خواص شگفت انگیز میگو برای سلامتی

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

میگو از خانواده سخت پوستان است که ارزش غذایی بالایی دارد.میگو حاوی astaxanthin است که یک کاروتنوئید(carotenoid)است که به میگو رنگ صورتی می دهد و خاصیت آنتی اکسیدانی دارد که رادیکالهای آزاد مضر برای بدن را از بین می برد.مواد مغذی موجود درمیگو در عملکرد بیش از 70آنزیم،هورمون و بیوسنتز مواد(تهیه مواد شیمیایی بوسیله موجودات زنده)نقش دارد.میگو فاقد کربوهیدرات است و کالری آن پایین است(100گرم آن 100کالری دارد).پس انتخاب خوبی برای کاهش وزن است.

همچنین میگو حاوی پروتئین،اسید های چرب امگا 3 و املاحی مانند ید،روی،فسفر،کلسیم،سلنیوم،آهن،منیزیم، سدیم، مس، ویتامین های A،B3(نیاسین)،B6،B12،E،Cمی باشد.البته وقتی به صورت بخارپز استفاده شود خواص بیشتری دارد.میگوی تازه زود فاسد می شود و نباید بیش از 1تا 2روز نگه داشته شود.البته میگوی فریز شده را می توان تا یک ماه در فریزر نگه داشت.

میگو منبع خوبی برای پروتئین است و هر 6انس آن (هر انس معادل 28گرم است)34گرم پروتئین دارد.ید موجود در میگو به عملکرد مناسب غده تیروئید کمک می کند.غده تیروئید متابولیسم پایه(میزان انرژی که بدن در حالت استراحت مصرف می کند) را کنترل می کند.کمبود ید باعث کاهش فعالیت تیروئید می شود.که خود باعث افزایش وزن یا مانع کاهش وزن می شود.

روی(Zinc) سطح لپتین خون را افزایش می دهد.لپتین هورمونی است که در تنظیم مصرف انرژی بدن،ذخیره چربی و اشتها نقش دارد.کاهش سطح لپتین اشتیاق به غذا،زیاد خوردن و فکر دائم در مورد غذا را افزایش می دهد. روی نقش مهمی در تولید سلولهای جدید بخصوص سلولهای مو و پوست دارد و باعث ترشح چربی از غدد ترشحی می شود و مو را براق نگه می دارد و از پیری زودرس پوست محافظت می کند.میگو منبع خوبی برای مس است که از ریزش مو جلوگیری کرده و باعث ضخامت و استحکام مو می شود.

سلنیوم:

میگو مملو از سلنیوم است.کمبود سلنیوم با انواع سرطان ها از جمله سرطان پروستات در ارتباط است.هر 85گرم میگوی بخارپز 48درصد سلنیوم مورد نیاز بدن را تامین می کند.ریسک مرگ در اثر سرطان ریه،پروستات، روده بزرگ ورکتوم در کسانی که سلنیوم کافی دریافت می کنند کاهش می یابد.این از دو طریق امکان پذیر است.اول اینکه سلنیوم برای عملکرد آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز لازم است. این آنزیم خاصیت آنتی اکسیدان دارد و بدن را در برابر رادیکالهای آزاد(مولکولهای حاوی اکسیژن که در ریه ها وجود دارد) محافظت می کند.

سلنیوم با تقویت سیستم ایمنی مقاومت بدن را در برابر بیماریها و عفونتها افزایش می دهد.همچنین با جلوگیری از گسترش رگهای خونی به طرف تومور از رشد تومور جلوگیری می کند.سلنیوم در سلامت مو،پوست و ناخن نیز نقش دارد.مطالعات نشان می دهد که کمبود سلنیوم ریسک نارسایی و بیماری های قلبی،دیابت تیپ 2، افسردگی و اختلال در عملکرد شناختی را بالا می برد.تحقیقات نشان می دهد که ترکیب سولفورفان و سلنیوم ایمنی بدن در برابر کنسر را 13برابر افزایش می دهد.سولفورفان در سبزیجاتی مانند براکلی و کلم وجود دارد.

