قبل از انكه در مورد ریفلاكس صحبت كنیم بهتر است كمی در مورد مری یعنی لوله ای كه از حلق مواد خوراكی را از قفسه سینه عبور میدهد و بداخل معده در داخل شكم منتقل میكند توضیح مختصری بدهم. این لوله معمولا در دو قسمت ابتدایی یعنی حلق و در قسمت انتهایی یعنی محل اتصال به معده بافت عضلانی دارد كه خاصیت اسفنكتر یا دریچه ای دارند و معمولا در اكثر مواقع بسته و مانع ورود مواد و ترشحات بداخل راه هوایی و برگشت مواد داخل معده به داخل مری میشوند.
اما در هنگام غذا خوردن توسط امواج عصبی كه تحت اثر مغز و شبكه های عصبی میباشند باز شده تا امكان عبور مواد داده شود. همیشه بمقدار جزئی ترشحات معده وارد مری میشود اما امواج حركتی موجود و ترشحات بزاقی بلع شده این ترشحات را بداخل معده بازمی گردانند . باید دانست كه پوشش داخلی مری در برابر اسید مقاوم نبوده و میتواند در اثر اسید صدمه ببیند، بنابراین وجود دریچه یا اسفنكتر در محل اتصال مری به معده ، پوشش داخلی مری را از صدمه اسید محفوظ میدارد.
در مواردیكه این دریچه كفایت لازم را نداشته باشد و نتواند مانع برگشت اسید و سایر مواد از معده به مری شود اصطلاحآ ریفلاكس نامیده میشود كه اغلب به اشتباه توسط بعضی رفلكس گفته میشود. كه این ریفلاكس منجر به علایمی چون احساس سوزش پشت جناغ تا گلو ، طعم بد دهان ، احساس گرفتگی یا باقیماندن مواد داخل گلو ، گاهی سرفه شبانه ، گرفتگی صدا ، درد گردن و فک و حتی گوش ، سینوزیت ، خرابی دندانها و برخی علائم ناشایع دیگر میشود.
برگشت اسید وگاهی صفرا بداخل مری میتواند التهاب پوشش داخلی مری را ایجاد كند كه اصطلاحا ازوفاژیت نامیده می شود. ولی ایا ازوفاژیت صرفا ناشی از ریفلاكس است؟ ایا ازوفاژیت درمان پذیر است ؟ آیا علل دیگری هم دارد ؟ آیا میتواند خطرساز باشد ؟ آیا امكان ایجاد سرطان ناشی از ان وجود دارد ؟ در قسمت بعدی به این سوالات پاسخ داده خواهد شد