در اثر مصرف اپيدليدمي جوشهاي قرمز رنگ بر روي پاهايم ظاهر شده است و با وجود درمان موضعي باز هم ادامه دارد. لطفا را راهنمايي كنيد.
روشهاي درماني موهاي ناخواسته را مي توان به روشهاي موقت و پايدار تقسيم بندي كرد.
روشهاي موقت از بين بردن موها :
1- تراشيدن موها (shaving) : با تراشيدن موها مرحله رويش موها تغيير نمي كند. موهاي جديد ساختمان قبلي خود را خفظ مي كنند ولي موهاي كوتاه تر نسبت به موهاي بلندتر انعطاف پذيري كمتري دارند.
زماني كه انتهاي موي در حال رشد از پوست خارج مي شود به علت ضخيم بودن انتهاي ان نسبت به قبل تصور اشتباه ايجاد مي شود كه موي جديد ضخيم تر از قبل است. اين نوع از بين بردن موها به دو صورت مرطوب يعني به كمك تيغ و خشك كه با كمك الكتريكي استفاده مي شود.
تقسيم بندي مي شود. در روش تراشيدن مرطوب مشكلاتي مثل تحريك پوست، ايجاد زمينه اي براي بيماريهاي پوستي، زگيل، درد زخم و فوليكوليت ديده مي شود. در صورت مصرف فرآورده هايي كه قبل و بعد از تراشيدن موضع مورد استفاده قرار مي گيرد، به علت حساسيت به نوري كه ايجاد مي شود ممكن است پيگمانتاسيون پوستي مشاهده شود. در صورتي كه عمل تراشيدن خلاف جهت خواب مو باشد، مو به داخل پوست رشد خواهد كرد.
اگر موها تمايل به برگشت به سطح پوست را داشته باشند. اين حالت تشديد مي شود. از عوارض آن مي توان به التهاب در اطراف محل درد و موها و به وجود آمدن اسكار اشاره كرد.
2- استفاده از ساينده : كه چيزي شبيه كاغذ سمباده است و در گذشته از آن استفاده مي شد ولي روش مناسبي نيست و از ان استفاده نمي شود.
3- اپيلاسيون (Epilation) : اشكال متفاوتي دارد از جمله :
الف- كندن موها (plucking): كندن موها اثري بر روي رشد قطر و يا طول مو ندارد. كندن موها روشي است كه به مرور زمان مي تواند فوليكول مو را ضعيف كند و شايد بتدريج بتواند باعث كاهش موا و از بين رفتن آنها شود. اين روش بيشتر در مناطق محدود (مثل ابرو) استفاده مي شود. هر چند اين روش ساده و راحت است ولي مي تواند ايجاد پسوروفوليكوليت، هيپرپيگمانتاسيون وگاهي اسكار شود.
ب- موم انداختن (Waxing) : يكي از روشهاي قديمي است. موم باعث مي شود موها از ريشه كنده شوند. بوسيله موم مي توان منطقه وسيعي از پوست را با يك حركت سريع از موها پاكسازي كرد. اين روش دردناك است. مزيت اين روش آن است كه اثري نسبتا طولاني دارد و 3 هفته طول مي كشد تا موها مجددا رشد كنند ولي از عوارض ان سودوفوليكوليت و هيپرپيگمانتاسيون پس از التهاب است.
ج- Epilady : از نظر مكانيسم شبيه موم انداختن است.
4- اپيلاسيون (Depilation) : كه با كمك اپيلاتورهاي شيميايي به شكل كرم پودر لوسيون و يا غيره استفاده مي شود. اين مواد با توجه به نوع ماده بكار رفته و ميزان خشونت موهاي روي پوست به مدت 15-3 دقيقه قرارداده مي شود. همه اين مواد با اثر تخريبي كه بر روي باندهاي دي سولئيدي دارند و بخصوص آن دسته كه بر روي اثر مي گذارند.
باعث گسيختگي در ساختمان پروتئين موها مي شوند و بدين ترتيب موها از پوست جدا مي شوند. اثر اين مواد تا 2 هفته باقي مي ماند و همچنين موهايي كه مجددا رشد مي كنند به آن ميزان كه معاقب تراشيدن مشاهده مي شود، خشن نيستند. اين روش نيز هر دو هفته يكبار بايد تكرار گردد. روشاي پايدار رفع مو شامل الكتروليز، فتوديناميك تراپي و ليزر است.
فوليكوليت به التهاب فوليكولهاي مو گفته مي شود. شكل التهابي اين مشكل بسته به علت آن متفاوت است. التهاب مي تواند سطحي و يا با درگيري سطح و عمق فوليكول باشد. فوليكوليت عمقي غالبا ضايعات مزمني هستند كه در اثر دستكاري ضايعات سطحي ايجاد مي شوند. فوليكوليت در اثر التهاب فوليكول مو در اثر عفونتهاي مختلف و يا آسيب به فوليكول مو و بسته شدن دهانه آن رخ مي دهد.
در معاينه ضايعات فوليكوليت سطحي غالبا پاپول و يا پوسچول (جوشهاي چركي) با زمينه التهابي و قرمز هستند كه در مركز آنها يك مو وجود دارد اگر چه هميشه ممكن است مو مشخص نباشد. ضايعات عميق تر غالبا بزرگتر و دردناكند و بيشتر در محلهايي كه تراشيده مي شوند، ديده مي شود.
اين ضايعات در تمام مكانهاي مودار بدن ديده مي شوند ولي نقاطي كه بيشتر درگير هستند شامل صورت، سر، ران، زيربغل و نواحي اينگونيال هستند. در افراديكه به مدت طولاني تحت درمان آنتي بيوتيك قرار مي گيرند، فوليكوليت گرم منفي رخ مي دهد اين ضايعات غالبا بصورت جوشهاي چركي كوچكي هستند كه بيشتر در اطراف بيني ديده مي شود و به سمت چانه و گونه پيش مي رود.
ضايعات اغلب بدنبال عفونت، سايش و يا ساير موارد آسيب به فوليكول مو، تعريق بيش از حد و بسته شدن دهانه فوليكول ديده مي شود. ولي اغلب موارد ممكن است بدون علت باشد. در افراديكه ايمني بدن ضعيف تر است متعاقب آسيب پوستي اين ضايعات ديده مي شود.
درمان :
براي فوليكوليت سطحي عود كننده و بدون عارضه، استفاده از يك صابون آنتي باكتريال و شستشوي مناسب كافي است ولي براي اشكال عود كننده و راجعه و ضايعات عمقي كه عفونت روي آن سوار شده است، درمان آنتي بيوتيك موضعي و خوراكي سودمند است. در صورتيكه فرد به درمان دارويي پاسخ ندهد، بايد اشكال ديگر فوليكوليت بررسي شود.
اگر فوليكوليت مقاوم به درمان است، پماد موپيروسين 2 بار در روز براي مدت 5 روز مي تواند استافيلوكوك اورئوس را كنترل كند.
محلول موضعي آنتي بيوتيك اولين خط درمان است. محلول موضعي اريترومايسين 2% غالبا موثر است در صورتيكه كندن مو با اين روش منجر به ايجاد ضايعات فوليكوليت مي شود، بهتر است روش از بين بردن موهاي زائد تغيير كند و از روش ليزر يا shaving استفاده شود.
نقل از هفته نامه سلامت