نقش آسپارتات در ورزشکاران ( قسمت ۲ )

شهزاد محمدیان [ متخصص تغذیه ورزشی از استرالیا ]آدرس وب سایت : www.armitaclinic.ir
آدرس مطب : شهرک غرب بلوار فرحزادی تقاطع دریا خ نورانی پلاک 19 طبقه سوم تلفن مطب : 22366770 - 021

اسید آسپارتیک در ارتباط نزدیک با آسپاراژین یک اسید آمینه غیر ضروری است که ابتدا از آبمیوه آسپاراگوس در اوایل سال ۱۸۰۰ استخراج شد. همراه با آسپاراژین، آسپارتات نقش مهمی در تولید اسید اوگزالواستیک ایفا می کند که به تولید انرژی در میتوکندری به عنوان یک واسطه مهم در چرخه متابولیسم کربس کمک می کند. ورزشکاران ممکن است از کاهش خستگی طی تمرین و رقابت سود ببرند که منجر به افزایش استقامت می شود.

در حالی که تحقیقات اولیه نشان می دهد مکمل آسپارتات برای افزایش استقامت استفاده می شود، ولی این مطالعات ابتدا روی نمونه های حیوانی آزمایش شده است و این عنصر با دیگر مواد مغذی مثل منیزیوم و پتاسیوم یا آرژنین ترکیب شده و نتیجه گیری را در مورد میزان دقیق تأثیر این مکمل مشکل می سازد و هنوز به طور دقیق نمی توان این نتایج را به انسان ها نیز تعمیم داد. در حقیقت از داده های انسانی تأثیر مطلوبی بر عملکرد گزارش نشده است. مطالعه ای روی ۱۵ ورزشکار حرفه ای انجام شد، ولی مزایای حفط گلیکوژن یا بهبود استقامت عملکردی در این ورزشکاران با مصرف اسید آمینه ایزوله شده همراه با ۷ گرم اسپارژین و ۷ گرم اسپارتات قبل از ورزش تا واماندگی در مقایسه با گروه دارو نما مشاهده نشد. بنابراین شواهد نشان می دهد که گروه بزرگی از مطالعات انسانی با استفاده از طرح مکمل ایزوله شده قبل از هر توصیه ای برای استفاده ورزشکاران لازم است.

داده های علمی کافی در رابطه با دوز توصیه شده برای این مکمل وجود ندارد هرچند تولید کنندگان مکمل اغلب ۴- ۵ گرم از مکمل آسپارتات را توصیه می کنند. توجه کنید این عنصر اکثراً به شکل پودر با کپسول در دسترس است و ۲۴ ساعت قبل از رقابت به عامل تشدید کننده عملکرد مصرف می شود. برای کاهش خستگی، دوز روزانه ۲۵۰ میلی گرم از هر دوی آن ها ( منیزیوم آسپارتات و پتاسیم آسپارتات ) مصرف می شود. اخیراً آسپارتات در فهرست مواد سازمان دارو و غذا به طور کل بی خطر ثبت شده است. عوارض جانبی برای دوز تا ۱۰ گرم آسپارتات تا ۲۴ ساعت گزارش نشده است، دوز بالاتر از این ممکن است باعث ناراحتی معده و روده، از جمله اسهال شود.