سفید شدن موهاعلاوه بر ژنتیک دلایل دیگری هم دارد؛کم خونی،کمبود ویتامین B12، کمبود مس وبرخی ویتامینها و ریزمغذیهای دیگر، بیماری ژنتیکی آلبینیسم (در این بیماران فعالیت رنگدانه ها دچار اختلال است بنابراین موها، پوست و چشمها رنگدانه ندارند و به رنگ بسیار روشن یا سفید دیده میشوند) و گروهی از بیماریهای خودایمنی مانند ویتیلیگو و آلوپسی آرهآتا همباعث سفیدی مودر ناحیهای از بدن میشوند.
سفید شدن موهاپدیدهای طبیعی و وابسته به نژاد و سن است. این پدیده در نژاد سفید از حدود 30 تا 35 سالگی شروع میشود و تا 50 سالگی تقریبا نیمی از مردم، نیمی از موهایشان سفید است. در سیاهپوستان این اتفاق 10 سال دیرتر میافتد. علت اصلی سفیدی مو، کاهش سلولهای رنگدانهای به نام ملانوسیت و کاهش فعالیت آنزیمی به نام تیروزیناز (مسئول تولید رنگدانه مو) است.
سفید شدن موها اغلب در ریش و سبیل، زودتر از موهای سر و بدن ظاهر میشود.سفیدی مو اگر ناشی از کمبود مواد غذایی باشد، معمولا با جبران ماده مغذی تا حد زیادی قابلبرگشت است.
در مبتلایان به بیماری آلوپسی آره آتا، ابتدا قسمتی از موهای بدن میریزد و بعد از مدتی، دوباره رشد میکند ولی این موها دیگر سیاه نیستند. البته میتوان به بیماری ویتیلیگو یا لک و پیس هم شک کرد.
این نوع سفید شدن مو در افراد مستعد به بیماری ویتیلیگو یا همان لک و پیس دیده میشود. از علائم بیماری ویتیلیگو سفیدی زودرس مو در همان منطقه درگیر پوست است. برای رد بیماری ویتیلیگو، بهتر است از پوست ناحیه ابرو، نمونهای گرفته شود.
برخی تصور میكنند اگر موی سفیدی با موچین خارج شود، به موهای سفید اضافه خواهد شد اما اینگونه نیست. کندن مکرر موها با موچین فقط به ریشه آنها آسیب میزند و موها را از حالت نسبتا ظریف به ضخیم تبدیل میکند. کندن موهای سفید، جلوی سفیدی مو را نمیگیرد زیرا ریشه همچنان سالم و بدون رنگدانه است و موهای جدیدی كه میرویند، باز هم به رنگ سفید خواهند بود.
زبر بودن موها یا رنگ كردن هم آسیبی به رنگدانهها نمیزند. بعضی از بیماران درباره پیوند موهای سیاه به منطقهای که موهای سفید در آن رشد کرده سوال میکنند. پیوند موهای سر به ابرو روش مناسبی نیست چون ماهیت ریشه مو در این دو قسمت متفاوت است.