نوعی خود بیمار انگاری است . عنی اینکه فرد فکر می کند که بیمار است . اما علائم بیولوژیک و فیزیولوژیک و آناتومیکی دال بر بیماری وجود ندارد . جسمانی سازی یا سوماتیزاسیون یکی از اختلالات روانپزشکی است که فرد به دنبال یک تجربه ی اضطرابی و هیجانی دچار علائم جسمانی متفاوت و متعدد می شود.
اختلال سوماتیزاسیون ، بیماری مزمنی است که طی آن فرد با شکایت جسمی متعدد در سیستم های مختلف بدن به پزشکان مختلف مراجعه می کند و حداقل طی 6 ماه، چهار علامت درد در بخش های مختلف بدن، دو علامت گوارشی، یک علامت جنسی و یک علامت عصبی کاذب دارد . تمام ازمایشها و بررسیها سالم است ولی بیمار از علایم شدیدی رنج می برد که زندگی را بر او و اطرافیانش سخت کرده است..
- این اختلال با شکایات جسمی متعدد که محدود به یک دستگاه نیست و از اختلال طبی معینی ریشه نمی گیرد، مشخص می گردد.
- سیر مزمنی دارد
- اغلب مبتلایان جوان هستند و حدود 30 سال سن دارند.
- با ناراحتی جسمی قابل ملاحظه، اختلال در عملکرد اجتماعی و شغلی، رفتار افراطی برای جستجوی کمک همراه است.
- در زنان 5 تا 20 برابر شایعتر از مردان است.
درمان در این موارد قدری سخت است . مهمترین بخش درمان مربوط به درمان شناخت درمانی است و بخش دیگری درمان ضد افسردگی . در این موارد اولین توصیه عدم مراجعه به پزشکان متعدد است .باید به بیمار اگاهی دهیم که این علایم ناشی از تعارضات ناخوداگاه است که باید توسط روانپزشک با هکاری خود بیمار حل شود و عکس و ازمایشهای مکرر و مراجعات متعدد ماجرا را بدتر می کند.
نسخه اصلی مطلب جسمانی سازی یا خود بیمار انگاری را در سایت دکتر مطهره میردامادی بخوانید.