تعدادی از مواد به عنوان تسهیل کننده های متابولیکی عرضه شده اند که نقش انها در تولید ATP یا به عنوان بخشی از زنجیره انتقال الکترون در فسفریلاسیون اکسیداتیو بیان شده است. این مواد شامل کو انزیم Q10 اینوزین و سیتوکروم C می باشد.انها را در بازار به صورت مکمل های ورزشی به طور تکی و یا به عنوان یک بسته کو انزیمی عرضه کرده اند.
کو انزیم Q10 یک نقش اساسی در انتقال الکترونها در مراحل پایانی تولید هوازی ATP به عهده دارد در لایه داخلی میتوکندریها علاوه بر دیگر غشاهای سلولی وجود دارد و دارای نقش انتی اکسیدانتی بسیار مهمی می باشد.بر اساس یافته ها سطح پلاسمایی کو انزیم Q10 در ورزشکاران و افراد ورزیده کمتر از گروه ساکن شاهد بوده و در اثر مکمل سازی افزایش می یابد سطح عضلانی کو انزیم نیز در ورزشکاران و افراد درگیر با تمرینات استقامتی افزایش می یابد.
مکمل سازی با دوز 100 میلی گرم در روز باعث بهبودی کارائی و بازده قلبی و هوازی هم در ورزشکاران هم در افراد ساکن و بدون تحرک شده است.البته باز تمام مطالعات اثر مثبتی را نشان نمیدهند.اینوزین هم در تسهیل سنتز انرژی و احتمالا به عنوان یک وازودیلاتور نقش دارد در تنظیم جریان خون و کاهش پروکسیداسیون به خاطر خاصیت انتی اکسیدانتی نیز نقش دارد که این اعمال نیز به صورت فرضی بوده و هنوز به طور جامع مورد بررسی قرار نگرفته است.
سیتوکروم C در ظرفیت اکسیداتیو از طریق زنجیره انتقال الکترونی و حفظ سنتز ATP نقش دارد پژوهشهای موجود در ارتباط با تاثیر ان بر نمایش ورزشی محدود می باشد در مطالعه ای ورزشکاران سه گانه که مکمل ویتامین E اینوزین سیتوکروم C و کو انزیم Q10 به مدت 4 هفته دریافت کردند تغییری در تسهیل نمایش ورزشی قند خون لاکتات غلظتهای اسید های چرب ازاد و زمان خستگی دیده نشد.
نسخه اصلی مطلب اینوزین کو انزیم در ورزشکاران را در سایت شهزاد محمدیان بخوانید.