لیپوساکشن یا ساکشن چربی سیستمی مانند ساکشن های مورد استفاده در بخش های مختلف پزشکی است که مجهز به یک پمپ وکیوم می باشند. با این تفاوت که در ساکشن چربی مکش حاصله با اتصال به یک لوله استیل برای برداشتن چربی از زیر پوست استفاده می گردد. اصول کار تمامی دستگاه های لیپوساکشن از شرح فوق تبعیت می کنند. اما روش اجرای این عمل در تولیدات کمپانی های مختلف متفاوت بوده و مزایا و معایبی را نسبت به همدیگر دارند. روش لیپوساکشن دارای خطرات و عوارض احتمالی چون براداشته شدن بیش از حد چربی شل شدن پوست موضع و از همه مهمتر آمبولی است. مطالعه نسلی دستگاه ها و متد های لیپوساکشن پیشرفتی را در جهت کاهش یا حذف خطرات فوق نشان می دهد.
دو اصل زیر در کیفیت و نتایج عمل لیپوساکشن اساسی و موئثرند: انجام لیپوساکشن با سیستم خشک یا به همراه تزریق محلول به زیر پوست موضع عمل و سیستم خرد کردن و تخلیه چربی ها از موضع عمل.
بر همین اساس در زیر به بررسی لیپوساکشن ها بر اساس دو اصل فوق می پردازیم.
انواع تکنیک های اجرای لیپوساکشن عبارتند از :
Dry technique
Wet technique
Super wet technique
TLA(Tumescent Local Anesthesia)
همانگونه که ملاحظه میکنید این روش ها از حالت خشک تا تزریق میزان زیادی محلول (نرمال سالین+مواد بیحسی)به زیر پوست متفاوتند.اجرای لیپوساکشن به سه روش اول نیاز به بستری بیمار،بیهوشی عمومی و بعضا تزریق خون دارد در روش ها خطراتی چون تخلیه بیش حد چربی،آسیب به بافت همبند،و افتادگی پوست موضع و از همه مهم تر آمبولی بسیار بالاست.در روش TLAمیزان زیاد محلول (نرمال سالین+مواد بیحسی)به زیر پوست موضع عمل تزریق می گردد بنابرین این روش نیاز به بیهوشی عمومی ندارد و نیز خطرات شمرده شده برای لیپوساکشن ها در آنها بسیار کاهش یافته و تاکنون مورد آمبولی گزارش نشده است.
نسخه اصلی مطلب مزایا ومعایب روش های تهاجمی شامل لیپوساکشن و خارج کردن چربی بوسیله ی عمل جراحی را در سایت شهزاد محمدیان بخوانید.