آب اوردن زانو ، هنگامی رخ میدهد که مایع اضافی در اطراف مفصل زانو تجمع یابد. دلایل شایع برای ورم زانو وجود دارد از جمله آرتریت ، صدمه به رباط یا مینیسک و جمع شدن مایع در بورس. این وضعیت به عنوان بورسیت اطراف پتلا ( کشک زانو ) شناخته می شود. با توجه به فرهنگ لغت پزشکی: آب اوردن زانو در بورس بزرگ بین بخشی تحتانی استخوان ران و تاندون عضله چهار سر ران است.
این حالت معمولا با حفره مفصل زانو ارتباط دارد و در حالت پاتولوژیک متسع ( تورم زانو ناشی از فشار از داخل ) می شود و همراه با خون و یا مایع سینوویال در بورسیت است. مقدار کمی از مایع در مفاصل طبیعی وجود دارد. هنگامی که یک مفصل توسط ورم مفاصل، به خصوص آرتریت های التهابی مانند ارتریت روماتوئید مبتلا شده است، با افزایش مقادیر غیر طبیعی مایع، زانو متورم به نظر می رسد.مایع توسط بافتی که مفصل را احاطه کرده است تولید می شود. در ادامه با علائم, دلایل و درمان ورم زانو بیشتر آشنا خواهید شد.
علل ورم زانو می تواند ورم مفاصل، آسیب به رباط های زانو و یا یک حادثه باشد و پس از آن واکنش طبیعی بدن این است که در اطراف زانو یک مایع محافظ وجود داشته باشد. همچنین وجود بیماری های زمینه ای و یا بیماری می تواند از علل باشد. نوع مایعی که در اطراف زانو تجمع می یابد بستگی به بیماری های زمینه ای و یا نوع ضربه که باعث تولید مایع اضافی شده است، دارد. درمان آب آردن زانو در اغلب موارد راحت می باشد. داشتن استئوآرتریت یا درگیر شدن در ورزشهایی با خطر بالا که دارای جنبش های سریع و پرش است، برای مثال در فوتبال یا تنیس، به معنای این است که در این فرد احتمال ابتلا به آب اوردن زانو بیشتر است. در افراد مبتلا به اضافه وزن یا چاقی بدن، وزن بیشتری در مفصل زانو باید تحمل شود. این باعث می شود سایش بیشتری در مفاصل به وجود بیاید و با گذشت زمان، بدن مایع اضافی در مفصل تولید خواهد کرد.
متخصص طب فیزیکی بعد از معاینه و تشخیص دادن مشکل شما، گزینه های درمانی مختلفی را در اختیار شما می گذارد. در صورت داشتن هر گونه سوالی در مورد روش های درمانی و یا برای تعیین وقت قبلی جهت ملاقات با متخصصین ما، با شماره های 03132367465 و 03132330382 تماس حاصل فرمایید.
درک بیماریهای آناتومیکی زانو بخشی ارزشمند از تشخیص صحیح و تدوین یک برنامه درمانی است. گرفتن یک تاریخچه پزشکی دقیق جزء کلیدی از ارزیابی است. شایع ترین علل آسیب زا در اب آوردن زانو اسیب های لیگامانی، استخوانی و آسیب مینیسک و سندرم استفاده بیش از حد می باشد. علل غیر آسیب زا شامل ورم مفاصل، عفونت، رسوب کریستال و تومور است.
بررسی سیستماتیک فیزیکی زانو با استفاده از مانورهای خاص، و استفاده مناسب از مطالعات تصویربرداری تشخیصی و آرتروسنتزبه ایجاد تشخیص و درمان درست می کند.برداشت مایع مفصلی، همچنین به عنوان روش شناخته شده آرتروسنتز، یک روشی است که شامل خروج مایع از داخل زانو برای تجزیه و تحلیل عواملی مانند تعداد سلول، وجود باکتری ها، و معاینه برای کریستال موجود در نقرس می باشد .
اشعه ایکس مفید است که به منظور بررسی هرگونه شکستگی و یا دررفتگی موجود استفاده میشود و ممکن است علائم استئوآرتریت را نشان دهد .MRI (تصویربرداری با تشدید مغناطیسی) در تشخیص اختلالات استخوان یا مفصل زانو ، مانند یک پارگی در رباط، تاندون ها و یا غضروف مفید است .
اگر ورم زانو به همراه قرمز، گرم و به لمس حساس باشد، دکتر ممکن است در مورد التهاب به علت آرتریت روماتوئید یا آرتریت کریستالی، مانند نقرس یا عفونت های مفاصل نگران شود . در این حالت علاوه بر ارسال مایع مفصلی به یک آزمایشگاه برای تجزیه و تحلیل، ممکن است برای تعیین تعداد سلول های سفید خون، سرعت رسوب گلبول قرمز، و شاید سطح پروتئین واکنشی C یا اسید اوریک آزمایش خون درخواست کند.
ورم مفاصل پسوریاتیک اغلب یک بیماری مفصلی با علت ناشناخته است. بیماران با پسوریازیس به همراه بیماری پوستی می توانند، نوعی آرتریت مرتبط به نام ورم مفاصل پسوریاتیک داشته باشند. این وضعیت آرتروز نادیده گرفته می شود، حتی در بیماران مبتلا به پسوریازیس که تشخیص داده شده اند .
