این روش به چهار مرحله اصلی تقسیم میشود: برداشت مو از ناحیه اهداکننده، آماده سازی گرافت، ایجاد ناحیه دریافت کننده و قرار دادن گرافت.برداشت مو از ناحیه اهداکننده: اولین مرحله این روش برداشت نوار اهداکننده از محل دریافت کننده به شکلی است که کمترین آسیب به موهای اهداکننده وارد شود و کمترین جای زخم در ناحیه اهداکننده پس از بخیه زدن بافت ایجاد شود. این روش به محدود شدن ایجاد جای زخم در ناحیه اهداکننده کمک میکند، زیرا به مو این امکان را میدهد تا از جای زخم رشد کند و نمایان بودن را به حداقل برساند.
در این مرحله باریکه اهداکننده زیر میکروسکوپ مخصوص جراحی ترمیم مو گذاشته میشود و باریکه مو به پیوندهای بسیار ریزی از واحدهای فولیکولی مجزا دربرگیرنده یک تا چهار تار مو تقسیم میشود.
جراح متخصص کاشت مو ناحیه های دریافت کننده مو را متناسب با برنامه کاشت زیبایی موی طراحی شده مختص هر بیمار در زاویه، جهت و موقعیت مناسب ایجاد میکند.
در پایان جراح متخصص پیوندهای مو را با دقت در ناحیه های مشخص شده کم پشت و بدون موی پوست سر قرار میدهد.
در طول روش کاشت موی FUE، واحدهای فولیکولی مجزا (گروه های موی یک، دو، سه و چهار تار مویی که به صورت طبیعی در پوست سر رشد میکنند) با استفاده از یک پانچ بسیار ریز یکی یکی برداشت میشوند. اندازه این پانچ بین 0.7 تا 1 میلیمتر است. عموماً موی ناحیه اهداکننده، کوتاه میشود تا پزشک بتواند پوست سر بیمار را مشاهده کند. واحدهای فولیکولی (که گرافت نام دارند) از نواحی مقاوم در برابر طاسی در کناره ها و پشت سر (که به آنها نواحی اهداکننده گفته میشود) با استفاده از یک فرآیند چند مرحله ای گرفته میشوند.
وقتی واحد فولیکولی از بافتهای مجاور جدا شود، میتوان آن را اغلب با انبرکی که موی بالای سطح پوست را میگیرد، استخراج کرد. هر گرافت واحد فولیکولی باید با دقت در نواحی دریافتکننده (نواحی موردنظر برای کاشت موی طبیعی) کوچکی که پزشک در نواحی طاس یا کمپشت پوست سر ایجاد کرده، قرار داده شوند.
بسته به ترجیح پزشک، واحدهای فولیکولی به دو صورت در ناحیه دریافت کننده قرار داده میشوند یا فوراً پس از برداشت هر گرافت در نواحی دریافت کننده از پیش ایجادشده قرار میگیرد یا پس از اتمام فرآیند استخراج واحدهای فولیکولی این کار صورت میگیرد. گرافت های برداشتشده که فوراً کاشت نشوند، به دقت در یک محلول حاوی سالین نگهداری میشوند.
از محلولهای نگهداری بافت دیگر میتوان به بافر، مواد مغذی و آنتی اکسیدان ها یا پلاسمای غنی از پلاکت حاوی فاکتورهای رشد و ویژگیهای بهبود زخم اشاره کرد. محلولهای نگهدارنده مانع از خشک و کم آب شدن واحدهای فولیکولی میشود که فوراً در نواحی دریافت کننده پوست سر کاشت نمیشوند.
- از مزایای کاشت موی طبیعی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- کم تهاجمی تر بودن روش
- کاهش ایجاد جای زخم و امکان کوتاه کردن مو
- زمان درمان کمتر و بهبودی سریعتر و نیازهای درمانی کم بعد از عمل
- نواحی برداشت واحدهای فولیکولی بیشتر و امکان استخراج موی بدن (BHT)
- بهترین روش برای موارد خاص و کوچک (بهترین روش بازسازی ابرو )