آنورگاسمی یکی از شایع ترین مشکلات جنسی در زنان است و تعداد قابل توجهی از زنان به آن مبتلا هستند. آنورگاسمی به شرایطی گفته می شود که در آن زن پس از تحریک جنسی کافی، در رسیدن به ارگاسم ناتوان می ماند. در واقع خانم های مبتلا به این اختلال جنسی، توانایی لازم برای رسیدن به اوج لذت جنسی را ندارند؛ که چنین شرایطی موجب نارضایتی فرد از رابطه زناشویی خواهد شد.

در ادامه این مطلب توضیحات کاملی در مورد علائم، نشانه ها، علل و درمان آنورگاسمی در زنان یا همان ناتوانی در رسیدن به ارگاسم ارائه می شود که شما را به مطالعه آن دعوت می کنیم.

اختلال در ارگاسم در زنان

ارگاسم به معنای رسیدن به اوج لذت جنسی است که در زنان مختلف و حتی در یک فرد هم، در دوران های مختلف زندگی، متفاوت است. چهار مرحله اصلی به ترتیب درفرایند رابطه جنسی اتفاق می افتد: جنسی، حرکت و برانگیختگی، ارگاسم و مرحله اخر که ریلکسیشن است.
اختلال ارگاسم زنان به تاخیر قابل توجه، کاهش شدت و یا افت شدید احساسات در اوج لذت جنسی و یا نرسیدن به ارگاسم گفته می شود. این اختلال می تواند باعث ایجاد سایر مشکلات جنسی در خود و همسر وی می شود. اختلال ارگاسم می تواند دائمی و یا موقتی باشد. اگر زوجی دچار مشکل ارگاسم باشند ولی از عملکرد خود راضی باشند، نیازی به مراجعه به پزشک نیست اما اگر علائم طولانی مدت بوده و در رابطه جنسی زوجها مشکل ایجاد کرده باشد، حتما باید جهت مشاوره به پزشک مراجعه کنند.

چه عواملی باعث اختلال ارگاسم می شود؟

تعیین علت اصلی اختلال عملکرد ارگاسم ممکن است دشوار باشد. زنان ممکن است به دلیل عوامل جسمی، عاطفی یا روانی در رسیدن ارگاسم مشکل داشته باشند.
عوامل موثر دراختلال عملکرد ارگاسم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سن بالا
• شرایط پزشکی، مانند دیابت
• سابقه جراحی های زنان، مانند برداشتن رحم
• استفاده از داروهای خاص،
• اعتقادات فرهنگی یا مذهبی
• حیا
• گناه در مورد لذت بردن از فعالیت جنسی
• سابقه سو استفاده جنسی
• شرایط بهداشت روانی، مانند افسردگی یا اضطراب
• فشار
• عزت نفس ضعیف
• مسائل مربوط به روابط، مانند تعارضات حل نشده یا عدم اعتماد

گاهی اوقات، ترکیبی از این عوامل می تواند دستیابی به ارگاسم را دشوار کند. ناتوانی در ارگاسم می تواند به پریشانی منجر شود، که ممکن است دستیابی به ارگاسم را در آینده دشوارتر کند.

علائم اختلال عملکرد ارگاسم چیست؟

نشانه اصلی اختلال عملکرد ارگاسم، عدم توانایی در رسیدن به اوج لذت جنسی است. علائم دیگر شامل ارگاسم نامطلوب و طولانی تر از حد معمول برای رسیدن به ارگاسم است. زنانی که دچار اختلال عملکرد ارگاسم هستند ممکن است در حین مقاربت در رسیدن به ارگاسم مشکل وجود داشته باشد.
چهار نوع اختلال عملکرد ارگاسم وجود دارد:

1. آنورگاسمیا اولیه: وضعیتی که در آن هرگز ارگاسم رخ نداده است.
2. آنورگاسمیا ثانویه: مشکل رسیدن به ارگاسم، حتی اگر قبلاً هم تجربه شده باشد.
3. آنورگاسمیا وضعیتی: شایع ترین نوع اختلال عملکرد ارگاسم است. این حالت زمانی اتفاق می افتد که فقط در موقفیت های خاص، می توان به ارگاسم رسید.
4. آنورگاسمیا عمومی: ناتوانی در رسیدن به ارگاسم تحت هر شرایطی، حتی زمانی که بسیار تحریک شده اید و تحریک جنسی کافی است.

