بایدها و نبایدهای برجسته سازی لب ها

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

آیا تاکنون افرادی را دیده اید که لبهایشان بصورت غیر طبیعی حجیم است. شایعترین روش حجیم سازی در سالهای اخیر تزریق ژل است ولی متخصصین پوست و مو تاکید دارند که تزریق ژل های غیر استاندارد به وسیله افراد غیر متبحر با عوارض همراه است.

لبها قسمت کوچک و قرمز رنگ و بدون مویی هستند که در حد فاصل پوست صورت و مخاط دهان قرار دارند. لبها اصلی ترین جز یک سوم تحتانی صورت هستند و در بروز احساسات و جذابیت فردی سهمی اساسی دارند. در حالت معمول اگر از روبرو به صورت فردی نگاه کنیم خطی که از قرارگیری لبها روی یکدیگر حاصل می شود به اندازه فاصله بین مردمک دو چشم است، یعنی کمی بزرگتر از فاصله بین پره های بینی است.

در سالهای اخیر روشهای مختلفی برای برجسته کردن لب ها معرفی شده و مورد استقبال قرار گرفته اند. بعضی از این روش ها دائمی و بعضی دیگر موقتی هستند. در بعضی از این روش ها با وارد کردن موادی طبیع (مثل چربی) یا مصنوعی (مثل ژل) به درون لب بر حجم آن افزوده می شود. اما در روش جراحی بخشی از پوست بیرون لب به موازات خط لب برداشته می شود وخط لب به محل برش دوخته می شود و با این کار لبها برجسته تر می شود. اشکال روش جراحی باقی ماندن احتمالی اسکار است.

اینکه چه روشی در حجیم سازی لب ها استفاده کنید منوط به نظر پزشک، نیاز خاص بیمار، حجم ناحیه و پایداری ماده مورد نظر دارد. شایعترین روشی که جهت برجسته سازی لب ها استفاده می شود تزریق ژل است ولی بهترین ژل ها، انواعی هستند که حداکثر سازگاری بیولوژیکی را با بدن داشته، واکنش ایمنی بدن را تحریک نکنند و سرطان زا نباشند. تزریق ژل های دائمی با ترکیب پلی آمینوگلیکان با عوارض بسیار جدی همراه است که امروزه کاربرد آن ها منسوخ شده است.

با توجه به اینکه لب ها دارای خون رسانی بالایی بوده و کاملا متحرک هستند، پایداری ژل مورد نظر و حجم تزریق شده باید بسیار دقیق انتخاب شود.
اغلب ژل ها از جنس هیالورونیک اسید هستند که معمولا برای لب مناسب است. شبیه هر تزریق دیگری در ناحیه صورت احتمال عوارض آلرژیک، درد حین تزریق و پس از آن، تورم، احتمال کبودی لب ها و حتی احتمال نتایج نا مطلوب از جمله غیر قرینگی در صورت تزریق با حجم نامتناسب وجود دارد. تجربه پزشک و تکنیک تزریق صحیح همراه با مشاوره بالینی پیش از تزریق موجب می شود که نتایج بالینی به خواست های بیمار نزدیک شود.