کشکک زانو ، استخوانی است که در قسمت جلوی زانو قرار دارد. دررفتگی کشکک زمانی رخ می دهد که کشکک زانو راستای مناسب خود نسبت به شیار زانو، که به آن تروکلئا گفته می شود، را از دست بدهد. این عارضه به طور معمول در افراد جوان و از نظر جسمی فعال اتفاق می افتد. شایعترین علامت مکرر گزارش شده توسط افراد ، بی ثباتی کشکک زانو است.
در رفتگی کشکک زانو ممکن است با شکل غیر طبیعی استخوان های مفصل زانو، ضعف عضلات اطراف مفصل ران یا زانوها و گرفتگی یا پارگی بافت های نرم در زانو همراه باشد. رباط ها استخوان ها را به یکدیگرمتصل می کنند. رباط پاتلافمورال میانی، استخوان پایین ران را به کشکک زانو متصل می کند. بنابراین با پارگی این رباط مشکلات زیادی ایجاد می شود. پس از در رفتگی کشکک زانو، ممکن است با آسیب غضروف و پارگی رباط مواجه شوید. متخصص زانو ممکن است جراحی را برای ترمیم یا بازسازی رباط توصیه کند.
اگر این اولین دررفتگی در ناحیه زانو است، و در پی آن آسیب رباط ایجاد شده، معمولا اقدام به جراحی در اولویت قرار می گیرد؛ زیرا جراحان زانو معتقداند؛ اولین آسیب به رباط قابل ترمیم است و پس از دررفتگی های مکرر و آسیبهای پی در پی، رباط قابل ترمیم نیست، و باید توسط تاندون یا رباطی که جراح از جای دیگری در بدن می گیرد؛ بازسازی شود. رباط فقط در شرایط پارگی جزئی قابل ترمیم است و در شرایطی که به طور کامل پاره شده باشد؛ هیچ روشی قادر به ترمیم آن نیست و راه درمان آن بازسازی خواهد بود. ما در این مقاله، گزینه های غیر جراحی را برای بیماران دچار در رفتگی مکرر یا مزمن کشکک زانو بررسی خواهیم کرد.
بدیهی است که اولین اقدام درمانی برای در رفتگی کشکک زانو، برگرداندن کشکک در جای خود و ایمن سازی آن است. درمان دررفتگی کشکک زانو ، بسته به شدت در رفتگی، به روشهای مختلفی انجام می شود که برخی از رایج ترین آنها عبارتند از:
یکی از موثرترین روشها برای درمان آسیبهای زانو ، استراحت و پرهیز از فعالیتهای غیر ضروری است. این کار به تنهایی می تواند بسیاری از علائم ناخوش آیند در زانو را کاهش یا بهبود دهد.
در اغلب آسیب دیدگی های زانو برای کاهش تورم و التهاب می توان از کمپرس یخ استفاده کرد. کمپرس یخ روزانه چندین بار قابل انجام است؛ فقط باید دقت شود، یخ مستقیم روی پوست قرار نگیرد.
در برخی موارد با بانداژ کردن زانو و تحت فشار قرار دادن آن می توان تا حدی علائم در رفتگی کشکک زانو را از بین برد
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDها) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، آسپرین یا استامینوفن ها به کاهش درد و تورم کمک می کنند. تجویز (داروی ضد التهاب غیر استروئیدی) ، احتمال ابتلا به آرتروز را در طولانی مدت افزایش می دهد. نکته کلیدی در حفظ قدرت زانو تحریک بهبودی ناحیه است ، نه پوشاندن درد با استفاده از کورتیزون شات یا NSAID. ضمن اینکه باید پیش از مصرف هر دارویی با پزشک مشورت کنید، زیرا مصرف دوز بیش از حد این داروها می تواند باعث خونریزی معده و عوارض دیگری شود.
در در رفتگی کشکک زانو با گچ گیری یا آتل بندی، می توان زانو را در بهترین حالت ممکن تا مدت محدودی (اغلب 6 هفته) ثابت نگه داشت. این روشها برای جلوگیری از حرکت های ناخواسته زانو که می توانند باعث بدتر شدن آسیب شوند. با این حال، گچ گیری و آتل بندی ممکن است منجر به سفتی، ضعف و از دست دادن کنترل پروگزیمال شود؛ که اغلب همراه با بی حرکتی طولانی مدت در نتیجه گچ گیری یا آتل بندی اتفاق می افتد.
برای اینکه بتوان کشکک زانو را روی شیارش یا در وضعیتی مناسب نگه داشت، باید از زانو بندهای طبی یا بریس زانو استفاده کرد. بریس های خاصی وجود دارد که برای درمان دررفتگی کشکک زانو طراحی شده اند. از پزشکتان بپرسید که چه بریسی برایتان مناسب است.
برخی حرکات ورزشی و کششی ، می توانند در بهبود در رفتگی زانو موثر باشند. شما می تواند در ارتباط با این حرکات از پزشک خود مشاوره بگیرید.
طراحی وب سایت پزشکی از جمله خدمات تخصصی گروه نرم افزاری پزشک آنلاین است. این مجموعه با کسب مهارت و تجربه سالها فعالیت در جهت سئوی سایت پزشکان، توانسته است موفق ترین پروژه ها را ارائه نماید. لطفا جهت هماهنگی و کسب اطلاعات بیشتر با شماره 09128883465 تماس حاصل فرمایید.