تشخیص بیماری ارگاسم

مسائل و مشکلات مربوط به رابطه جنسی در جوامع مختلف برای زنان معمولا به صورت تابو مطرح می شود. از یک طرف دانش و آگاهی افراد در این زمینه و روابط زناشویی کافی نیست و از طرفی منابع قابل اعتماد کمی در این زمینه وجود دارند. در اکثر جوامع صحبت کردن و آموزش در زمینه لذت جنسی جایز شمرده نمی شود. این موضوع در مورد زنان و تربیت جنسی آنان بیشتر از آقایان دیده می شود. به همین دلیل اکثر خانم ها از وجود اختلال ارگاسم در خود اطلاعی ندارند. از طرف دیگر هیچ فردی نباید خود را با دیگری در زمینه روابط جنسی مقایسه کند زیرا تجربه هر شخص با دیگری متفاوت است. بنابراین توصیه می کنیم در صورت نارضایتی جنسی در خود و یا همسر به پزشک متخصص زنان و سکس تراپیست مراجعه کنید و مشاوره لازم را دریافت کنید.

انواع روش های درمانی اختلال ارگاسم

در ابتدا باید نوع اختلال در زنان بررسی شود سپس روش درمانی متناسب با آن انتخاب می گردد. برای تشخیص انواع اختلال به علائم و نشانه های آن توجه می کنند. در صورتی که علائم و نشانه های یک نوع اختلال به مدت شش ماه پایدار باشد نوع اختلال قابل تشخیص خواهد بود.

انواع روش های درمانی اختلال ارگاسم یه روش زیر است:

• درمان انواع اختلالات پزشکی و عارضه های جسمانی

گاهاً برخی از بیماری های جسمانی باعث می شود که مانعی در مسیر ارگاسم شود. در نتیجه افراد باید به درمان عارضه های جسمانی خود بپردازند سپس اختلال ارگاسم بهبود خواهد یافت. درمان افسردگی های مزمن و درمان نشده است که افراد به آن ها دچارهستند.

• درمان هورمون تراپی

تاثیرات ناشی از هورمون درمانی همچنان بر ما پوشیده است و نمی توان در خصوص تاثیرات طولانی مدت آن اظهار نظر قطعی کرد.

• استروژن درمانی

استروژن درمانی از روش هایی است که باعث می شود عملکرد جنسی و میزان تحریک جنسی زنان بهبود پیدا کند. استروژن درمانی به دو شکل موضعی یعنی استفاده از کرم های واژینال و همچنین استفاده از شیاف قابل انجام است.
در صورتی که منشا اختلالات ارگاسم، مشکلات زناشویی بین زن و مرد باشد در این موارد باید از راهکار مشاوره برای درمان استفاده کرد. در این موارد توصیه می شود که زنان و مردان برای انجام مشاوره های زناشویی به بهترین متخصصین در این زمینه مراجعه کنند.

مشاورین در این موارد تلاش می کنند که با :

1. آموزش های مهارت های زناشویی
2. آموزش های مناسب در نحوه معاشقه و ارتباط
3. آموزش ها در زمینه انجام تمرین های پیش از برقراری رابطه جنسی
4. به زوجین بیاموزند که از ابتدا تا انتهای رابطه جنسی با همسران خود رفتار کنند تا با این اقدامات احتمال ارگاسم افزایش پیدا کند.

نسخه اصلی مطلب اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی در زنان چیست؟ را در سایت دکتر پیمان صالحی بخوانید.

---