مغز به عنوان بخشی از سیستم عصبی مرکزی، اندام مهمی است که تفکر، حافظه، احساسات، مهارت های حرکتی، بینایی، تنفس، دما، گرسنگی و … را کنترل می کند. درصورتی که مغز آسیب ببیند یا دچار بیماری شود، معمولاً پزشک در مرحله اول دستور سی تی اسکن مغز می دهد و سپس برای تشخیص دقیق تر ام آر آی انجام می شود.
سی تی اسکن مغز، یک وسیله ی تشخیصی است که تصاویر دقیقی را از مشخصه های درون سر مانند جمجمه، مغز، سینوس های نزدیک بینی، بطن های مغز و کاسه ی چشم ها ایجاد می کند. سی تی اسکن، مخفف عبارت لاتین computed tomography به معنای توموگرافی مقطعی کامپیوتری می باشد و به این نوع اسکن و تصویربرداری به عنوان اسکن CT scan نیز اشاره می کنند. دستگاه سی تی اسکن با استفاده از کامپیوتر و دستگاه های چرخشی اشعه ایکس برای تولید تصاویر مقطعی از بدن استفاده می کند. دقت سی تی اسکن از عکس های تهیه شده با اشعه ایکس معمولی به مراتب بالاتر است و این اسکن می تواند بافت های نرم، رگ ها و استخوان های بدن را نشان دهد.
سی تی اسکن سر معمولاً برای تشخیص موارد زیر به کار برده می شود:
در موارد زیر نیز از سی تی اسکن استفاده می شود:
در مورد بارداری و بیماری هایی که اخیراً به آنها مبتلا شده اید همچنین در مورد داروهای مصرفی و آلرژی هایی که دارید، پزشک را مطلع کنید. احتمالاً به شما توصیه می شود که چند ساعت قبل از انجام این فرایند از خوردن و آشامیدن پرهیز کنید. اگر شما به ماده حاجب حساسیت دارید، پزشک داروهایی را برای شما تجویز می کند که واکنش های آلرژیک را کاهش می دهد. این داروها باید 12 ساعت قبل از انجام فرایند مصرف شوند. جواهرات و زیور آلات خود را در خانه گذاشته و لباسی گشاد و راحت بپوشید.
تکنسین دستگاه شما را روی تخت می خواباند، معمولاً باید به پشت دراز بکشید. ممکن است از نوارها و بالش هایی استفاده شود تا شما در وضعیت صحیح قرار گیرید و در خلال فرایند وضعیت بدن شما ثابت بماند. بسیاری از اسکنرها به قدری سریع هستند که برای اسکن کردن کودکان نیازی به بیهوش کردن یا آرام کردن آنها نیست. در برخی موارد ممکن است برای کودکانی که توان تحمل آن را ندارند از آرامش بخش استفاده شود. حرکت باعث می شود که در عکس ها لک ایجاد شده و کیفت عکس ها تنزل یابد درست مانند آن چیزی که در هنگام عکس گرفتن نیز اتفاق می افتد. اگر در آزمایش های تصویری از ماده حاجب استفاده شود، متناسب با نوع آزمایش تصویری ممکن است ماده بلعیده شده، از طریق تزریق وریدی وارد بدن شود یا به ندرت از طریق انما این ماده وارد بدن شود. سپس تخت دستگاه به سرعت حرکت کرده و اسکن از محلی که باید انجام شود شروع می شود. بعد از آن، تخت به آرامی حرکت کرده و سی تی اسکن اصلی انجام می شود. بسته به نوع سی تی اسکنی که باید انجام شود، دستگاه ممکن است چندین مرتبه حرکت کند. زمانی که فرایند سی تی اسکن به طور کامل انجام شد، از شما خواسته می شود کمی صبر کنید تا تکنسین کیفیت عکس ها را برای ارائه یک تفسیر دقیق بررسی کند. سی تی اسکن مغز معمولاً 10 دقیقه طول می کشد.
یک رادیولوژیست متخصص در نظارت و تفسیر آزمایش های رادیولوژی تصاویر را آنالیز کرده و گزارش آن را برای پزشکی که شما را برای انجام سی تی اسکن معرفی کرده است ارسال می کند تا وی نتایج را با شما در میان بگذارد. ممکن است انجام آزمایش های تصویری تکمیلی نیاز باشد که پزشک برای شما علت انجام این آزمایش های تصویری را توضیح می دهد.
عوارض جانبی و خطرات سی تی اسکن شامل ناراحتی، قرار گرفتن در معرض تشعشعات و واکنش آلرژیک نسبت به ماده حاجب می باشد. نگرانی های خود را قبل از عکس برداری سی تی اسکن با پزشک در میان بگذارید تا خطرات احتمالی کاهش یافته و بتوان عکس برداری مفیدتری را انجام داد.
نسخه اصلی مطلب کاربرد سی تی اسکن در تشخیص بیماریهای مغز و اعصاب را در سایت دکتر احمد شکرچی زاده بخوانید.