بهنظر ميرسد بیش فعالی نشان دهنده نقايص پيچيده ولي مبهم سیستم اعصاب مرکزی است.
يکي از اولين سؤالاتي که والدين ممکن است مطرح کنند اين است که چرا کودک دچار اين بيماري شده است که گاه با پيش داوري يا قضاوت نادرست به اين سؤال پاسخ داده ميشود. براي مثال؛ تربيت نادرست يا محبت و آزادي بيرويه و باصطلاح لوس بار آوردن آنها يا به جاي آنها فکر و عمل کردن به دليل ترس از آسيب رساندن به خودشان را علت بيش فعالي عنوان کردهاند، ولي تاکنون هيچ مدرکي که نشان دهد عوامل اجتماعي و روشهاي تربيتي عامل به وجود آمدن اين بيماري هستند، ارائه نشده است.

عوامل محيطي همچون مصرف سيگار و الکل در دوران بارداري ممکن است رابطهاي با ايجاد بيماري داشته باشد، ( براساس نتايج تحقيقات دانشمندان دانشگاه بروان ) استرس زياد مادر در دوران بارداري نيز ميتواند سبب بروز اين اختلال در کودک گردد.

مسموميت با سرب نيز ميتواند از عوامل ابتلا به اين بيماري باشد. صدمات و اختلال مغزي و تفاوتهاي ساختاري ، يکي از تئوريهاي اوليه ايجاد اين بيماري است. کودکاني که دچار تصادفات و صدمات مغزي ميشوند ، گاه علائمي مشابه اختلال بيش فعالي را نشان ميدهند. البته درصد کمي از بچههاي مبتلا به اين اختلال ، سابقه ضربه سر و صدمه مغزي ناشي از آن را دارند.

اختلال بيش فعالي و کم توجهي، اغلب در افراد يک فاميل ديده ميشود که اکثر محققان علت آن را عوامل بيولوژيک دانستهاند. مطالعه روي دو قلوهاي همسان نيز نقش ژنتيک را تأييد ميکند. امروزه حتي ميتوان با مطالعه روي ژنها، خطر ابتلاي نوزاد را در آينده مشخص کرد.
به هم خوردن توازن شيميايي ـ عصبي سلولهاي عصبي که از خود موادي ترشح ميکنند، در انديشيدن، ذخيره و پردازش اطلاعات ، بسيار مهم هستند.

بیش فعالی با حوادث حوالي تولد و سوءتغذيه زودرس مرتبط است. بروز آن در والدين و خواهر و برادران بيماران افزايش يافته است و ميزان همگامي آن در دوقلوهاي تکتخمکي بيش از دوتخمکي است به عبارت دیگر نقش ژنتیک در بروز این بیماری بسیار زیاد است. کودکان مبتلا به بیش فعالی از نظر خلق و خو ( مزاج )دردسرساز هستند. روشنترين شواهدي که در دستگاه نوروترانسميتري ( مواد شیمیائی بین سلولهای عصبی که انتقال اطلاعات از سلولی به سلول دیگر را بر عهده دارند) ديده ميشود.

اختلال عملکرد نورآدرنرژيک و دوپامينرژيک است. علايم عصبی غيرموضعي ( نرم ) مثل تیک وحرکات غیر طبیعی دیگر و.... شايع هستند. کاهش مهار لوب فرونتال توسط مطالعات تصويري تأييد ميشود، در اين مطالعات کاهش پرفوزيون ( خونرسانی ) لوبفرونتال( پیشانی ) و کاهش سرعت سوخت وساز آن ديده شده است. بیش فعالی احتمالاً ارتباطي به خوردن قند ندارد، تعداد کمي از بيماران ( شايد 10% ) تحتتأثير افزودنيهاي غذائي( از جمله مواد رنگی و افزودنی های موجود در کنسروها وکمپوتها و سوسیس وکالباس ) قرار ميگيرند. 15- 25% بيماران بیش فعالی در طي نوجواني هم علايم را نشان ميدهند و در برخي علايم تا زمان بلوغ هم ادامه دارد شایعترین این علامتها بی توجهی میباشد. برخي، بهويژه افرادي که اختلال سلوک همزمان دارند، بزهکار يا در آينده دچار اختلال شخصيت ضداجتماعي ميشوند.

نسخه اصلی مطلب علل بیش فعالی را در سایت دکتر محمد والی پور بخوانید.

---