افزایش استروژن ، کاهش پروژسترون و عدم تعادل در نسبت استروژن به پروژسترون به عنوان دلایل احتمالی بروز علائم مطرح شده است . تقریبا 70 80 درصد زنان در مقاطعی از زندگی خود دچار درد شدید پستان میشوند . در 15% بیماران درد به حدی شدید است که شیوه زندگی فرد را تغییر میدهد و به بررسی و درمان مکرر نیاز پیدا میکند .
درد پستان با فعالیتهای جنسی ، فیزیک ، اجتماعی ، شغلی و یا تحصیل تداخل میکند . درد پستان به صورت دوره ای ، غیر دوره ای و یا خارج پستانی دسته بندی میشود . نوع دوره ای با تشدید علائم در دوره قاعدگی در ارتباط است و با احتقان ، درد ، سوزش ، سنگینی و حساسیت دو طرفه پستان همراه است . در زمان بین 20 تا 40 سال شایع تر است .
نوع غیر دوره ای :
مستقل از سیکل های قاعدگی است و به صورت درد گنگ و سوزشی میباشد که میتواند متناوب یا پایدار باشد معمولا یک طرفه است و بین 30 تا50 سال شایعتر است .درد خارج پستانی ، به صورت درد پستان احساس میشود اما با نواحی خارج از پستان ارتباط دارد مثل درد عضلانی دیواره قفسه سینه ، علائم مربوط به غضروفهای دنده ای ، شکستگیهای دنده و ...
درمان درد پستان :
درد پستان از علائم غیر محتمل بدخیمی است و پس از اینکه با معاینه تصویر برداری از پستان احتمال بدخیمی رد شد مهمترین درمان اطمینان خاطر دادن به بیمار می باشد .درمانهای مورد استفاده شامل داروهای بی حسی ، برموکریتین ، تاموکسیفن ، ویتامین ، ( روغن گل پامچال ) حمایت مکانیکی با سینه بند مناسبت ، کاهش مصرف چربی و کاهش مصرف چای ، شکلات و کافئین می باشد .قطع مصرف داروهای هورمونی جلوگیری از بارداری در برخی از افراد موثر است .