اكثر باروتروما ناشي از مسافرتهاي هوائي به هنگام Descent رخ ميدهد اما P.V يا Alternobaric pressure به هنگام Asent رخ ميدهد.
P.V هم در غواصان و هم در مسافرتهاي هوائي رخ ميدهد و بسيار كوتاه مدت از چند ثاينه تا چند دقيقه طول مي كشد و با كاهش شنوائي همراه نمي باشد. اين سرگيجه كوتاه مدت همراه با نيستاگموس بصورت احساس چرخش و عدم تعادل بدنبال اختلال موقتي در سيستم وستيبولر ظاهر و بدون هيچ پاتولوژي يا اسكار آشكار در گوش مي تواند عامل سانحه باشد.
شكل كاراكترسنيك اين سندرم در سال 1957 توسط آقاي jones اصطلاح Pressure vertigo و در سال 1965 آقاي Lundgrn اصطلاح Alternobaric را بكار برده و بصورت ديسفونكسيون موقتي وستيول كه به هنگام Ascent و بعلت عدم يكسان بودن تعادل فشار هوا ما بين حفره گوش مياني دو طرف رخ مي دهد توصيف كرد.
P.V با احتمال زيادتر روي پرسنل پروازي يا غواص كه مشكل ايجاد تعادل در حفره گوش مياني دارند رخ ميدهد بخصوص بدنبال سرماخوردگي يا عفونت راههاي تنفسي فوقاني آقاي jones مسئوليت سرگيجه را بعهده Vascular insufficiency گذاشته و معتقد است فشار تخميني كاپيلرهاي گوش داخلي كمتر از 40 ميليمتر جيوه ( 8 K Pa ) بالاتر از فشار محيط است. حال اگر مايعات درون گوش داخلي تحت فشار قرار بگيرند، مثلاً بدنبال والسالوا و فشار بالاتر از 40 ميليمتر جيوه نسبت به فشار محيط قرار بگيرد بعلت ايسكمي نسبي اپيتليوم حسي المانهاي گوش داخلي بخصوص رسپتورهاي آمپولهاي مجاري نيمدايره اي تحت تاثير قرار گرفته و ايجاد علائم مي نمايد.
A.V فقط به هنگام Ascent زماني كه يك لوله استاش بطور Passive باز در حاليكه سمت مقابل بسته است. بعلت افزايش فشار نسبي در حفره گوش مياني كه مجراي آن بسته است رخ داده و Over pressure گوش مياني بطور موثر از سيستم مايعات گوش داخلي عبور و با جابجائي كوپولا و كريستا در يك يا چند مجراي نيمدايره اي موجب ايجاد علائم ميشود.