بسیاری از آزمایشگاهها با همان دیدگاهی که گلوکز را اندازه گیری میکنند ویتامین Dرا نیز اندازه گیری میکنند .اما تفاوتهای مهمی این دو اندازه گیری با هم دارند. هنگامی که از ویتامین Dحرف زده میشود در واقع از 5 ملکول که از نظر شکلی و ساختمانی شببیه هم هستند اما درشرایط طبیعی در جریان خون در حال گردش نیستند و تنها در داروهای مکمل پیدا میشوند ، حرف میزنیم .
ویتامین D3، طی مراحلی به این 5 ملکول تبدیل میشود .به نظر میرسد اندازه گیری 5 هیدروکسی ویتامین D(25(OH)D)، بهترین شاخص برای اندازه گیری سطح . ویتامین D بدن است . دقت ، تولید دشوار و قابلیت کم استاندارد کردن از مشکلات این اندازه گیری است .ضمنا در روشهای ایمونواسی تمام این متابولیتها با هم اندازه گیری میشوند .در روشهای کروماتوگرافی گازی و جرم سنجی توام و یا کروماتوگرافی مایع میتوان تمام این ملکولها را جداگانه اندازه گیری کرد .این روشها فوق العاده دقت و صحت بالایی دارند اما از نظر تکنیکی برای انجام ، مشکلتر هستند وزمان برند ، دارای هزینه گزاف و نیاز به اتاق جداگانه برای آزمایش هستند و فضای فیزیکی بیشتری برای دستگاهها نیاز دارند .
ویتامین Dمیتواند فعالیتهای ایمنی ، تکثیر سلولی ، تمایز سلولی و مرگ سلولی را تغییر دهد . کمبود ویتامین D با بسیاری عوارض جسمی همراه است مانند بیماری ریکتز در خردسالان و استئومالاسی در بزرگسالان ،افزایش احتمال شکستگی استخوانی ، سرطان ، بیماریهای خودایمنی ، بیماریهای عفونی و ابتلا به تیپ I , II دیابت ، فشار خون و بیماریهای قلبی و دیگر بیماریها مانند MS ، و افسردگی .
در سالهای اخیر شواهدی دال بر ارتباط ویتامین D و بسیاری از بیماریهای مزمن مانند مانند MS پدیدار شده است . اهمیت ویتامین D در تاثیر و کاهش شدت این بیماریها بیشتر هویدا میشود .در بررسی ها نشان داده شده که کشور های در حال توسعه ؛ کاهش معنی داری در سطح ویتامین D سرمی دارند و افراد با افزایش سن دچار کاهش بیشتری میشوند که ناشی از کاهش ساخت ویتامین D در سطح پوست و نیز کاهش دریافت آن از راه خوراکی است .گیرنده های ویتامین D در بافت مغز بسیار زیاد هستند و به طور گسترده ای در بافت مغز انتشار دارند .شکل فعال ویتامین D دارای آثار محافظتی در روی بافت عصبی میباشد . این عملکرد حفاظتی ناشی از زدودن پلاکهای آمیلوئیدی که نشانه ای از بیماری آلزایمر است ، میباشد . علاوه بر این بررسی های بیشتر نشان داده که کاهش ویتامین D سرمی با افزایش سکته های وسیع مغزی و افزایش خطر ناگواریهای مغزی عروقی پس از ضربه به سر همراه است .
در بین بیماران مبتلا به MS که با داروی اینترفرون درمان شده اند ، سطح اولیه ویتامین D و کمبود آن در طول درمان ، یک عامل بسیار موثر در ایجاد خطر برای فعالیت طولانی بیماری ونیز پیشرفت بیماری MS میباشد . در بررسیها نشان داده شده که در تابستان که تابش نور خورشید بیشتر است ، حجم ماده خاکستری مغز و در کل حجم مغز افزایش می یابد و به دنبال آن شدت ناتوانی در MS ، کاهش پیدا میکند . لازم به ذکر است در بررسی MRI نشان داده شده که تابش نور خورشید آثار مستقیم و مستقل از ویتامین D در تخریب عصبی دارد .