وجود ابروها و مژه ها سهم مهمی در تقارن و زیبایی صورت دارد . یک فرد بدون ابرو و یا بدون مژه ممکن است در مورد ظاهر خود احساس بسیار ناخوشایندی داشته باشد . پیوند یا جراحی کاشت مو اغلب می تواند ابروها و مژه ها را بازگرداند.
ابروها و مژه ها ممکن است به دلایل مختلفی دچار ریزش شوند :
- ضربه های فیزیکی: به عنوان مثال تصادف اتومبیل سوختگی های حرارتی ، شیمیایی یا الکتریکی
- بیماری های سیتسمیک یا موضعی که باعث از دست دادن ابرو و یا مژه می شود
- عدم رشد ابرو و مژه بصورت مادرزادی
- برداشتن ابروها بصورت مداوم که منجر به از دست رفتن دائمی ابرو می شود
- کندن وسواس گونه ابرو یا مژه (تریکوتیلومانیا)
- درمان های دارویی یا جراحی که باعث از دست دادن ابرو یا مژه می شود مانند پرتودرمانی شیمی درمانی جراحی حذف تومور، علت از دست دادن ابرو و مژه در شرح حال پزشکی فرد مورد بررسی قرار گرفته و قبل از انجام ترمیم مو آزمایش می شود .
- بیماری سیتسمیک یا موضعی که باعث ریزش مو شده باید تحت کنترل قرار بگیرد تا اطمینان از اینکه ترمیم مو با موفقیت انجام می شود حاصل شود
- کندن وسواسی جبری (تریکوتیلومانیا) باید درمان شود تا اطمینان از اینکه موهای کاشته شده توسط فرد کنده نمی شود حاصل شود.
- تروما، سوختگی یا جراحی ممکن است منجر به تشکیل بافت اسکار شود بنابراین ممکن است جراحی ترمیمی قبل از کاشت ابرو یا مژه لازم باشد. درجه از دست دادن ابرو ممکن است از میزان کامل به ناقص متفاوت باشد . میزان ابروی از دست رفته در انتخاب روش کاشت ابرو در نظر گرفته می شود .
لازم به ذکر است که بعضی از بیماران ابرو یا مژه های خود را از دست نداده اند ، اما به دنبال راهی برای افزایش ابرو یا مژه های خود بدلایل زیبایی مانند تغییر شکل در ابرو یا بلند کردن مژه ها هستند ، این چنین افرادی کاندید مناسبی برای کاشت ابرو یا مژه نیستند.
ترمیم موی ابرو
روش های مختلفی برای بازسازی تمام یا بخشی از ابروها در دسترس است :
کاشت واحد های فولیکولی یا موهای تک عددی از ناحیه دهنده به ابرو و نیز روش گرافت ترمیمی که برداشت یک نوار دارای مو از ناحیه دیگر و انتقال آن به ابرو است ، وجود دارند . بیمار و جراح باید در انتخاب روش متناسب با نیاز بیمار به توافق برسند .روش های ترمیم ابرو معمولاً به صورت سرپایی انجام می شوند و عوارض بعد از عمل معمولاً به تورم جزئی اطراف چشم محدود می شود .
بازسازی ابرو با استفاده از Flap یا graft
جراحی ترمیمی سال های زیادی است که برای بازگرداندن ابرویی که کامل ریخته شده و یا ترمیم ابرویی که برخی از قسمت های آن از دست رفته استفاده می شده است.
ملاحظات فنی و نیازهای بیمار تعیین می کنند که کدام روش ترمیمی استفاده شود :
- روش پیوند موها چه بصورت واحد های فولیکولی باشند و چه بصورت نواری از پوست سر حاوی مو و بافت های زیر جلدی ، در هر دو صورت از یک ناحیه دهنده روی سر و یا مناطق دهنده مو در بدن برداشته می شوند و در ناحیه ابرو کاشته می شوند . روش پیوند مو با انتخاب یک منطقه از پوست سر که جهت گیری موها در آن متناسب با ابرو است انجام می شود . واحد های فولیکولی معمولاً دارای یک یا دو عدد تار مو می باشند و برای رسیدن به شکل یا تراکم مورد نظر در برش های نیمه افقی در ناحیه ابرو قرار داده می شوند .
