توصیه های گفتار درمانی به افراد دچار اختلال صوت
منظور از علائم اختلالات صوت ، موراد مختلفی هستند که فرد مبتلا معمولا از آنها شکایت دارد . متداول ترین شکایت بیماران صوت به شرح زیر است :
1. گرفتگی صدا : بیماران از کلمه های مختلفی برای بیان این حالت استفاده می کنند مانند گرفتگی ، سائیدگی یا خشونت صدا
2. خستگی صدا : بیماران گزارش می دهند که بعد از یک مکالمه طولانی ، خستگی شدیدی برای آنها مستولی می شود و بدون صرف انرژی وتلاش قادر به صحبت کردن مداوم نمی باشند .
3. نفس آلودگی : بیماران معتقدند که ضمن صحبت کردن دچار کمبود هوا می شوند و برای ادامه صحبت شان در فواصل کوتاه نیاز به تازه کردن نفس و هواگیری مجدد دارند .
4. کاهش دامنه آوا سازی : این مشکل اکثرا توسط خوانندگان مطرح می شود . آنها می گویند در ارتباط با تولید نتهایی که قبلا از عهده آنها بر می آمدند ، دچار اشکال هستند.
5. بی صدایی : به معنی عدم وجود صوت است . در این حالت ، بیمار صدایی از گلویش خارج نمی شود و یا در موارد خفیف تر بصورت پچ پچ صحبت می کند .
6. قطع زیر و بمی : بیماران در این حالت از ظهور متناوب صدایی جیغ مانند و قطع زیر و بمی رنج می برد . هنگام بروز چنین حالتی در صدای بیمار ، بنظر می رسد که کنترل صدا از دست وی خارج شده است .
7. آوا سازی همراه با کوشش و تقلا : بیماران در حین صحبت کردن ، تنش زیادی احساس می کنند و صحبت کردن برای آنها ، کار دشواری است .
8. لرزش : بیمار اظهار می کند که از صدایی لرزان و یا مرتعش برخوردار است و به خواست خود قادر به تولید یک صوت مداوم و محکم نیست .
9. درد : بیمار از احساس درد در یک یا هر دو طرف گردن ، دردناکی و سختی گلو پس از صحبت کردن طولانی شکایت دارد .
چنانچه فردی از وجود یک یا چند مورد از علائم فوق شکایت دارد ، باید جهت بررسی دقیق تر به متخصص مراجعه نماید . ( آوا )