پارگی عضله پشت ران (همسترینگ) یکی از آسیب های رایج در ورزشکاران است که معمولاً در نتیجه فشار زیاد یا حرکت های ناگهانی و سریع مانند دویدن یا جهش های شدید اتفاق می افتد. این آسیب می تواند باعث درد شدید، تورم، ضعف عضلانی و محدودیت در حرکت شود. درمان پارگی همسترینگ به شدت آسیب بستگی دارد و می تواند شامل روش های غیرجراحی مانند استراحت، فیزیوتراپی و استفاده از کمپرس سرد باشد. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به مداخلات جراحی برای ترمیم پارگی عضله باشد. در این مقاله به بررسی علل، انواع آسیب ها و روش های مختلف درمانی برای بازتوانی پارگی عضله همسترینگ خواهیم پرداخت.
عضلات همسترینگ شامل سه عضله می باشند که در پشت ران قرار دارند. این سه عضله عبارتند از:
آسیب های عضلات همسترینگ مانند کشیدگی عضلات همسترینگ در ورزشکاران (بیشتر در ورزش هایی مانند دو، فوتبال، بسکتبال) شایع بوده و می تواند بسیار دردناک باشد.آسیب های همسترینگ می تواند به صورت کشیدگی خفیف عضله که به راحتی درمان می شود، پارگی قسمتی از عضله و یا پارگی کامل عضله که بهبود آن ماه ها زمان می برد، رخ دهد. بیشتر آسیب های همسترینگ در قسمت ضخیم تر و میانی عضله و یا در محلی که فیبرهای عضلانی به فیبرهای تاندون متصل می شوند رخ می دهد. در آسیب های شدیدتر همسترینگ تاندون ممکن است کاملا از استخوان جدا شود و یا حتی قسمتی از استخوان را همراه خود بکند. که به آن شکستگی کندگی (avulsion) گفته می شود.
ریسک فاکتور هایی که می توانند احتمال آسیب های عضلات همسترینگ را افزایش دهند عبارتند از:
بلافاصله بعد از آسیب در عضله باید اقدامات زیر انجام شوند.
بیشتر آسیب های همسترینگ به درمان های ساده و غیر جراحی پاسخ می دهند ولی در صورتی که آسیب وارد شده به عضلات همسترینگ بسیار شدید بوده و باعث پارگی کامل آن شود، ممکن است نیاز به عمل جراحی وجود داشته باشد. عمل جراحی بصورت بازگرداندن دوسر عضلات یا تاندون ها یا تاندون به استخوان و سپس ترمیم آن است.
برای جلوگیری از آسیب همسترینگ خود، مطمئن شوید که برنامه درمانیتان به صورت کامل اجرا شده است. بازگشت به ورزش فقط پس از اجازه پزشک مجاز است. آسیب دیدگی مجدد عضلات همسترینگ ، خطر آسیب دائمی را افزایش می دهد که این شرایط می تواند منجر به یک بیماری مزمن شود.
مدت زمان درمان کشیدگی همسترینگ به شدت آسیب بستگی دارد. در آسیب های خفیف، ممکن است فرد تنها به چند روز استراحت و مراقبت نیاز داشته باشد، اما در کشیدگی های متوسط یا شدید، ممکن است زمان درمان به ۴ تا ۶ هفته یا بیشتر برسد. طی این مدت، درمان شامل استراحت، استفاده از یخ، درمان های فیزیکی و در موارد شدید، مراجعه به پزشک یا استفاده از داروهای ضد درد توصیه می شود. در صورتی که آسیب بیشتر از ۶ هفته طول بکشد یا عوارضی مانند عدم توانایی در راه رفتن مشاهده شود، ممکن است به مداخلات پزشکی نیاز باشد.
استفاده از پمادهای ضد التهاب و مسکن می تواند در کاهش درد و التهاب ناشی از کشیدگی همسترینگ موثر باشد. پمادهایی مانند "دیپو-متر" (Deep Heat) و "مفنامیک اسید" برای کاهش التهاب و تسکین درد پیشنهاد می شوند. این پمادها معمولاً باید بر روی ناحیه آسیب دیده ۲ تا ۳ بار در روز مالیده شوند. علاوه بر آن، پمادهای گیاهی مانند آرنیکا یا جینسنگ نیز خواص ضد التهابی دارند و می توانند به تسریع فرآیند بهبود کمک کنند.
درمان خانگی کشیدگی همسترینگ شامل چندین مرحله ساده است که می توان در خانه انجام داد:
تمرینات کششی و تقویتی می توانند به بازسازی و بهبود عملکرد عضلات همسترینگ کمک کنند. برخی تمرینات مفید عبارتند از:
این تمرینات باید با مشورت پزشک یا فیزیوتراپ انجام شوند و در صورت بروز هرگونه درد شدید، باید متوقف شوند.
نسخه اصلی مطلب درمان آسیب و پارگی عضله همسترینگ را در سایت دکتر علی نقره کار بخوانید.