امروزه در طب غرب تحقیقات وسیعی جهت تعیین ماهیت درمانی طب سوزنی به عمل آمده است که نشان می دهد طی این درمان تغییرات بیولوژیکی زیادی در بدن بوجود می آید :
1- پتانسیل الکتریکی نقاط طب سوزنی نسبت به سایر مناطق بدن متفاوت است و آنها نقاط هدایت کننده الکتریکی واکنش داری هستند ( Reactive Electro Permeable Points ) که با نواحی نزدیک پوست ارتباط دارند. تحریک این نقاط بر جریانات الکتریکی بدن اثر گذاشته که در آن ترمیم عصب و تنظیم فعالیت عضلات و یا سایر ارگانهای مربوطه آن در بدن موثر است.
2- در طی درمان با طب سوزنی پیامهایی توسط اعصاب محیطی به CNS منتقل می شود و باعث آزاد شدن موادی می گردد که دارای خاصیت تسکینی یا ضد درد و ضد التهابی هستند (موادی از قبیل : اندورفین، انکفالین، سروتونین و....)
3- با تحریک یکسری اعصاب بخصوص می تواند بر سیستم خود مختار بدن اثر نموده و بر ترشحات هورمونی، انقباضات عضلات غیر ارادی و سیستم ایمنی و .... اثر بگذارد.
4- در طی درمان طب سوزنی فیبرهای مهار کننده درد بیشتر فعال می شوند.
5- از نظر جنین شناسی تکامل دستگاه عصبی و پوست هر دو از اکتودرم می باشد، لذا با ایجاد هرگونه اختلال عضوی در بدن، نقاط خاصی در سطح بدن حساس شده و یا پتانسیل الکتریکی آن نقاط تغییر می یابد.از طرفی این تکامل در جنین شناسی، ارتباط اغلب نقاط طب سوزنی با سیستم نورواندوکرین را توجیه می نماید، که با سوزن زدن به این نقاط می توان از طریق پایانه های بخصوص عصبی، تحریکات درمانی موثر در عضو بیمار شده ایجاد نماید.
6- تحریکات طب سوزنی باعث تسهیل سیستم گردش خون (میکرو واسکولر) در موضع مورد نظر می شود که در نتیجه مواد التهابی از ناحیه مزبور دور شده و باعث تغذیه کافی و مناسب بافت آسیب دیده می شود.
7- به کمک علم تشریح ثابت شده نقاط طب سوزنی به ساختمانهای آناتومیک بدن نزدیک هستند، مانند نقاط اتصال اعصاب حرکتی به عضلات، اعصاب محیطی بزرگ، نقاط خروجی اعصاب پوستی از فاسیای عمقی، نقاط دو شاخه شدن اعصاب محیطی و ..... . به طور خلاصه طب سوزنی با عملکردهای خاصی می تواند بر اغلب قسمتهای بدن اثر نمایند.
غرب و طب سوزنی :
در سایه زحمات و تفکرات چینی ها طب سوزنی به شکل مدرن و استاندارد درآمد و موفقیت های روز افزون و نتایج درمانی چشمگیری را از آن خود نمود.
در طول سالها غربی ها مدارک طب سوزنی را جسته گریخته قلمداد می کردند اما در طول 30 سال اخیر این وضعیت کاملا تغییر کرده است. کارآزمایی های بالینی کنترل شده در زمینه درد مزمن انجام شده است.
علاوه بر این صدها مقاله جدی (در بسیاری از مجلات معتبر غربی) مکانیسم های قابل توجه و هدفمند بسیاری از اثرات طب سوزنی (نظیر آزاد شدن آندورفین ها، سروتونین، کورتیزول) را نشان داده است.پیشرفت های بالینی در پژوهش های طب سوزنی همراه با عوارض جانبی درمان درد مزمن با داروهای معمول، کاربرد طب سوزنی را در دهه گذشته به میزان قابل ملاحظه ای افزایش داده است.
تخمین زده می شود بیش از یک میلیون درمانگر در خارج از چین از طب سوزنی برای درمان بیماریهای مزمن استفاده می کنند که بیش از سیصد هزار نفر آنان پزشک هستند. دریک مطالعه اخیر در کلینیک های درد آلمان مشخص شد که 90% پزشکان از طب سوزنی استفاده می کنند.
در آمریکا بیش از 11000 پزشک ( MDS ، DOS ) علاقمند به طب سوزنی هستند و بیش از 2000 پزشک کانادایی دوره هایی را گذرانده اند که بنیاد طب سوزنی کانادا ارائه کرده است.
همچنین دامپزشکان Chiropractors و Naturopaths حتی بیشتر از پزشکان امریکایی طب سوزنی را بکار می برند و همچنین درمانگران متعددی هستند که فقط به امر طب سوزنی اشتغال دارند.با توجه به اینکه طب سوزنی در امریکا نوپاست مقررات کاربرد آن در حال شکل گیری است.
سازمان تجویز غذا و داروی ایالات متحده ( FDA ) و طب سوزنی :
شاید مهمترین رویداد دهه اخیر تصمیم سازمان FDA در مارس 1996 در خصوص تقسیم بندی مجدد و وضعیت قانونی طب سوزنی بود. FDA مهمترین سازمان کنترل کننده محصولات پزشکی آمریکاست.
قبل از سال 1996، FDA سوزن های طب سوزنی را در کلاس III قرار داده بود (کلاس I وسایلی است بی خطر و موثر، کلاس II وسایلی است که بی خطر و موثر است ولی محدودیت هایی دارد که باید با بر چسب های خاص مشخص شود، کلاس III وسایل تحقیقاتی است).در تاریخ 29 مارس 1996، FDA سوزن را از کلاس III به II منتقل کرد، ولی اشاره به تاثیر آن در بیماریهای خاص نکرد و بدین ترتیب عواقب سیاسی برای اهداف بیمه پزشکی هم بوجود نیامد.
وسایل کلاس II دارای محدودیت های خاصی است و برای طب سوزنی این محدودیتها عبارت است از :
1- باید یکبار مصرف باشد و باید توسط یا به دستور درمانگران مجرب طبق آیین نامه های ایالات متحده استفاده شود.
2- جنس لوازم با شرایط بدن انسان منطبق باشد.
3- لوازم استریل باشد.