*ژنیوپلاستى و تفاوت هاى آن با پروتز چانه* ژنیوپلاستى یکى از اعمال شایع جراحى پلاستیک در صورت است که عمدتأ جهت بزرگ کردن و یا جلو کشیدن ء چانه هاى کوچک و یا عقب رفته به کار میرود ، تا بالانس و توازن بین اجزاء صورت بر قرار شود. ژنیوپلاستى به خصوص در موارد بینى هاى کشیده و بزرگ ، در زیبا به نظر رسیدن صورت کمک شایانى میکند.
از مزایاى جانبى ژنیوپلاستى کشیده شدن عضلات زیر چانه و بهبودى ظاهر گردن به خصوص در نیم رخ میباشد، به علاوه فرم لب پایین که در این موارد اغلب بیرون زده به نظر میرسیده متعاقب جراحى مطلوب تر میشود. در این عمل که معمولأ با بیهوشى انجام میگیرد و گاه همراه با رینوپلاستى است ، با یک برش ٢-٣ سانتى مترى زیر چانه - که معمولأ جاى قابل توجهى بر جا نمى گذارد- به استخوان فک پایین دسترسى حاصل میشود . تکنیک عمل نسبتأ ساده است و شامل بریدن قسمت تحتانى استخوان به صورت افقى وبه شکل نعل اسبى و جلو کشیدن آن با یک حرکت "کشوئی" به جلو مى باشد.
این قسمت سپس به قسمت بالائى فیکس میشود. از این روش به ندرت جهت کوچک یا کوتاه کردن چانه نیز استفاده میشود. باید توجه داشت که در این جراحى قسمت حاوى دندان فک پایین محتمل تغییرى نمى شود ، بنابر این بعد از عمل نیازى به بستن دندان ها با سیم ( آرچ بار ) یا محدودیت تغذیه و یا ارتودنسى بعد از عمل نیست و اگر عمل به تنهاى انجام شود اکثر بیماران نیاز به بسترى طولانى ندارند و غروب روز عمل مرخص میشوند.
به لحاظ مراقبت هاى بعد از عمل مى توان گفت که سیر این جراحى مشابه یک عمل رینوپلاستى و اغلب سبک است. بیماران بعد از ٤-٥ روز فعالیت تقریبأ طبیعى از سر میگیرند و بعد از هفته دوم فعالیت ورزشى نیز مجاز است. معمولأ چانه یک تا دو ماه متورم است و بهترین نتیجه بعد از سه تا شش ماه قابل رویت خواهد بود.
پروتز چانه :
عمل جراحى گذاشتن پروتز چانه معمولأ با یک جسم خارجى (پروتز ) از جنس سیلیکون ، گورتکس ، آلودرم و یا پورکس انجام میشود که از طریق برش زیر چانه یا داخل دهان به قسمت تحتانى/جلوئى چانه منتقل میگردد .استفاده از استخوان هاى بدن از جمله بینى به جهت فرم نا مطلوب مدت هاست منسوخ شده است. پروتز چانه درچانه هاى بلند ، کوتاه و یا زاویه دار پاسخ گوى نیاز هاى بیمار نیست و فقط در بعد افقى کاربرد دارد. تغییراتى که ژنیوپلاستى در گردن میدهد نیز بدست نمى آید.
احتمال بروز عوارض دیر رس مثل جابجائى یا چرخیدن و به ندرت عفونت ، خارج شدن خود به خودم و جذب استخوان زیر پروتز نیز وجود دارد. در هر دو عمل میزان جلو کشیدن چانه معمولأ در حد ٦ میلیمتر است و اگر بیش از این نیاز باشد احتمالأ بیمار کاندیداى جراحى فک ( ارتوگناتیک) مى باشد و پروتز هاى بزرگ یا ژنیوپلاستى با فاصله نتایج غیر طبیعى به بار مى آورد. در جامعه ما عمل رینوپلاستى چنان شایع شده که براى تمام مشکلات زیبایی صورت به کار گرفته میشود! باید توجه داشت که در صد قابل توجهى از کاندیداهاى عمل رینوپلاستى و بیماران رینوپلاستى شدهء ناراضى از عمل به جاى رینوپلاستى یا همراه آن نیازمند ژنیوپلاستى هستند.