کلسیم و فسفر موجود موجود در میگو برای استحکام استخوانها و دندانها نقش دارد.بهتر است میگو با پوست شفاف روی آن خورده شود به علت اینکه حاوی گلوکزامین است و در ساختمان نقش دارد.میگو حاوی آهن زیادی است و در ساخت سلولهای خونی نقش دارد.با مصرف 6انس میگو 4میلی گرم آهن وارد بدن می شود. با خوردن غذاهای دریایی دریافت آهن افزایش می یابد.با مصرف ویتامینCجذب آهن افزایش می یابد. ویتامین B3 یا نیاسین در ترشح چربی نقش دارد و از زبر شدن پوست جلوگیری می کند و پوست را سالم نگه می دارد.میگو برای هوش و رشد بچه ها مفید است.

مصرف 6 انس میگو روزانه 2 میکروگرم ویتامین B12 به بدن می رسد. این ویتامینبرای تولید گلبولهای قرمز لازم است و به ساخت DNAکمک می کند. ویتامین B12 موجود در میگو رگهای خونی را در برابر سکته محافظت می کند. این ویتامین در متابولیسم پروتئین ها، چربی ها و کربوهیدراتها نقش دارد. کمبود آندر رژیم غذایی منجر به ضعف عضلانی، مشکلات بینایی و روانپزشکی می شود. ویتامین B12 مورد نیاز بدن در روز 2,4 میکروگرم روزانه می باشد.

میگو حاوی اسیدهای چرب امگا3و6است که باعث سلامت قلب،کاهش خطرآریتمی قلبی (ضربان قلب غیر طبیعی)و رشد پلاک آترومی در عروق می شود. همچنین خطربیماریهای مزمن مانند چاقی ،دیابت ، افسردگی و فشارخون ،آرتریت و کنسر را کاهش می دهد. اسیدهای چرب امگا3 عملکرد شناختی را افزایش داده و بدن را در برابر آلزایمر و دمانس محافظت می کند.

منیزیم موجود در میگوسطح قند خون را متعادل می کند و از پیشرفت دیابت تیپ2 جلوگیری می کند.میگو کلسترول زیادی دارد (در هر 100گرم آن200میلی گرم کلسترول وجود دارد). ولی به این معنی نیست که از باید ازخوردن آن پرهیز شود.البته میزان اسیدهای چرب اشباع شده در میگو کم است و در هر 3انس آن کمتر از یک گرم چربی اشباع شده وجود دارد. چربی اشباع شده جذب کلسترول را افزایش می دهد.میگو کلسترول LDLرا بالا می برد ولی سطح HDL را بیشتر از LDL بالا می برد.پس نسبت LDL به HDL کاهش می یابد.

پس سطح کلسترول کلی بالا نمی رود.همچنین سطح تری گلسیرید را کاهش می دهد.پس مصرف میگو به صورت بخارپز یا پخته در کسانی که کلسترول خیلی بالایی ندارند اثری روی سطح کلسترول آنها ندارد.علاوه بر آن میگو حاوی مقدار زیادی تورین است که مسدود کننده کلسترول است.پس میگو با توجه به مقدار کلسترول موجود در آن چندان هم سلامتی را تهدید نمی کند.ال-آرژینین اسیدآمینه موجود در میگو عملکرد و کارایی جنسی را افزایش می دهد.

هشدار:

آلرژی: غذاهای دریایی یکی از 9غذای آلرژیزای رایج است.افرادی که به یک نوع ماهی آلرژی دارند ممکن است به بقیه غذاهای دریایی آلرژی داشته باشند.علائم آلرژی شامل خارش پوست، تورم صورت،چشم ها،زبان،گلو،تنفس سخت و حتی کاهش هوشیاری می باشد.

پورین: در افرادی که مشکلات نقرس و کلیه دارند باید مصرف میگو را محدودکنند.زیرا میگو حاوی مقدار زیادی پورین می باشند که تبدیل به اسیداوریک می شود.

جیوه: غذاهای دریایی حاوی جیوه می باشند و مصرف بیش از حد آن باعث اختلال درعملکرد سیستم عصبی می شود.انجمن سلامتی کانادا توصیه می کند که 150گرم غذای دریایی در هفته مصرف شود.