بعد از اپیلاسیون ممکن است فولیکول مو در اثر کشش مو تحریک شود و ظاهر چرکی پیدا کند. توصیه میشود افرادی که حساس هستند بعد از اپیلاسیون از محلول آنتیباکتریال استفاده کنند که احتمال بروز حساسیت را در پوست و فولیکول کمتر کند. دقت کنید بعضی لوسیونها دارای کورتون هستند که اصلا توصیه نمیشوند و میتوانند اثر معکوسی داشته باشند.
در مواقعی که جوش ایجاد میشود لازم است از محلولهای حاوی آنتیبیوتیک استفاده شود. این درمان نباید قطع شود تا وقتی که فولیکولها حالت اولیه خود را بازیابند. نکته مهم این است که روشهای کندن مو از ریشه برای افرادی که مستعد جوشاند اصلا مناسب نیستند، بهخصوص در قسمتهایی مثل پشت کمر که زیاد در معرض دید نیستند.
درصورتی که فولیکولیت در ناحیه پشت بدن ایجاد شود در خوابیدن و نشستن هم مشکل ایجاد خواهد کرد. کرمهای موبر روش مناسبی برای از بین بردن موها هستند ولی بعضی افراد موهای بسیار زبر و بدشکلی دارند که بعد از تراشیدن یا استفاده از کرم زبرتر میشوند. این افراد باید از لیزر استفاده کنند. وضعیت این بیماربه گونهای است که باید از آنتیبیوتیک خوراکی به مدت 14-10 روز استفاده کنند و مصرف محلولهای ضدالتهاب و موضعی را هم ادامه دهند. فولیکولیتی که بعد از اپیلاسیون ایجاد شده به مرور برطرف خواهد شد ولی در اثر تحریک دوباره عود خواهد کرد. به این نکته نیز باید اشاره داشت که لباسهای پشمی به نوبه خود میتوانند برای بدن تحریککننده باشند و باعث خارش و قرمزی شوند. بهتر است همه افراد زیر لباس پشمی، لباس نخی بپوشند. پوشیدن لباسهای تنگ، چسبان و پلاستیکی نیز در مواقعی که فولیکولیت ایجاد شده، ممنوع است. فولیکولیت در افرادی که به تازگی شروع به تراشیدن موی پوست کردهاند نیز شایع است.
از محلول و ژل آنتیبیوتیک استفاده کنید
شایعترین عامل ایجادکننده فولیکولیت، میکروب استافیلوکوک طلایی است. فولیکولیتها در هر قسمتی از بدن دیده میشوند ولی معمولا به دو شکل ظاهر میشوند؛ سطحی و عمقی. در نوع سطحی ضایعه بهصورت یک جوش نازک سفید متمایل به زرد با یک مو در مرکز آن بروز میکند و گاهی یک هاله قرمز باریک قرمزرنگ در اطراف آن دیده میشود.
فولیکولیت عمقی که نام دیگر آن دمل است،هنگامی ایجاد میشود که فولیکولیت سطحی گستردهتر میشود و به عمق پیاز مو نفوذ میکند. فولیکولیتهای عمقی به یک جوش سفت تبدیل میشوند که حدود 1 تا 2 سانتیمتر عمق دارد. معمولا در یکی- دو روز اول مواج و بسیار هم دردناک است.
برای درمان فولیکولیت رعایت بهداشت ضروری است. شستشوی مرتب با آب و صابون ملایم، کمپرس گرم و استفاده از مواد ضدعفونیکننده و آنتیبیوتیک کمککننده است. مردانی که بعد از اصلاح ریش صورت دچار فولیکولیت میشوند حتما باید از تیغ تیز استفاده کنند. قبل از استفاده از تیغ باید صورت را به آب گرم و خمیر ریش آغشته و بعد از اصلاح نیز از کمپرس آب سرد استفاده کنند. فولیکولیتهایی که زیربغل ایجاد میشوند،گاهی بیمار را به شدت نگران میکنند و در اثر تحریک مو ناشی از تیغ ممکن است ایجاد شوند. فولیکولیتها با غدههای لنفاوی متفاوت هستند. مهمترین تفاوت آنها در مواج بودن فولیکولیت است. غدد لنفاوی هم گاهی بزرگتر میشوند ولی معمولا نوع بدخیم آن چسبنده و سفت است و دیواره نامنظمی دارد که تشخیص آن برای افراد معمولی کمی دشوار است بنابراین اگر فردی تودهای زیر بغل خود حس میکند نباید از آن غفلت کند. تودههای فولیکولیت بهتدریج کوچکتر میشوند و از بین میروند.
اگر توده در عرض 10 تا 14 روز از بین نرود، بهتر است به پزشک مراجعه کرد. در بیمارانی که دچار فولیکولیتهای متعدد و عود شونده می شوند،گر سایر روشها هم حساسیتزا باشند میتوان بهترین روش برای از بین بردن دائمی موها یا همان لیزر را به بیمار توصیه کرد. لیزر نیاز به تکرار ندارد و بیمار با یک بار لیزر، موهای زائد خود را برای همیشه از دست خواهد داد.
نقل از هفته نامه سلامت شماره 661