سفلیس هم نوعی بیماری منتقله از طریق تماس جنسی است. عامل این بیماری باکتری ترپونما پالیدوم است.در هر ارتباط جنسی، امکان انتقال به پارتنر، 10% می باشد. راه تشخیص قطعی این بیماری، آزمایش های سرمی از خون یا مایع نخاعی است.

راه انتقال سیفلیس

راه اصلی انتقال سفلیس رابطه جنسی است؛ اما می تواند در دوران بارداری یا هنگام زایمان هم از مادر به جنین منتقل و منجر به سفلیس مادرزادی شود. این بیماری می تواند از راه دهانی، مهبلی و ارتباط جنسی مقعدی، انتقال یابد، اما نمی تواند از طریق صندلی توالت، فعالیت های روزانه، وان های داغ یا استفاده مشترک از ظروف غذا یا لباس و ...، منتقل شود.

درمان سفلیس

سفلیس به سادگی با پنی سیلین درمان می شود ولی در صورت عدم درمان، ممکن است قلب، مغز و چشم را درگیر کند. پیامدهای درمان نشدن این بیماری می تواند کوری چشم، فلج و مرگ باشد. بیماری سفلیس در صورت عدم درمان می تواند قلب، مغز، سیستم عصبی و چشم را درگیر کند. اقدامات درمانی در سفلیس مانند بسیاری از بیماری های منتقله از طریق تماس جنسی، در هر دو پارنتر اعمال می شود.

علائم سفلیس

علائم ظاهری سفلیس عبارتند از: ابتدا یک دانه سفت بدون درد روی پوست ظاهر می شود در مراحل بعد ممکن است تورم غدد لنفاوی یک طرفه یا دو طرفه هم ایجاد شود. این بیماری طی دو هفته با دارو درمان می شود و بدون اقدامات درمانی نیز در فاصله زمانی 3 تا 6 هفته از بین خواهد رفت ولی وارد مرحله ثانویه بیماری خواهد شد.

پیشگیری ازسفلیس

مانند انواع دیگر بیماری های مقاربتی (آمیزشی) پرهیز از تعدد شرکای جنسی و روابط پرخطر می تواند از مبتلا شدن به این بیماری جلوگیری کند. اجتناب از تماس فیزیکی با شخص مبتلا و همچنین در صورت برقراری ارتباط جنسی، استفاده صحیح از کاندوم در کاهش خطر انتقال سفلیس مؤثر است، همچنین می توان از طریق غربالگری مادران در طول دوران بارداری و درمان کسانی که مبتلا هستند، از ابتلای نوزادان به سفلیس مادرزادی پیشگیری کرد.

نسخه اصلی مطلب سفلیس چیست؟ را در سایت دکتر پیمان صالحی بخوانید.

---