بدن اتفاق بیفتد ، اما بیشترین ناراحتی را برای پوست ایجاد می کند. ریزش مو می تواند از یک لکه کوچک لخت که به راحتی با آرایش مو پوشیده می شود تا الگوی پراکنده و واضح تر، متغیر باشد. مشخص شده است که آلوپسی در زنان تأثیرات مخربی بر عزت نفس ، بهزیستی روانشناختی و تصویر بدن دارد.

پاتوفیزیولوژی

هر فولیکول مو به طور مداوم از سه مرحله عبور می کند: آناژن (رشد) ، کاتاژن (انفولونشن یا انتقال کوتاه بین رشد و استراحت) و تلوژن (استراحت).

تشخیص و معاینه

یک تاریخچه دقیق اغلب دلیل اصلی آلوپسی را نشان می دهد. فاکتورهای اساسی شامل مدت زمان و الگوی ریزش مو هستند ، خواه موها شکسته یا ریشه ریخته باشند و هم اینکه ریزش یا نازک شدن آنها افزایش یافته است. رژیم غذایی بیمار ، داروها ، شرایط پزشکی موجود و سابقه خانوادگی آلوپسی از دیگر عوامل مهم هستند.

معاینه بدنی آلوپسی سه قسمت است :

1. ابتدا پوست سر از نظر پوسته پوسته شدن یا التهاب بررسی می شود. واحدهای فولیکولی در آلوپسی های غیر اسکار مشخص هستند اما در انواع زخم وجود ندارند. دوم ، تراکم و توزیع مو ارزیابی می شود. سوم ، ساقه مو از نظر کالیبر ، طول ، شکل و شکنندگی بررسی می شود.

2. تست کشش یک روش آسان برای ارزیابی ریزش مو است. تقریباً 60 مو بین انگشت شست و انگشت اشاره و میانی گرفته می شود. سپس موها به آرامی اما محکم کشیده می شوند. یک آزمایش منفی (شش تار مو کمتر یا کمتر) نشان دهنده ریزش طبیعی است ، در حالی که آزمایش مثبت (بیش از شش تار موی به دست آمده) روند ریزش موی فعال را نشان می دهد. بیماران نباید موهای خود را 24 ساعت قبل از انجام آزمایش شامپو بزنند

3. اگر تشخیص براساس سابقه و معاینه فیزیکی مشخص نباشد ، ممکن است آزمایش های آزمایشگاهی انتخاب شده و گاهی اوقات ، نمونه برداری با مشت انجام شود. یک رویکرد گام به گام در تشخیص ریزش مو ارائه شده است

آلوپسی آندروژنتیک و ارتباط آن با آندروژن

فولیکول های مو حاوی گیرنده های آندروژن هستند. در حضور آندروژن ها ، ژن هایی که فاز آناژن را کوتاه می کنند، فعال می شوند و فولیکول های مو کوچک یا کوچک می شوند. با چرخه های آناژن متوالی ، فولیکول ها کوچکتر می شوند (که منجر به کوتاه شدن موهای ریز و ریز می شود). حتی افرادی که دچار آلوپسی آندروژنتیک شدید هستند تقریباً همیشه از قسمت جلوی خود موهای نازکی دارند.

زنان مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک سطح بالاتری از آندروژن در گردش خون ندارند. با این حال ، مشخص شده است که آنها دارای سطح بالاتری از 5-الفا-ردوکتاز (که تستوسترون را به دی هیدروتستوسترون تبدیل می کند) ، گیرنده های آندروژن بیشتر و سطوح پایین تر سیتوکروم P450 (که تستوسترون را به استروژن تبدیل می کند) می باشد.

بیشتر زنان مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک قاعدگی طبیعی ، باروری طبیعی و عملکرد غدد درون ریز طبیعی ، از جمله سطوح مناسب آندروژن در گردش جنسیتی دارند. بنابراین ، یک کار هورمونی گسترده ضروری نیست. اگر خانمی قاعدگی نامنظم ، ریزش ناگهانی مو ، پرمویی یا عود آکنه داشته باشد ، ارزیابی غدد درون ریز مناسب است. در این شرایط ، باید سطح تستوسترون تام ، تستوسترون آزاد ، دهیدرواپیآندروسترون سولفات و پرولاکتین بدست آید.

از آنجا که ریزش مو در آلوپسی آندروژنتیک انحراف از چرخه طبیعی مو است ، از لحاظ نظری برگشت پذیر است. با این حال ، آلوپسی آندروژنتیک پیشرفته ممکن است به درمان پاسخ ندهد ، زیرا التهاب اطراف ناحیه برآمدگی فولیکول ممکن است به سلول بنیادی فولیکولار آسیب برساند.
اگر بخاطر طاسی و ریزش مو از ظاهر خود رضایت ندارین، امروزه کاشت مو بهترین و موثرترین روش برای درمان آلوپسی و داشتن ظاهری زیبا می باشد.

نسخه اصلی مطلب آلوپسی آندروژنتیک و ارتباط آن با آندروژن را در سایت کلینیک پوست صدف بخوانید.

---