شروع دوران نوجوانی از سنین ۱۱ -۱۲ سالگی است .در این سنین رشد جسمی سریعتر شده وشروع رشد جنسی وبروز علایم بحران هویت اتفاق می افتد.طول مدت این دوران حدود ۴ سال است .نوجوان شروع به تفکر عمقی در مورد خود می کند.ارمان گرا می شود .
در مورد هویت خود به سوالاتی مثل من کیستم؟چگونه باید زندگی کنم؟
چه حرفه ای باید انتخاب کنم ؟
با کدام باور ها وارزش ها باید زندگی کنم؟
نوجوان دچار ابهام نقش وسردرگمی می شود.
بنابراین در شیوه رفتار وطرز لباس پوشیدن در تایین اهداف شروع به مجادله با پدر و مادر ومعلمان می کند.خود را مرکز عالم می داند و از سایرین انتقاد می کند.
بنابراین والدین باید نحوه برخورد با نوجوان را به خوبی بلد باشند :
نکته اول اینکه باید ارتباط ما با فرزندمان تقویت شود واو مطمئن باشد که ما دوستش داریم واز او حمایت می کنیم لذا نکات مثبت او را تحسین کنید.
با هنر ادبیات ورزش و… انها را سرگرم کنید.بگذارید احساس ماجراجویی خود را در این مسیر ها صرف کنند.
در همه ی زمینه ها با انها مخالفت نکنید.یعنی میدان جنگ را معلوم کنید .در همه جا نمی شود مخالف بود.
فقط در زمینه های خطرناک محدودیتهایی تایین کنید وبر رعایت انها اصرار کنید. بد نیست گاهی نوجوان نه محکمی از جانب ما بشنود