یکی از تفاوتهای قابل توجه بین کازئین و پروتئین آب پنیر در سرعت جذب در بدن است.
بدن ما پروتئین را به اجزا و مولکولهای کوچک تری به نام آمینو اسیدها تجزیه می کند که در جریان خون ما گردش می کنند تا زمانی که جذب شوند.
سطح اسیدهای آمینه پس از مصرف کازئین به مدت چهار تا پنج ساعت در خون بالا می ماند اما با مصرف وی تا90 دقیقه پس از مصرف
این بدان دلیل است که این دو پروتئین با سرعت های مختلف هضم می شوند.
کازئین پس از قرار گرفتن در معرض اسیدهای معده شما ، کشک تشکیل می دهد. این کشک ها روند هضم و جذب بدن را طولانی می کنند.
بنابراین ، پروتئین کازئین با انتشار آهسته و مداوم ،اسیدهای آمینه بدن شما را فراهم می کند و بسیار برای زمان هایی که بمدت طولانی گرسنه میمانید و یا خواب ایده آل است.
از طرف دیگر ، از آنجا که بدن شما پروتئین آب پنیر را خیلی زود هضم و جذب می کند ، باعث می شود که مکمل مناسب برای تمرینات شما باشد ، زیرا این کار شروع به ترمیم و بازسازی عضله می کند پروتئین آب پنیر برای ساخت عضله بهتر از کازئین است
پروتئین آب پنیر به دلیل سرعت بالای جذب نه تنها برای تمرینات مناسب است بلکه دد رشد عضلانی و کاهش وزن هم نقش عمده ای دارد سرعت جذب می شود
وی حاوی بیشتر آمینو اسیدهای شاخه ای (BCAA) لوسین ، ایزولوسین و والین است ، در حالی که کازئین حاوی قسمت بالاتری از اسیدهای آمینه هیستیدین ، متیونین و فنیل آلانین است .
در حالی که تمام آمینو اسیدهای ضروری برای عضله سازی مهم هستند ، لوسین آمینواسیدی است که این روند را شروع می کند
تا حدی به دلیل محتوای بالاتر لوسین ، پروتئین آب پنیر باعث تحریک سنتز بیشتر پروتئین عضله می شود - فرآیندی که ماهیچه ها رشد می کنند - بیش از کازئین ، به ویژه هنگامی که همزمان با تمرینات شما مصرف می شود
با این حال ، مشخص نیست که آیا این تحریک بیشتر در سنتز پروتئین عضله منجر به رشد عضلانی طولانی مدت می شود یا خیر.
آنچه مسلم است این است که کل پروتئین دریافتی شما در طول روز قوی ترین فاکتور تعیین اندازه و قدرت عضله است
چه غذاهایی سرشار از کازئین هستند؟
پروتئین شیر 70 تا 80٪ کازئین است ، بنابراین شیر ، ماست ، پنیر و سایر محصولات لبنی سرشار از کازئین هستند. غذاهای غیر شیر گاهی اوقات حاوی کازئین به عنوان سفید کننده یا ضخیم کننده هستند. از کازئین در برخی مکمل های پروتئینی نیز استفاده می شود.
آلرژی به شیر یا کازئین
علت و علائم آن
تورم لب ها ، دهان ، زبان ، صورت یا گلو.
واکنش های پوستی مانند کهیر ، بثورات پوستی ، یا پوست قرمز و خارش دار.
گرفتگی بینی ، عطسه ، آبریزش بینی ، خارش چشم ، سرفه ، یا خس خس سینه.
نسخه اصلی مطلب تفاوت بین کازئین و پروتئین(2) را در سایت شهزاد محمدیان بخوانید.