امروزه تزریق ژل نیز مانند تزریق بوتاکس برای بسیاری از افراد، به امری مراقبتی و روتین برای پوست تبدیل شده که در دوره های زمانی مشخص انجام می شود و حجم و فرم بهتری به مناطق مختلف صورت و بدن می دهد. با گسترش استفاده از این محصول، ساختارهای متفاوتی از فیلر نیز به مرور زمان به بازار ارائه شد که اخیراً یکی از رایج ترین آنها، فیلرهای حاوی هیالورونیک اسید می باشد. در حالی که کمی قبل تر یکی از پرکاربرد ترین نوع فیلر، فیلرهای دائمی بود که قابل جذب نبوده و با تزریق آنها برای همیشه در موضع باقی می ماند.

شاید شما هم هنگام تردد در خیابانها و اماکن عمومی به افرادی برخورده باشید که گویا چیزی در صورتشان نا هماهنگ و نامتقارن است. منظور از ناهماهنگی تزریق بیش از حد فیلر نیست؛ بلکه جابه جایی فیلر به مناطقی است که انگار نباید باشد. این عارضه یکی از بزرگترین عوارض تزریق فیلر دائمی است که خوشبختانه امروزه بسیار محدود و معدود انجام می شود. در دامه این مطلب بیشتر به این قبیل از فیلرها خواهیم پرداخت و عوارض آنها را با هم بررسی خواهیم کرد.

تفاوت تزریق ژل دائمی و موقت چیست؟

تزریق ژل فرآیندی است که با افزایش حجم و فرم دهی بافت نرم توام می باشد. فیلرها به طور کلی به دو دسته دائمی و موقت تقسیم می شوند؛ که در هر دو روش، تزریق توسط پزشک از طریق سرنگ های نازکی صورت می گیرد که این مواد را در قسمت های مورد نظر تزریق می کند، در واقع با استفاده از تزریق پرکننده ها به زیر پوست در کنار جبران حجم از دست رفته، جوانسازی هم انجام می شود و چین و چروک ها را از بین می برد و بسته به انتظارات بیمار میزان تزریق ژل تعیین میگردد. میزان ماندگاری ژل های موقتی حدود 6 الی 18 ماه است که بسته به نوع ژل و قابلیت های فیزیولوژی فرد ممکن است متغیر باشد و تفاوت ژل های دائمی با موقتی، میزان ماندگاری آنها است.

آیا تخلیه ژلهای دائمی امکان پذیر است؟

همانطور که از اسم تزریق ژل دائمی پیداست یرای اینکه برای طولانی مدت زیر بافت های بدن بماند از موادی ساخته شده است که در بدن بسیار دیر جذب می شود. تزریق ژل دائمی بر خلاف تزریق فیلر موقت که سریعا جذب بدن می شود و نیازی به برداشت ندارد، تزریق ژل دائمی برای خارج شدن از بدن به عمل جراحی نیاز دارد و در این صورت نیز تمامی این موارد از بدن فرد خارج نمی شود. برای خارج کردن ژل های دائمی از قسمتهای تزریق شده باید به متخصص پوست مجرب و دارای مهارت بالا مراجعه نمود زیرا این عمل می تواند عوارض گاها ماندگار و ناخوش آیندی برای فرد به همراه داشته باشد.

بهتر است بدانید بعد از تزریق فیلر ممکن است فرد دچار حساسیت شود و مجبور باشد که ژل را از بدن خود خارج کند قابل ذکر است تزریق پرکننده دائمی به گونه ای است که تمامی آن با عمل جراحی نیز از بدن خارج نمی شود و فرد تا مدت ها مجبور است این حساسیت را در بدن خود تحمل کند. فیلرهای دائمی در واقع بسیار دیر جذب بدن می شود و به دلیل اینکه سلول های بدن نمی توانند آن را جذب کنند با آن مانند یک جسم خارجی اضافه رفتار می کنند در واقع تزریق پرکننده دائمی به بافت های بدن آسیب می رساند و در بدن افراد عفونت های داخلی ایجاد می کند.

عوارض تزریق فیلرهای دائمی

عوارض جانبی مکرر حاد تزریق ژل دائمی شامل قرمزی ، تورم و درد است (معمولاً طی دو روز پس از تزریق). کبودی نادر است اما ممکن است تا یک هفته طول بکشد و ممکن است در ماه های اول خارش ایجاد شود. سایر عوارض جانبی شامل توزیع نابرابر مقدار بیش از حد ژل یا جابجایی آن است. رگهای کوچک نیز می توانند روی پوست نازک ظاهر شوند.

پرکننده های تزریقی مصنوعی با یک اثر دائمی، به طور گسترده ای مضر و غیر ایمن هستند؛ و از نظر ترکیب و از نظر خصوصیات شیمیایی و بیولوژیکی با ژل های موقتی تفاوت دارند. با این حال، ترس از این است که استفاده از مواد پرکننده دائمی ممکن است منجر به مشکلات دائمی شود. همه آنها به عنوان اجسام خارجی در بافت ها عمل می کنند و پاسخ میزبانی را که سعی در از بین بردن ژل دارد، ایجاد می کنند. گره های التهابی ممکن است سالها بعد در محل های تزریق بعضی از مواد پرکننده ایجاد شود. بنابراین ، هم بیماران و هم پزشکان مشتاقانه بدنبال محصولی بوده اند تا ناراحتی و هزینه تزریق های مکرر را به حداقل برسانند.

مواد پرکننده های تزریقی موقت مانند هیالورونیک اسیدها به قدری در صنعت پزشکی آرایشی پذیرفته شده اند که پرکننده های دائمی با اثرات طولانی تر به سرعت محبوبیت خود را از دست داده اند و امروزه به ندرت از آنها استفاده می شود.

نسخه اصلی مطلب آیا تزریق ژل های دائمی خطرناک است؟ را در سایت دکتر علیرضا واعظ شوشتری بخوانید.

---