اينكار از طريق افزايش متابوليسم پايه و افزايش مصرف انرژي در بدن صورت مي گيرد .
1- وقتي ورزش جزئي از برنامه روزانه مي شود بتدريج ميزان متابوليسم ( سوخت و ساز ) پايه بيشتر مي شود . يعني حتي پس از اتمام ورزش بدن كالري بيشتري مصرف كرده و چربي بيشتري ميسوزاند . اين مسئله براي ساعت ها ادامه مي يابد .
2- در جريان ورزش كالري بيشتري سوزانده مي شود .
3- ورزش حجم بافت عضلاني را افزايش مي دهد . بافت عضلاني به انرژي بيشتري نياز دارد بنابراين ميزان مصرف انرژي بالا مي رود .
4- ورزش باعث ميشود بدن بهتر چربي ها را بسوزاند . در جريان ورزش جريان خون بافت ها افزايش مي يابد . از طرف ديگر ورزش كردن آزاد شدن انسولين را كاهش مي دهد . وقتي انسولين كمتري در خون آزاد شود بدن بهترمي تواند چربي هاي ذخيره خود را آزاد كند بعلاوه كاهش ترشح انسولين از تبديل قند ها به چربي و ذخيره آن ها در بافت چربي جلوگيري مي كند .
ورزش كاهش وزن را تداوم مي بخشد
ميدانيم مدتي پس از اجراي رژيم غذائي كاهش وزن كند يا متوقف مي شود . اين مسئله در نتيجه پديده اي بنام پديده پلاتو روي ميدهد . در جريان اين پديده بدن خود را با كالري دريافتي تطبيق داده و به اصطلاح به رژيم مقاوم ميشود در كساني كه به ورزش مي پردازند اين پديده بروز نمي كند و يا با تاخير روي مي دهد . اين مسئله كمك مي كند تا رژيم گيرنده بتواند خود را به وزن دلخواه برساند و بعلاوه تحقيقات نشان داده است كساني كه در طول برنامه كاهش وزن و پس از آن فعاليت ورزشي منظم دارند در حفظ وزن مناسب خود موفق تر هستند .