کراپوکسی تراپی عمل تزریق گاز دی اکسید کربن به زیر پوست است. این گاز کاملا بی ضرر بوده و به طور طبیعی در بدن وجود دارد. میزان تزریق این گاز به وسیله دستگاه سنجیده می شود. هنگامی که میزان وجود این گاز در پوست شما به بیش از حد مجاز رسید، بدن این مورد را به عنوان کمبود اکسیژن تلقی می کند. به همین خاطر جریان خون در ناحیه مورد نظر افزایش پیدا می کند. افزایش جریان خون باعث افزایش رسیدن مواد مغذی به ناحیه مورد نظر می شود و در نتیجه ترمیم سلولی اتفاق می افتد. از کربوکسی تراپی می توان برای نواحی مختلف بدن استفاده کرد.

قسمتهایی مانند اطراف پلک، پوست صورت و گردن و پشت دست ها نقاطی هستند که کربوکسی تراپی نتایج جوانسازی ایده آلی در آنها ایجاد می کند. کربوکسی تراپی برای بیماری هایی مانند پسوریازیس، ایسکیمیک اندام تحتانی، ریزش مو و حتی کاهش درد و اسپاسم عضله در پزشکی ورزشی، کاربرد دارد. همچنین علاوه بر درمان استرچ مارک، از بین بردن اسکار آکنه و جراحی، رفع شل شدگی و افتادگی پوست برطرف کردن خطوط دور دهان و خط خنده، یکی از شاخص ترین کاربردهای کربوکسی تراپی، از بین بردن تیرگی دور چشم است که در ادامه بحث به آن خواهیم پرداخت.

کربوکسی تراپی چیست؟

با ورود به سن۳۰ سالگی، سطح اکسیژن پوست افت کرده و میزان قابل توجهی از آن تا۴۰ سالگی کاهش می یابد؛ زمانی که پوست اطراف چشم به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی کند، بیشتر در معرض ابتلا به چین و چروک و تیرگی قرار می گیرد. به طور کلی وجود گاز CO2 در هر بافتی باعث تحریک افزایش جریان خون، ایجاد مویرگ های جدید و افزایش بازسازی و تولید بیشتر رشته های کلاژن و الاستین در همان محل می شود.

تزریق دی اکسید کربن به زیر پوست، ابتدا با ایجاد آسیب ناشی از فشار و ضربه، سلول های چربی را شکننده می کند، افزایش جریان خون در رگها باعث افزایش اکسیژن در محل و دفع بهتر چربی می شود که البته این گاز برای سلول های چربی مستقیما سمی و کشنده بوده و باعث تخریب آنها نیز می شود. دو اتفاق در اثر وجود گاز CO2 در بدن رخ می دهد که یکی افزایش غلظت گاز در جریان خون است که باعث گشاد شدن عروق و افزایش جریان خون خواهد شد و دیگر این که در ریه ها یک اتفاق به نام اثر BOHR رخ می دهد و تفاوت غلظت گاز CO2 در یک طرف غشا سلولی و هموگلوبین باعث تبادل این گاز با اکسیژن می شود.

همانطور که گفته شد؛ در محل تزریق دی اکسید کربن، وجود گاز CO2 باعث تشکیل رگ های کوچک خونی و افزایش اکسیژن می شود، هر دو مورد در بافت چربی باعث تجزیه چربی ها ناشی از اکسیده شدن می گردد؛ ضمن آن که افزایش فشار بافتی ناشی از حضور CO2 باعث یک سلسله فعالیتها به شکل آبشاری شده که نتیجه آنها تجزیه چربی خواهد بود. در سایر موارد نیز افزایش جریان خون و تشکیل مویرگ های جدید، منجر به تولید سلولها و تارهای کلاژن و الاستین و در نهایت جوانسازی پوست در محل تزریق خواهد شد.

مزایای و معایب کربوکسی تراپی

با کربوکسی تراپی، می توان شاهد نتایج بسیار مطلوبی برای درمان تیرگی دوره چشم بود. برای انجام کربوکسی تراپی نیاز به تجهیزات بیمارستانی نخواهد بود و در مطب می توان آن را انجام داد. ضمن اینکه پس از کربوکسی تراپی هم نیاز به طی دوران نقاهت و استراحت نیست. پس از انجام کربوکسی تراپی، شما می توانید به راحتی به کار و زندگی روزمره خود ادامه دهید بدون اینکه نیاز به کمک داشته باشید. برای کربوکسی تراپی عوارض جانبی مطرح نشده است، اگر توسط پزشک پوست حاذق انجام شود و فرد دارای بیماری خاصی نباشد، بهترین نتایج بدون عوارض جانبی حاصل می شود. برخی از مشکلات مانند قرمزی یا افزایش حرارت بدن بعد از عمل نیز به سرعت از بین می رود و حالت طبیعی به خود می گیرد.

مراقبتهای پس از کربوکسی تراپی

• بعد از اینکه کربوکسی تراپی انجام شد تا چند ساعت اولیه بعد از عمل، باید از نفوذ آب و رطوبت به بدن جلوگیری شود.
• تورم بعد از کربوکسی تراپی تا ۴۸ ساعت بعد از انجام آن برطرف می شود و جای نگرانی نیست.
• به مدت ۲۴ ساعت بعد از انجام کربوکسی تراپی از رفتن به حمام و استحمام با آب سرد و شنا خودداری کنید.
• تا یک ماه از قرار گرفتن در معرض اشعه آفتاب و برنزه کردن بپرهیزید.
• از انجام فعالیتهای ورزشی سنگین بلافاصله پس از کربوکسی تراپی تا حد امکان خودداری شود.
• کرمهایی ترمیمی تجویز شده توسط پزشک پوست را به صورت مرتب استفاده نمایید.
• جلسات معاینه بعد از کربوکسی تراپی را فراموش نکنید.

با رعایت موارد فوق نتیجه ایده آلی را از کربوکسی تراپی برای رفع تیرگی اطراف چشم به دست خواهید آورد.

ماندگاری کربوکسی تراپی

میزان ماندگاری کربوکسی تراپی به ناحیه تحت درمان بستگی دارد اما می توان گفت این روش درمانی، برای رفع تیرگی دور چشم به طور متوسط حدود ۶ ماه ماندگاری دارد و با تکرار آن مدت زمان ماندگاری بیشتر هم خواهد شد.

نسخه اصلی مطلب کربوکسی تراپی دور چشم چیست؟ را در سایت دکتر رامین مدرسی بخوانید.

---