- انتقال یک فلپ پوستی کامل از سر به ابرو
- (اخيرا كمتر از اين روش استفاده می شود) یک نوار از پوست دارای مو با بافت های زیر جلدی آن از ناحیه گیجگاهی در مقابل گوش برداشته می شود که ملزومات خونی اش (شاخه ای از سرخرگ سطحی ناحیه گیجگاهی و سیاهرگ) به آن متصل باشد. این نوع گرافت متصل به ملزومات خونی یک فلپ نامیده می شود . بعد از برداشتن flap، ناحیه دریافت کننده در ابرو آماده دریافت flap می شود بدین صورت که یک تونل زیر جلدی از پایه pedicle flap در ناحیه دریافت کننده ابرو ایجاد می شود و flap از میان تونل کشیده می شود و با کمک بخیه ها در ناحیه گیرنده ثابت می شود . ذخیره خونی pedicle flap ، بافت پیوند زده شده را تا زمانی که این بافت جهاز خونی را از بافت های اطراف توسعه دهد ، تأمین می کند . موهای رشد کرده از گرافت و pedicle را گاهی با ژل یا کتیرا روی پوست سفت می کنند تا مانند موهای ابرو باشد . گاهی موی پیوند زده شده از بین خواهد رفت.
- پیوند برای تصحیح ابروی از دست رفته یکی از اهداف کاشت ابرو، بازسازی ابرو در یک فاصله طبیعی است بیمار و پزشک باید با یکدیگر همکاری کنند تا طرح کلی شکل ابرو با تقارن طبیعی در صورت بیمار را به دست آورند. بسته به اندازه منطقه ای که باید پیوند زده شود ، بیش از یک جلسه پیوند ممکن است لازم باشد، زيرا تراكم موها ممكنست زياد نزديك به نرمال نباشد و طى يك جلسه ديگر نياز باشد كه بين موها دوباره كاشت داده شود . هنگامی که موهای پیوند زده شده در موقعیت جدید رشد کردند ممکن است گاهی به پیرایش و حالت دهی با ژل یا کتیرا نیاز داشته باشند .
- بازسازی موی مژه (جراحی مژه)-مژه های نازک یا کوتاه را می توان با داروی Latisse درمان کرد با این حال زمانی که موی های مژه کاملا ریخته باشد کاشت مژه تنها روش جراحی مورد استفاده برای بازگرداندن موهای مژه است.
جراحی کاشت مژه یک روش پرعارضه است که تنها جراحان محدودی زیربار انجام آن می روند . همانند ابرو ، موهای انتخاب شده برای پیوند در مژه باید به جای درشت بودن ظریف باشد . همه گرافت ها تنها 1 تار مو دارند و با دقت در پلک چشم قرار داده می شوند تا جلوه طبیعی ایجاد کند.خارش بعد از عمل عارضه ای شایع و سخت است .اگر بیمار وسوسه شود و ناحیه پیوند را بخاراند خطر جابجایی گرافت مو و ایجاد عفونت وجود دارد . زدن عینک ممکن است برای جلوگیری از خاراندن مفید باشد و متخصص پوست می تواند داروهایی برای تسکین خارش تجویز کند . دیگر عارضه مهم کاشت مژه حالتی به نام مژه برگشته ( Inverted Cilia ) است که ممکن است منجربه آسیب های مکرر و ماندگار قرنیه چشم و نهایتا لزوم انجام پیوند قرنیه و در مراحل انتهایی نابینایی چشم گردد.بنابراين بهتر است صرفآ براى پرپشت كردن و يا بلندتو نشان دادان مژه ها اقدام به انجام كاشت نكنيم ، و فقط كاشت براى افرادى در نظر بگيريم كه بدلايلى قسمتى يا كل مژه هاى خود را از دست داده اند.