کراتیت باکتریايى یا زخم میکروبی قرنیه باعث ایجاد درد چشم، کاهش دید، حساسیت به نور، اشک ريزش و ترشح چركى میشود. این بیماری ممکن است به دنبال استفاده از لنزهاى تماسى، صدمه به چشم يا جراحی هاى قرنيه ايجاد شود و اگر بدون درمان باقی بماند ممکن است به نابینایی منجر شود.استافیلوکوک اورئوس و پسودوموناس آئروژینوزا (در استفاده کنندگان از لنزهای تماسی)، شایعترین باکتریهای مسئول ایجاد عفونت قرنیه میباشند. کراتیت باکتریائی به دو نوع سطحی و عمقی تقسیم میشود.
کراتیت سطحی :
لایه های بیرونی قرنیه را درگير مینماید و پس از بهبودی، اثرى از زخم روی قرنیه باقی نمیماند.
کراتیت عمقی :
بر لایه های زیرین قرنیه تاثیر گذاشته و بعد از بهبود ممکن است جای زخم (اسکار) روی قرنیه باقی بماند. اگر این اسکار در ناحيه مركزى بوده و در مسير بينايى قرار گيرد، باعث کاهش دید میشود.علاوه بر کراتیت باکتریايى، انواع دیگری از عفونت های قرنيه نیز وجود دارند که عبارتند از:
کراتیت آمیبی :
استفاده کنندگان از لنزهای تماسی بیشتر در معرض خطر ابتلا به اين نوع كراتيت بوده و عامل آن آميب آکانتاموبا میباشد.
کراتیت قارچی :
بيشتر در افرادى كه پيوند قرنيه شده اند و يا به مدت طولانى تحت درمان با قطره هاى استروئيدى هستند ايجاد می شود. کشاورزانی که در معرض تماس مواد گیاهی با چشم قرار دارند نیز ممکن است دچار این نوع زخم شوند.
کراتیت ویروسی :
معمولاً بدنبال عفونت با هرپس سیمپلکس و هرپس زوستر ایجاد میشود.
فوتوکراتیت :
در اثر قرار گرفتن طولانى مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش شدید ایجاد میشود (نور خورشید بویژه در روزهای برفی و یا قوس جوشکاری).
علائم کراتیت باکتریايى
علائم کراتیت باکتریايى عبارتند از: کاهش دید، درد ناگهانی چشم، افزایش حساسیت به نور، اشک ريزش، ترشح بیش از حد چشم. در صورت تجربه هر کدام از این موارد به خصوص اگر به صورت ناگهانی شروع شده باشد باید با چشم پزشک تماس گرفته شود.
چه چیزی باعث بروز کراتیت باکتریايى میشود ؟
مهمترین عوامل زمینه ساز کراتیت باکتریايى عبارتند از: استفاده از لنز به خصوص در موارد استفاده طولانی، استفاده از استروئیدهای موضعی، بیماری اخیر قرنیه، کاهش ایمنی ناشی از دیابت یا تغذیه نادرست، جراحى هاى انكسارى اخير روى قرنيه، آسيب اپيتليوم قرنيه به دنبال ضربه.همانطور که اشاره شد هنگام بروز هر یک از علائم کراتیت باکتریال (درد، کاهش دید، حساسیت به نور، ترشح چرکی و اشک)، باید به صورت اورژانسی به چشم پزشک مراجعه شود. به منظور جلوگیری از نابینایی، درمان کراتیت باکتریال باید خیلی سریع آغاز شود (تصویر 1).
زخم پیشرفته قرنیه همراه با ترشحات چرکی
درمان کراتیت باکتریايى
براى تشخیص دقیق عامل عفونى کراتیت باکتریايى، باید نمونه ای کوچک از سطح قرنیه برای بررسى آزمایشگاهی ارسال شود. این کار توسط چشم پزشک و با خراشیدن آرام سطح قرنیه انجام میشود.کراتیت باکتریايى معمولاً با قطره های آنتی بیوتیک درمان می شود. طى دوره درمان معاینات دورهای منظم چشم پزشکی با فواصل مشخص، ضرورى می باشد. معمولاً قطره ها بطور مکرر و با فاصله مصرف كم تجويز میشوند.اگر از لنز تماسی استفاده میشود نگهداری درست، تمیز کردن دقيق و رعايت بهداشت هنگام گذاردن لنز برای کاهش خطر ابتلا به کراتیت باکتریايى الزامی است.