درد بعد از عصب کشی دندان

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

یکی از سوالاتی که بیماران همواره از دندانپزشکان بعد از درمان کانال ریشه می پرسند این است که چرا دندانی که درمان ریشه شده است درد می کند!؟ جالب این است که چندین بار به همکاران دندانپزشکی برخورده ام که واقعا پاسخ قانع کننده ای برای این سوال نداشتند و حتی شک مرا بر انگیخت که خودشان هم شاید به طور کامل قانع نشده بودند! مجموعه این عوامل دست به دست هم داده است و موجب شده است که بی اعتمادی به درمان های رایج اندو که از نظر آماری موفقیت بسیار بالایی دارند افزایش یابد.

در پاسخ سوال علت درد دندان بعد از به اصطلاح عصب کشی به بیمار چه بگوییم؟

بهتر است حقیقت را به زبان ساده بگوییم، بک گراند تحصیلی شغلی بیمار را در نظر داشته باشید در عین حال به فهم و درک بیماران اعتماد کنید: دندان ها بعد از عصب کشی درد می کنند “ عصب دندان شما فقط داخل دندان از بین رفته است ولی امتداد عصب تا مغز وجود دارد،چون در پای ریشه زخمی از محل قطع عصب شکل گرفته است که خوب شدن آن به زمان نیاز دارد دندان شما ممکن است بعد از درمان تا چند روز درد داشته باشد”. شما با جملات فوق می توانید حقایق علمی مثل حساسیت مرکزی،آلودینیا و حتی هایپرآلژزیا را به طور ساده برای بیماران توضیح دهید!

گاهی با بیمارانی مواجه می شویم که بین جلسات درمان یا بعد از درمان دچار Flare up می شوند.توجیه منطقی این بیماران حساس و گاهی بسیار دشوار است.مخصوصا در وجود تورم بیماران اغلب احساس می کنند که کار درست روی دندانشان انجام نشده است و دندانشان عفونت دارد.اگر با بیماران(مخصوصا بیماران مستعد فلیر آپ که بروز فلیرآپ در آن ها قابل پیش بینی است) در مورد احتمال وقوع درد و یا تورم بعد از درمان صحبت کنید و راهکار های کنترل درد را به او ارائه کنید،بیمار احساس امنیت بیشتری خواهد داشت و اعتماد بیشتری به کار شما می کند.

توجه داشته باشید،صحبت در باره این موارد با بیمار به معنی ترساندن بیمار نیست. دندانپزشک از جملات مثبت می کند و تاکید بیشتر روی روش های کنترل درد و تورم دارد تا روی کیفیت خود درد.
ابهامی که اغلب دندانپزشکان با آن مواجهند کنترل دارویی درد دندان است.بسیاری از همکاران رویکرد افراطی یا تفریطی به کورتون ها برای کنترل درد و التهاب بیمار دارند.دو رویکرد نسبت به تجویز کورتون ها در دندانپزشکی رایج است.برخی دندانپزشکان برای هر درد جزئی به تجویز این دارو ها مبادرت می ورزند در حالی که خط اول کنترل درد با منشا اندو داروهای غیر استروئیدی ضد درد(اول ایبوپروفن و بعد استامینوفن در به تنهایی یا در ترکیب با اپیوئید هاست) .

رویکرد دوم این است که کورتیکواستروئیدها را به طور کلی از پروتکل کنترل درد بیمارانمان حذف کنیم. شایان ذکر است در مورد عوارض جانبی کورتیکواستروئید ها کمی در دندانپزشکی اغراق شده است. اتفاقا در برخی از موارد کنترل درد و التهاب بیمار با این دارو ها می تواند بسیار موثر باشد و نیاز دارویی کلی بیمار را کمتر کند.از طرف دیگر دندانپزشکان در کشورما عادت کرده اند که فقط دگزامتازون 8میلی گرم تزریقی را به صورت داخل عضلانی نسخه کنند. در حالی که فرم خوراکی این دارو و همچنین کورتیکواستروئید های ضعیف تر مثل متیل پردنیزون (دپومدرول) به صورت تزریق موضعی در محل دندان در کتاب های مرجع اندودونتیک توصیه شده اند.نکته مهم این است که قبل از تزریق موضعی کورتون ها، حتما بی حسی موضعی لازم است.

موارد بسیار اندکی وجود دارد که درد بیمار با خط اول دارویی( NSAID، استامینوفن و ترکیب مخدری مانند کدئین) کنترل نشود.ولی همین موارد اندک برای بیماران و دندانپزشکان بسیار آزار دهنده است. به هرحال “باقی ماندن درد بعد از درمان” نه تنها برای بیماران بلکه برای دندانپزشکان هم قابل قبول نیست، بنابراین تمام تمهیدات لازم است به کار گرفته شود تا “درد”بیمار برطرف شود.