درمان قطعی آب آوردن زانو بستگی به مشکل اساسی دارد .در موارد آرتریت زانو، مایع ممکن است از زانو برداشته شود. به بیماران معمولا داروهای ضد التهاب و یا شاید یک تزریق کورتیزون داده شود. بیماران مبتلا به آرتریت شدید ممکن است در نهایت نیاز به عمل جراحی جایگزینی زانو داشته باشند. پارگی غضروف و آسیب رباط که باعث تجمع مایع یا خون می شود نیز ممکن است نیاز به درمان جراحی داشته باشد . اغلب این شرایط را می توان با عمل جراحی آرتروسکوپی درمان کرد . در مورد پارگی مینیسک، درمان ممکن است شامل از بین بردن بخشی از مینیسک و یا تعمیر مینیسک باشد. صدمات لیگامان ممکن است با بازسازی رباط پاره شده درمان شود.
با استراحت دادن ،زانو می تواند التیام یابد. فعالیت های را که درد شما را افزایش می دهد را محدود کنید . یخ می تواند به کاهش و درمان ورم زانو کمک کند. قرار دادن یخ در یک حوله قرار دادن آن بر روی زانو های خود میتواند کمک کننده باشد . فشرده سازی با بریس یا بانداژ می تواند به کاهش ورم زانو کمک کند. ارتفاع به کاهش درد و تورم کمک می کند. زانو خود را در حالی که نشسته و یا دراز کشیده بالا نگه دارید. با سرپا نگه داشتن پا ی خود بر روی یک بالش برای حفظ زانو بالاتر از سطح قلب مفید است .
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ممکن است تورم، درد یا تب را کاهش دهد. این دارو بدون نسخه دکتر در دسترس است. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی اگر به درستی استفاده نشوند می توانند باعث خونریزی معده یا مشکلات کلیه شوند. اگر شما از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید، از پزشک بپرسید که این داروها برای شما بی خطر باشد. استامینوفن درد و تب را کاهش می دهد. و بدون نسخه دکتر در دسترس است. بپرسید که چقدر و چه هنگامی می توانید از ان استفاده کنید استامینوفن می تواند آسیب کبدی ایجاد کند اگر به درستی استفاده نشود . اگر شما فکر می کنید دارو شما دارای عوارض جانبی است و به شما کمک نمی کند با پزشک خود تماس بگیرید. اگر به هر دارویی آلرژی دارند با او درمیان بگذارید. یک لیست از داروها، ویتامین ها، و گیاهان نگه دارید. در مورد مقدار و زمان و چگونگی استفاده از آنها بپرسید.
یک دکتر فیزیوتراپی می تواند به شما تمریناتی که به بهبود جنبش و کاهش درد زانو کمک میکند آموزش دهد. همچنین می تواند در بهبود قدرت خود و کاهش خطر برای از دست دادن عملکرد در زانویتان کمک کند.
بهبود آسیب دیدگی در بافت های بدن به وجود جریان خون در این بافت ها بستگی دارد. بافت های بدن برای بازسازی و احیا نیاز به ویتامین، مواد معدنی و اکسیژن نیاز دارند که باید توسط خون به این بافت ها منتقل شود. اکسیژن مهم ترین ماده برای ترمیم بافت ها است. وجود تورم و التهاب در ناحیه آسیب دیده موجب کاهش جریان خون،اکسیژن و مواد مغذی در این ناحیه می شود. عدم حضور اکسیژن موجب تجمع اسید لاکتیک و منجر به درد می شود. در روش اوزون درمانی ، اوزون،دارو های ضد التهابی و ویتامین ها به ناحیه آسیب دیده تزریق می شود.
این روش به ترتیب زیر عمل می کند:
شما می توانید از عصا برای راه رفتن تا زمانی که زانوی شما بهبود می یابد استفاده کنید. عصا نیز ممکن است به شما کمک کند وزن خود را حفظ کنید و از آسیب بیشتر زانو جلوگیری کنید. از پزشک فیزیوتراپی در مورد استفاده صحیح از عصا بپرسید.
اجتناب از حرکات ناگهانی می تواند به جلوگیری از صدمات زانو کمک کند. چاقی به مفاصل آسیب پذیر زانو فشار زیادی می افزاید، بنابراین کاهش وزن ممکن است کمک کند. بهتراست تمریناتی برای زانو در نظر گرفته شود شامل خم کردن کوچک ( خم کردن عمیق نمی شود ) زانو و صاف کردن آن در حالی که در تاق باز خوابیده اید و وزن بدن بر روی پاها نیست. از ورزشهایی که به زانو فشار نمی آورند شامل راه رفتن، شنا، اسکیت، بیس بال، اسکی و بسته به حالت زانو، دوچرخه سواری (صندلی بالا، دنده کم، اجتناب از تپه) استفاده کنید. فعالیت هایی را انتخاب کنید که با توجه به قدرت زانو خود و ظرفیت آن برای شما راحت باشد، و به یاد داشته باشید که از ورزش سخت در زانو شامل فوتبال، دو سرعت، راگبی، هاکی، والیبال، بسکتبال، اسکی سراشیبی، تنیس و دویدن و یا هر چیزی که باعث تکان، و یا پیچاندن زانو شود بپرهیزید.
برای آشنایی بیشتر با علت و علائم التهاب تاندون شانه کلیک کنید.